14 resultaten.
Toenadering
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 280 Ik wacht
op het teken
in je ogen
die vonk vol
mededogen
om even wat
dichterbij
te mogen
al is het met
gesloten ogen
jij, die mijn ziel
zo zorgzaam
blijft zogen
blijdschap in mij
want het is goed
tegen uitdrogen…
Soort man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 Heb er ook één van hout in mijn kamer
hij is deel van een kolossaal paar
dat naar elkaar kijkt
of geacht wordt naar elkaar te kijken
Maar meestal kijken ze langs elkaar heen
door uitdroging zijn er grote barsten in hun lijven.…
echt knipogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 73 achteraf bezien
moet je leren knipogen
voor schone ogen
leren knipogen
tegen het strooien van zand
tegen uitdrogen
achteraf bezien
voor de weerspiegelingen
en herken je mij
leren knipogen
voor de ernst van de lichtheid
onverwacht geluk
achteraf bezien
het echte knipogen
doe je op het land…
BLUT
hartenkreet
3.0 met 44 stemmen 3.454 Zwervend over vlakten
Eenzaam en blut
Dronken door uitdroging
Op zoek naar m'n hut
Uitgekleed door de maatschappij
In de commercie verdonken
Een berg onzinnige produkten
Stonden naar me te lonken
Ik heb alles gekocht
Ik heb alles uitgegeven
En daarvoor de duurste prijs betaald
Ik blijf blut mijn verdere leven…
Wegkwijnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.005 Het druppelde in de plas
Het tinkelde in mijn hoofd
Doffe dreunen
Het sijpelde binnen als een bijtend zuur
Maar dan zout
Ik droogde uit
Zonder jou los te laten
En toen het regende
Werd het droog…
Dromend van mijn leven in de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 alleen maar vast
als in beton, het zand
is hard geworden, ja
als er toeristen waren
zou ik naar ze zwaaien
op hun foto’s, maar
er is niemand
ik voel niet eens meer
hoe koud mijn benen zijn
ik denk aan veenmoerassen
die mens en dier verzwelgen
en ik denk aan passanten
die me te hulp komen
voordat ik ga hallucineren
en wachtend uitdroog…
Ik die had kameraadschap uitgegeven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 949 Daarom omfloerst nu waas van smart mijn ogen,
ik zie mij door de leege jaren zwerven
die liggen voor mij een verlaten veld;
en zie de bronnen van mijn kracht uitdrogen,
mijn hart verdorren in dit levend sterven:
ik had mijn zaak op broederschap gesteld.…
modderman
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 74 de grond is doordrenkt
modderig naakt
mijn kippenvel wentelt zich
geheel omhuld met drek
houdt het ongedierte op afstand
modderman
een leven vervat in nat zand
letterbrij verstikt haast
heel de dag breien woorden zich
als een sluier voor mijn ogen
voor uitdrogen oppassen
hardheid beknelt pijnlijk
daarom laat ik mij beregenen…
innemend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 515 is laven
ter ontschaven
van weerbarstig
kreupel
hout van 't woud
al heel jong
gekapt bekneveld
gebutst domme nagels
zomaar in getimmerd
uitgedroogd ingeteerd
afgestempeld verzegeld
voor onbekend en onbestemd
ziet nu:
loten lopen uit
lang leve de brouwerij
zo ziet men maar
nog ongelaafd
is onbeleefd…
zelfbevlekking op het strand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 795 je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
Kardinaalsmantel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 De wereld van Mediterrane woestenijen
Waar de mooiste droogte vlinders gedijen
Denkend aan deze droge en warme klimaten
Kleine dorpjes ogen er verlaten
Uitdrogende graslanden en bergweiden
Steppen waar droogte tot armoe kan leiden
En distels zelden door regen verleppen
Kleurige vlinderpracht zal je oppeppen
Distels in uitbundige verschijningsvormen…
Heelal en woestijnen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.784 brandstof,
die de liefde gaf
bleek na jaren
door een stilletjes
ontstaan zwart gat
naar buiten te sijpelen
verdween in ons heelal
waarin wij zelf
verdwaald leken
Langzaam verdween
de vruchtbaarheid
uit de woestijnen,
die wij ooit
tot oase hadden omgebogen
Langzaam raakten
we het kwijt
en lieten
de vruchtbare aarde
hopeloos uitdrogen…
Wagner: The ride of the valkyries
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.295 Een karavaan dagenlang voorttrekkend met alle wind tegen
over stoffige slingerpaden, afgewisseld door zompige wegen
Smorend hete dagen en kille nachten rijgen zich aaneen
het mulle zand door uitputting en uitdroging vallend uiteen
strakke vermoeide blikken gericht op het groen in de verte
woorden en zinnen in scherpte verwoord maar met verve…
Ik heb er schijt aan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 54 te gevaarlijk
Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen
Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden
Geef ons maar code geel of oranje
Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten
Maar ik heb er schijt aan
Ik doe er niet langer aan mee
Je kunt mij waarschuwen
Maar ik doe wat ik wil doen
Het kan vriezen en dooien
Het kan plenzen en uitdrogen…