Alle inzendingen over vaak OR viel OR dagen

Tegen de avond, in veel gevallen, Is de duisternis vaak gevallen. Nu denk u wellicht, Die viel languit over het licht, Dat zelf ook weleens is uitgevallen. In dit licht stelde ik zelf vast, Dat men hierover nog in het duister tast.…

Bijna twaalf uur, de avond naakt, daar is ie eindelijk...Klaas Vaak.…

onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die ik in een onafhankelijkheid las, in spaties tussen het praten en het zwijgen creëert een grootsheid van het onbevlekte woord, verdwalen we in een ongebleekte zekerheid, verscholen teksten zonder geluid tot aan de oude horizon, die steeds verder reikt dan de realiteit en vaak…

Hoe vaak kwam de zon al op sinds ik jou ken hoe vaak ging ze weer onder sinds ik bij jou ben. Hoe vaak scheen de maan alleen voor ons samen en hoeveel sterren blonken er door onze ramen. Hoeveel regendruppels vielen er misschien rivieren vol hoeveel van dit alles op deze grote wereldbol.…

bij het maken van je portret viel op hoe vaak ik in details het bijzondere kon uitvergroten van het kuiltje in je kin tot je ogen met als uiteindelijk resultaat dat wat Picasso had kunnen maken ik alleen volbracht in de tijd het oorspronkelijk beeld voor ogen…

Maar na de uitverkoop van nutsbedrijven bleek dat je service op je buik kon schrijven en ook de winst viel niet te garanderen. Gelukkig mag de burger straks beslissen hoe vaak hij nog een aansluiting wil missen.…

En wat had dat uiteindelijk bewezen Wanneer daaruit al iets viel af te lezen? Men twijfelde zo vaak aan Ronald Naar 't Is dikwijls uitgevlooid en nagerekend Tot iets wat nu totaal niets meer betekent…

Mijn voeten droegen mij al langs zovele wegen en kijk ik soms eens achterom vielen dingen mee en tegen Sommige dingen niet te bevatten triest en ook ontroerend vaak andere als een nachtmerrie waaruit in soms huilend ontwaak Er ligt een leven achter mij waar menige traan is gevloeid maar door al die ervaringen ben ik als mens enorm gegroeid…

Wie arts wil worden geeft men echt geen mes Waarmee hij het beroep mag uitproberen En je moet in de rechten afstuderen Voor je een stem krijgt in het strafproces. Maar het staat je wel vrij om als student Meteen te doen alsof je leraar bent.…

Zij vond weer zich zelf, zich zelf als zo vaak, kreunend vond zij weer zich zelf, zich zelf als zo vaak.…

Zij zocht weer zich zelf, zich zelf als zo vaak. Kreunend vond zij weer zich zelf, zich zelf als zo vaak.…

hoe vaak moet je doodgaan om zeker te weten dat de liefde blijft hoe vaak door verdriet gaan opnieuw weer verliezen je goede geloof afleggen je kind-zijn je bewust zijn het missen van zovele kansen je bergen ambitie je belangrijkheid laten gaan van je kinderen warheen ze ook willen minder deel van hun leven kunnen zijn hoe vaak…

Hoe vaak gaan we het nog proberen? Hoe vaak doen we elkaar nog pijn? Hoe vaak nog het tij keren? Hoe vaak nog doen alsof we gelukkig zijn? Hoe vaak kan een hart breken? Hoe vaak word het weer geplakt? Hoe vaak nog om jouw liefde smeken? Hoe vaak de draad zomaar weer opgepakt?…

Deze nacht is een gevonden spoor waarlangs ik zoek naar een echo die ik volgen kan en die elke stilte weer laat beginnen met de schaduw die zijn eigen nacht zoekt en mij weer zal vinden zolang ik in elke zwijgende nacht verdwaal…

Hoe vaak is het al niet gebeurd in dit aardse bestaan dat ik mij vastklem aan het ongewisse terwijl de zekerheid dichterbij is met welke ogen kijk ik toch? op welke manier voel ik?…

Hoe vaak moet ik zeggen, dat ik van je hou. Hoe vaak moet ik roepen, dat ik op je bouw. Hoe vaak moet ik fluisteren, dat ik om je geef. Hoe vaak moet ik bewijzen, dat ik voor je leef. Hoe vaak wil je horen, dat ik aan je denk. Hoe vaak wil je zien, dat ik aandacht aan je schenk. Hoe vaak moet ik denken, Dat jij dat anders ziet.…

Vaak liep ze zomaar stil aan me voorbij alleen een vaag knikje, nooit een eens vriendelijk woord of een goedendag. Zag ook nooit een lach als ik haar zag toch hield iets in haar ogen mij vast, er was eenzaamheid en angst in verborgen.…

Langzaam groeit in mij de ander die in niets op mij lijkt en toch alles in zich heeft van mij die hem baren moet dan rijst het doek dat me scheidt van mijn tijd die nu gekomen is de zaal opent zich veelvuldig gespiegeld vlees en bloed even is het alles stilte wachtend op het eerste woord dat het schouwtoneel de wereld tot leven…

Ik heb zo vaak, wanneer de schemer hing Over de grachten en de hoge bomen, Dicht aan het raam gedrukt zitten te dromen, Waarlangs het lichten aarzlend nederging. De kleuren en de lijnen van elk ding Verdwenen in het wazig-witte dromen, Dat, uit het stille water opgekomen, Voor ’t vochte raam ’t lantarenlicht opving.…

lipstick op haar kin mascara op haar koontjes mormeltje van vier - hoe vaak nog zal mams meisje buiten de lijntjes kleuren…

Wat leek de dag oneindig lang te duren Het leven kreeg per uur steeds minder zin Want heus, je ziet er haast geen gat meer in Wanneer minuten voelen gaan als uren ´n Zwarte dag, ja, maar goddank voor mij Is nu die rustdag in de Tour voorbij…

Oktober, wat jaren geleden de bomen begonnen zich uit te kleden de bladeren vielen voor je ook ik viel voor jou er zou geen blad aan de bomen blijven er zou er niet één de winter overleven maar voor ons begon toen een lente die tot de dag van vandaag is gebleven…

Hoe vaak op een dag voel ik, hoeveel ik van je hou, het is niet te beseffen, pap wat mis ik jou....…

Aan hen die vielen wordt gedacht, aan hen die sneuvelden een dag gewijd, ze worden herdacht Aan hen die in ’t oorlogsgeweld ’t leven lieten op barbaarse wijze, voor hen die vielen, voor hen die sneuvelden Er staan monumenten er worden kransen gelegd, er worden stiltes gehouden voor hen die sneuvelden voor hen die vielen…

Pluk plukte de dag met pret maar viel weliswaar met een lach zowaar van de Pettenflat…

het is daar, deze dagen dat ik zag wijzers vielen uit uurwerken vielen op het ongrijpbare begrip waarin het ademen onbewoonbaar werd verklaard en een kind de gesloten mond van de dood het is daar, die dagen toen dat zij niet meer zagen het slapen of het gaan in nog minder lijf waaronder ze elkaar zochten het is daar, deze dagen…

De vloek die viel zou zijn verbroken door een enkel woord of simpel teken. Maar dat woord werd nooit gesproken toen de lange dagen duurden tot weggedragen weken. En stilte bleef tot spijt dat er nog steeds niet veel te spreken viel. en zo verging de tijd.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…