Alle inzendingen over vader OR oversteek OR teken

Het mes in mijn rug Nochmaals, gestoken, gedreven En weer neem je het terug En weer ben je vergeven Hoe lang kan ik bloeden Kan het sterven gerekt Hoe lang kan ik behoeden Dat te veel liefde lekt…

nog net geen avond, zwerf ik over het golfgewassen strand als vuurtorenlichten bestrijken mijn ogen het grijsgroen golfgeruis zuigend danst zeewier tussen waterlijn en branding zilveren zeevogels krijsen een slaande regen los de zee uit mijn gezicht maar wat nog zou ik turen naar haar, die vanochtend de vrijheid verkoos over zingende…

enkel en alleen wat mij betreft score ik een heikel punt, om naar een andere wereld af te zakken, mocht die bestaan, we zullen niet het gelijke bootje pakken, om door het zelfde duister te gaan, wanneer we voor die beslissing staan, en we op ongelijke wegen verkeren, met een ander doel in het vizier, was dat maar af te leren, en de oversteek…

Het verleden dat me heeft vervormd en gemaakt Tijd die schijnbaar schurend verstreek Niet alleen de ziel maar ook de botten gekraakt Dagen verstrijken en tellen als een week Het oversteken van dit meer, blijkt slechts een stap over een kreek Zorgen in koele diepte bekeken en vervolgens bewaakt Matgeslagen, katatonisch en alsnog geraakt Bewustwording…

Waar ooit geallieerden overstaken Ligt nu een extra brug over de Waal Een reuzenboog van spanbeton en staal Om aan het fileleed een eind te maken Wie nam de brug als eerste met de auto? Uw maandagdichter: kijk maar op de foto…

De rivier willen we oversteken met het veer Hier aan de stoep gaat ie heen en weer Dwars op de stroom met volle kracht Het is de veerman die op ons wacht De motor komt voor ons even tot zwijgen Het is alleen de rivier die -als de derde- lacht Ze liefhebbert in een natuurlijke stilte Een reiger stelt het opvliegen…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

wanneer het oude niet meer is en het nieuwe nog niet bestaat groeit de chaos turbulent zoals de wind zich het sterkst toont in de ring van het oog van de orkaan de Dood getooid met hoed kantelt in de tollende wind weggaan is een beetje sterven in ieder uur en op elke plek verlies je iets van jezelf rites de passage de uitgebluste…

Tussen oude en de nieuwe titels die verstrijken door de tijd komen regelmatig de klassieke vragen is er elders ook een vorm van leven en wat is de zin van ons bestaan. Jeugd kan ongeremde vragen stellen over lettertekens op papier menen dat de diepte van ons denken met technieken sneller voortgang maakt. Zetten als vanouds ook letters,…

Mijn neef Roland wist zoveel van auto's dat het zijn werk werd. Hij wist de weg onder welke motorkap dan ook tot hij eergister door een Audi rs6 werd geschept (en dat is echt waar). Uren deed men erover zijn rouwrandjes weg te poetsen Hij was pas twee-en dertig.…

Het is leeg op de Grote Markt De gids vertelt over vroeger Zijn woorden waaien over Vogels boven de daken witte wolken, het duurt lang voor we iets gaan drinken In het café steken we in elkaars taal over naar de straten waar we wonen en alles anders hetzelfde is We zingen mee met de liedjes van onze tienerjaren en toosten op de wereld…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Jij stond boven op de berg met vier linten aan je fiets vol verwachting daar te wachten op een teken of zoiets Nou -toen zwaaide ik mijn armen en reed jij in volle vlucht zo de berg naar beneden met je beentjes in de lucht En ik stond er bij te kijken als een snottertje van acht want mijn vader op mijn fietsje ging veel sneller dan ik…

met mijn tenen over de rand kijk ik naar beneden zoek een goede reden voel me als een krant met mijn tenen over de rand zie ik honderd mieren lopen ben ik zenuwen aan ‘t slopen heb mezelf niet in de hand met mijn tenen over de rand dwing ik mij opzij te kijken zal wel op een angsthaas lijken val behoorlijk door de mand met mijn tenen…

Mijn Vader schenkt de wijn over de randen Van zijn beker, teken van overvloed; Hij ruikt de specerijen scherp en zoet, En zegent het licht met geheven handen. Dit is zijn bede: ‘Die 't onheilig scheidt Van 't heilig hoede ons in zijn veiligheid, Vermere ons als sterren in 't nachtgetijde.’…

geen ole voor jou stierenvechter hoe ga jij dit uitleggen na je dood aan de Almachtig Rechter Zijn schitterende creatie stieren de marteldood in jagen luister eindelijk eens naar de moedige protesten van de dierenvrienden met terecht moeilijke vragen ministers van Venezuela Mexico Spanje Portugal Colombia stop meteen…

ach erbarmelijk dat stierenrennen afgelopen Spanje's zomermaand mensen schreeuwend op balkonnetjes of langs de weg staand heeft alcohol misschien de overhand gekregen of aan bepaalde sadistische karaktertrekjes gelegen touringcar chaffeurs stelt u dit tevree neemt u DEZE mensen echt mee daar straten volgesmeerd met…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

je moet er even bij stil staan als je hem ontmoet hoe hij bij de oversteek simpelweg niets of niemand ziet en al bij voorbaat van de kevers aan de overkant geniet…

Een vreemde blik Kijk nu ik ben het, ik Je eigen vlees en bloed Maar er komt geen teken van bekendheid op je snoet Dementie vaagt alles weg Je negeert wat er wordt gezegd Maar er is nog wel vreugd Als je praat over je jeugd Deze verhalen vertel je keer op keer En dan denk je ach, daar ben je weer Van vader naar kind Oudje je blijft altijd…

Wachtend zit ik hier bij de telefoon Als ik je bel, hoor ik alleen maar een onbekende toon Een toon van een opgeheven lijn Kan het niet begrijpen, het kan toch niet waar zijn Ik schrik wakker, denk iets te horen Buiten op straat, het geluid van motoren Ren naar het raam, maar kan niets ontdekken Zie alleen een auto in de verte vertrekken…

Vervloekt, vermaledijde hypo-teek !…

Waar je ogen antwoorden ben ik stil en blijf ik zoeken naar een wenk of teken dat we weer kunnen volgen of delen zonder woorden te wegen of de tijd te vinden in momenten die we verzamelen en verwarmen met de as van een verloren liefde.…

de zijde beklijft zacht glanzend in de zon dodelijk ragfijn trilt, ingewikkeld, in geziene facetten het web is haar huis ze zit er midden in en doktert prooien draagt haar kruis als een spin…

Teken daar ook mijn bruine ogen levenservaring is erin te lezen.. Een zelfportret van een geleefd gezicht met liefde door mij gedragen.…

Het stuk papier dat ik eens, belijdende mijn leegte, onbeschreven dichtvouwde, en verzegelde, en verborg tussen de bladen van een boek om iemand over honderd jaar te verneuken – dit papier vond ik vanmorgen terug. Ik was het vergeten, opende het en was zelf verneukt, goed, niet zozeer: over de lege blauwe lijnen liep, voor het eerst in zijn…