Alle inzendingen over vóór

Terugziend op De zestig jaren Van dit leven Ben ik vóór alles Mens geweest, Van de onmens Heb ik mij Verre gehouden…

Als een mens toch van te voren weten zou, wat of er gebeurde, zal ze dan een andere weg inslaan, als een mens van te voren precies weet wat er mis gaat bij het inslaan van die ene rechte straat, wetende dat er ongein te wachten staat, neemt ze dan nog die ene rechte straat?…

plaats komma’s vóór een eindpunt trek lijnen vóór de grenzen van barbarij overwin ravijnen van schaamte kijk de angstaanjagende zwarte zwaan in de ogen ontmoet in open velden anderen voel door hen je menselijkheid…

fier en krachtig met tomeloze energie de voren ploegen…

Het leven komt aan op de seconden vóór je -- de kleine toekomst.…

Vandaag de handgranaat, wie doet ’t vóór ? Rajief, kom maar naar voren asjeblief. KABOEM !! Ach, ‘t is wel jammer van Rajief, met hem gaat weer een jong talent teloor. Dan reik ik jullie nu een landmijn aan, daar moet je thuis aandachtig op gaan staan.…

De leegte is een gat vol licht is herinnering aan het huis vóór het brandde, vóór de sloop. De vreemdeling ziet niets: bijv. een leeg parkeerterrein. De straatbewoner ziet de leegte boordevol licht dat niet alle mystiek en droefenis verijdelt maar een beeld oproept: een huis.…

Ogen die voren trekken van verlangen niet kijken, passen in de pas getrokken voren een and're richting gaan, spieren, ingetoomde kracht zacht aanraken willen, beroeren, behouden. Hoeveel voren tot de avond? Hoeveel morgen? Morgen...…

Vóór de eerste slok, ingeademd lentebeeld, stralende ‘Maitrank’…

Er zijn wel momenten geweest in mijn leven dat ik niet aan je dacht dat is waar Maar dat was vóór dat ik je ontmoet had…

gans hoog in de lucht in vogelvlucht naar voren drijven de wolken…

wát wil je doen wanneer je beseft dat de weg vóór je steeds korter wordt…

waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven het inbedden net vóór de vuurzee haar vlammen ontvouwt de gloed in ijs vereeuwigen net vóór het vuur het water raakt hoe het zich tooit in vlammend verenkleed waar de wind het ijs splijt wil ik het vuur begraven…

- de luit nu weer Eer de luit daarover heeft gedacht of zij zingen zal kwart vóór middernacht is het lang reeds kwart na middernacht Waarom trilt de luit dan zo klokjekwart vóór middernacht Wist maar iemand dat dat trillen van de luit Lieveke dieveke doderideine…

Maar ik kijk naar voren, en zie dus niet, wat er achter me gebeurd. Dat is maar goed ook, want teveel achter je om kijken, is ongezond!…

Mezelf zijn voor een ander Veranderen voor mezelf Stééds ben ik me vóór te veranderen vanzelf…

lees voren naar achteren van krant de ik ook dat erop mezelf ik betrap soms…

De wereld draait steeds haar rad van de tijd vóór mij – Ik word duizelig.…

Hoe ze plotseling haar hoofd naar voren of naar achteren wierp. Zeg dat ze haar haar kamde; zich naar voren of naar achteren werpt. Terwijl het sneeuwde of riet werd; zich de eenbes verzwartte; en zij haar haar kamt.…

De angst voor het onbekende De angst dus voor de dood De angst voor de ellende die nadert vóór de dood...…

Een mes en een vork in mijn wereld moordwapens vóór acht uur ‘s morgens…

Wolkendons hult vóór ons lucht Vormenpracht vult een klein gedachtenrijk als het mijne…

Mijn nicht van achttien werd geboren met haar achterste van voren; omdat ze toch normaal wil lijken, loopt ze altijd achterom te kijken.…

Met alle wind mee is het goed lopen op de top van een golf zolang je maar naar voren kijkt…

Achterlijk jong was ik voor ziekte Poly- cythemia Vera Gelukkig veel te jong om er vroeg aan te sterven De tijd die heeft, zielsgelukkig, anders beslist Die tijd besloot een ander leven voor mij Een leven dat gelukkig meer dan de moeite waard is Tijd van vóór en tijd nadien de tijd van vóór heb ik gehad De tijd nadien is naar…

buurvrouw op links doet het van achter naar voren in een voor mij onbegrijpelijke taal mijn vroegere geheimschrift is er niets bij Lady Love…

Mijn nicht van achttien werd geboren met haar achterste van voren; omdat ze graag normaal wil lijken, loopt ze altijd achterom te kijken.…

bus honderd acht en twintig naar Delluft reed uit De Lier langs Het Woudt een man stond op zei zo maar zo zout is het eeuwenlang nog nooit gegeten zet stil die bus mijn vóór-vóór-moeder beviel daar in 1622 van mijn vóór-vóór-vader de mond van de chauffeur viel om zeven over half drie open de bus stond stil de man wees op de boerderij…

Rutger, luister even: als ik cello speel, dan zit ik in de voren van het boerenland. Ik ruik de paddestoelen, want het is mijn aarde. Ik laat geen water achter in de lente.…

Het is stil in huis - De hond gromt niet, De hatelijke klok Slaat niet voortdurend Het overbodige middaguur, Het maal blijft onaangeroerd En verdwijnt stilzwijgend In de voren van de tijd, Ze heeft nog geen trek En wil het voor vandaag Hier maar bij laten…