uitgepierd
netgedicht
op de kop borend
in een zetel zittend
droomde hij zijn victorie
met grote molen rijdend
reed echter een gegeven kwak
zijn karretje in de poep
van meet af aan
draaide hij het koffiemolentje
met pap in de benen
een snok eraan geven
om er op en er over te gaan
dat lukte hem niet meer
de pedaleur de charme
lonkte even nog met de mongolenwaaier…