Alle inzendingen over veel geleden OR verdragen OR in liefde dragen

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Masker, bij Vastenavond gaat het óók om zich goed te verkleden, Daarom masker, en zeg nu niet ajakkes, Heb ik door mezelf dáárvoor goed aan te kleden, niet geleden. En draag ik met de Vastenavond, en met trots, MIJN MOMBAKKES.…

Ik zal dit lichaam, deze geest en deze ziel mijn gehele leven blijven dragen moeten verdragen ook al zijn er nog zoveel problemen en zorgen waarbij ik me zal afvragen of het goed of kwaad is wat ik doe of laat zal ik vechtend als een leeuw mijn liefde als gegeven blijven doordragen.…

nu er kansen zijn verslagen en de pijn niet te verdragen met geen antwoord op de vragen is al wat over blijft het dragen…

Soms heb ik het gevoel. Dat ik twee mensen ben. Het lichaam en de geest. De geest woont in het lichaam. En stuurt het aan daarom. Maar soms … is het net andersom. Want als de pijnen toeslaan, ben ik alleen maar lichaam. De geest komt in het nauw. Hij wil wel op de vlucht slaan. Maar heeft geen plaats om heen te gaan. Dan zoek ik naar…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Ik haal thuis al de kasten overhoop Vanaf vandaag moet men ze weer gaan dragen Waar had ik nou mijn voorraad opgeslagen Ik denk dat ik straks naar de buren loop Ik dacht toch dat ik nog een pakje had Misschien heeft buurman Sywert er nog wat…

draagkracht erboven gegaan niets langer dragen kan niet verder dragen verdragen uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht" opgedragen aan de ggz-client oktober 2005 isbn 90-809885-1-0…

Op de een of andere manier draag ik alles lijk ik alles te verdragen maar kom, ga leven, ga je begeven tussen de mensen en realiseer uiteindelijk zo toch al je wensen.…

Geef me hoop God op dit moment van pijn kan ik niets dragen of verdragen geef me hoop God om te geloven dat het morgen beter zal zijn meer wil ik niet vragen…

kan ik deze stilte dragen als ik niet weet of ik haar verdragen kan durf ik naar het einde te lopen als ik niet weet of ik het verduren zal leef ik als de tijd vliegt en ik niet weet hoe ik hem vertragen kan…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Stil geleden leed fluisterstemmen dragen het over grafheuvels.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Wees ontsmettend lief Waar verdraagzaam en saamhorigheid huist, is niemand van eigen en andermans gezondheid een dief Daar wij allen zeker buiten onze eigen voordeur gelijkwaardig behoren te zijn, doch nimmer een hypocriet nog de opperpief…

Dus straks wordt ook in Nederlands wellicht Het dragen van een chador nog verplicht.…

er stokt iets in mij men ging te ver en zo kwam er een eind aan het verdragen in veel kan men berusten maar men moest en zou hem kwetsen week maken... en zo ging het dan ook er moest bittere pijn worden geleden een pijn die hij niet kon weerstaan straffeloos beschadigen zonder een enkele sanctie…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Heb gelukkig vele beelden ik weet die zullen blijven zal ze altijd bij me dragen.…

Halo lechol shirayich Ani kinor Oh, er zijn er veel die jou bezingen Ik ben maar één van hen Toch wil ook ik mijn liefde tonen Aan jou met hart en stem Als ik je naam hoor ga ik stralen Oh, mooiste woonstad ooit Ik mag mijn rechterhand vergeten Maar jou vergeet ik nooit Jeruzalem oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt…

je de verantwoording Voor mijn hart niet meer Kon verdragen De sleutel Die heb je terug gegeven Ik draag de sleutel naast mijn hart En ga weer verder met mijn leven…

terreur lang ...geleden wordt opgespaard tot een eeuwig verdragen…

Voor mij is het leven net als een heel dik boek, dat vol wordt geschreven naar het eind op zoek. Letters dwalen, zinnen ontstaan, levensverhalen komen en gaan. Maar langzaam vervagen de letters op papier, verdwijnen alle dagen met het levensvizier. Niet meer beleven, niet hier meer leven...…

Verdragen wat ik vraag van de dag die begint als het licht weer beloftes tekent op mijn ogen en mijn vingers alleen aanraken wat ik niet verzin of weggeef aan wie mij ziet en niet met vragende ogen vernedert.…

Is het gek wanneer ik zeg dat ik het moeilijk vind te verdragen en dat ik met mijn ogen dicht nog zoveel aan jou wil vragen maar nu pas in het ochtendlicht begint het me te dagen dat het verdriet dat in mij zit ik alleen moet dragen Als ik in de spiegel kijk dan kijk ik in je ogen Tenminste dat is wat mijn familie doet geloven…

Verloren en verlaten ben ik mijn schaduw dankbaar geworden zonder haar glimlach en weet ik: Ze is met mijn woorden gegaan en gevonden door koud geluk zal ze straks weer dezelfde liefde vragen.…