Alle inzendingen over tussen de rozen

Geen distel meer Te zien, door Ongeschoolde gemeentemannen Vakkundig uitgeroeid Tussen ontelbaar vele Wilde rozen die op Barsten staan - Maar tussen al dat Moois troont zo maar Een elegant geurende Jongedame in onkreukbaar Wit getooid - Hier is de natuur Onverwacht het allermooist Voltooid…

Messteken tussen ribben van het leven waarin ervaringen lek geprikt worden om leeg te bloeden in bloembedden waar rode rozen worden geplukt om in huizen te prijken…

Messteken tussen ribben van het leven waarin ervaringen lek geprikt worden om leeg te bloeden in bloembedden waar rode rozen worden geplukt om in huizen te prijken…

Ik ben als de doorns Tussen de rode rozen Liever niet te zien Mensen snijden me weg Bang om me per ongeluk Zelf aan te raken De rest verpestend Met mijn afwijkende kleur En die uitsteeksels…

ik stuur je honderd rode rozen op een kaart de afstand tussen ons zouden ze niet overleven daar onze verliefdheid wellicht wat bedaart nimmer heb je me meer liefde kunnen geven jij stuurt mij een ontzettend lange brief waarin je schrijft me te missen maar helaas vraagt om net als jij te zoeken naar een lief als herinnering staan de rode rozen…

Het noorderlicht van gloeiende zuchten tussen lakens, oogstrelend in verlangen, krioelende vingers klauwen en knijpen krassen en grijpen naar hoogtes en hoger tussen sterren van roze en hemellichamen en verder dan dat. En wij die ergens daarboven orgastisch kwamen, om daar in oneindig zwart tijdloos te zweven.…

Tussen het maagdelijk roze-wit komt een hemel in de lente in de werkelijkheid aan mij voorbij.…

de grens tussen jullie en mij een border beplant met witte en roze madelieven alleen gelaten met een handvol zaden blijf ik nog wat en wacht op regen en zon ------------------------------------------ Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…

Tussen roze rode bloemen ruikt hij het zoet van zachte zomerwind vindt resterende sporen van verloren gewaand vlinderkind even heel even maar een vleugje liefs was zij in zijn levenslabyrint…

Dit bronzen buitenbeentje vond ik op de markt op haar rug lag zij daar tussen roze lampenkappen en allerhande koperwaar. Op haar billen een teken van de meester wanneer ik haar goed bekijk zijn de borsten perfect ongelijk.…

in roze en paars en vloeibaar oranje…

Ik pelde de jaren één voor één uit hun schil draaide elke maand om hun as Terwijl de tijd rozen baarde vroeg ik me af waar jij was Intussen hebben wij Abraham gezien En sjouwen moeizaam ons verleden argeloos tussen twee popsongs door het zonnige terras van Badlust op Tussen bier en wijn keken blauwe ogen ogenblikkelijk verstilde de tijd…

in een lofdicht tussen zachte vrouwenhanden letter ik jouw naam op roze-rode lippen toegenegen blozend warmte ontvonkt in mijn borsten tot de sleutel der innigheid als ik hechte vriendschap dicht aan jouw boezemvrucht…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

vandaag ben ik het schriftje van m’n nichtje waarin geen enkel poppetje lelijk kijkt ze kleurt in roze en rood een blij gezichtje en schrijft in grote letters een berichtje in mij haar naam die tussen sterren prijkt…

Ziet gij niet in de kransen Hoe lieflijk leliën glansen Gestrengeld tussen rozen?…

Als bloedkoraal zo rood Druppels Als tranen op de blaadjes Glijden langzaam omlaag Zacht op moeder aarde Zonnestralen Op moeder aarde Zullen deze druppels van tranen Verzachten en verdampen Dan bloeien deze rozen Als bloedkoraal zo rood En wijken de blaadjes En leggen hun hartjes bloot…

Vandaag zijn de rozen voor een bijzondere vrouw, om haar daarmee te zeggen hetgeen niet uit valt te leggen. Vandaag, lieve moeder, zijn de rozen voor jou!…

Rozen verwelken, schepen vergaan, maar onze liefde blijft áltijd bestaan. FLAUWEKUL. Als rozen niét verwelken, dan zou dat úniek zijn. Als schépen niet vergaan, zou er geen "verloop" zijn. Dat liefde niet "voor altijd" is, hoeft niet te worden uitgelegd. Daarmee is álles in dit rijmpje toch écht wel weerlegd?!…

Ooit Droomde ik Van een bloem Verlegen in mijn handen geduwd Nu Nog snel voor het vertrek een kus van mijn lief mijn lief En een heel boeket Rode rozen, rode rozen Met een fluister in mijn oor Ik houd van je. Ik houd van je.…

Hij tuurt naar de zon, tussen de wolken, zoekt naar warmte, maar het zijn regendruppels, die de lucht bevolken.…

Dat kleine meisje, helemaal vooraan, met die rozen in haar handen, is zij wellicht de dochter? Nu staan ze eindelijk stil, bij het open graf, en prevelen hun gebeden. Het meisje stapt naar voren, dapper, sterk en vastberaden, en ze legt, liefdevol, haar rozen op de kist.…

in de schaduw van je wimpers rust je blik op mij vroege vlinders boven onze hoofden door de pergola heen giet een blauwe hemel de dag in repen een teder spel van zon en schaduw valt uit onze handen op de grond uiteen langs okergele zuilen nippen jonge rozen met gave lippen aan het prille licht…

nu uit de tuin de rozen verdwenen zijn kale stelen en doornen grijnzen boven het bladertapijt alles ruikt naar vergankelijkheid zoals vochtig mos veert onder je voet en moddergrijs glijdt trekt de tijd zich in zichzelf terug schijnt maanlicht warmer dan de naakte winterzon…

En vierentwintig rozen wie mens is weent daarbij dat is Valerius de Saedeleer in de sneeuw met uitzicht op een boerderij…

Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe, Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…

aan de hand die rozen schenkt hangt altijd wat rozengeur…

de foto van het roze lint dat vastgestikt nog net de tepel zichtbaar laat schokt diep volmaakte borst nu wel verminkt maar waar, dacht ik, wanneer er niets meer is hecht je in hemelsnaam dan nog het lint…

een koude wind waait langs mijn hart dat onbeschermd, wat hulpeloos zich openstelt een vlaag van venijn splijt de warmte die liefde heet, rukt de onschuld uit haar voegen tussen rozen en zoete geur kleurt als belofte, zacht een woord van waarheid de blauwe lucht belooft warmte verlicht mijn hart en heelt…

Ik krijg unieke rozen zeg ik dit jaar ik knipte ze kort in maart ach dacht ik was het maar waar…