In je korte grijze krullen
zie ik nog steeds de lange lokken
van het meisje om te smullen
dat met mij wil samenhokken
je ogen hebben meer gezien
dan wij ooit nog kunnen delen
en alle ervaringen van dien
steken spaken in ons spelen
het is je stem die mij beroert
alsof de tijd heeft stil gestaan
nimmer in passie uitgevloerd
en eeuwig met…
Waarom heeft de tijd zich zo vergist
en jou meedogenloos ontvoerd
naar het land waar iedereen jou mist
mij achterlatend…uitgevloerd
Dit verdriet blijft mij beklemmen
de pijn wurgt mij dag en nacht
woede weet mij te ontstemmen
hopeloos verlies ik alle kracht
Ik zal jou voor altijd meedragen
totdat al mijn tranen zullen drogen
en mocht…