r ustiger vaarwater stroomt
u it alles dat ik nu omring
s tilzwijgend voel ik alles
t rekken naar het alwetende
z ien en ruiken en voelen
w etende dat alles verandert
i n één golvende beweging nu
j ou zien meebewegen op mijn
g rote reis naar een voorlopig
e indpunt voor de volgende reis
n aar een nu onbekende toekomst
d walend samen op…
toen we werden binnengehaald met champagne
die we dronken uit te duur betaalde glazen
we kregen bloemen van de zachtste zijde
maar bovendien was er die glimlach
die vanaf de stad naar hier reisde
het aanmeren riep een stoet van vreugde op
met dansende cijfers die het perkament
kleurde met idealen en vertrouwen
- doch het vaarwater vertroebelde…
Het voelt niet gewoon
maar…
het is niet ongewoon
om in het diepste dal van je leven te zitten
de last op je schouders voelt zwaar
terwijl het water tot aan je kin staat
je hart lijkt te stikken
in het ondragelijke vaarwater
van je problemen
Net als ik
toen
maar zo diep als je nu zit,
dieper kun je niet zitten
Dus…
Het kan alleen maar…
ik zwijgen als praten niet mag
Vraagt de bloem zich af vertwijfeld
Moet ik wachten op de beloofde dag
De oude rijkaard in zijn stoel
Blijft op een toekomst hopen
Als een blinde torpedo zonder doel
Geen geld kan verloren jaren kopen
Kleine handen op een strand
Bewaren schelpen voor later
Want in samengeknepen hand
Komt de zee in rustig vaarwater…
517
Bezig met laden