Alle inzendingen over ver van jou

Zonder jou Is er geen hoop meer Op geluk En is de wereld grauw Zonder jou Is er geen droom meer Mijn glimlach Is dan niet warm Maar lauw Zonder jou Is er geen warmte Alleen een Innerlijke kou Met jou echter Ben ik een vechter Zonnig, warm En levensechter!…

dat jij de waarheid spreekt of wil je alleen de uitleg horen die het beste bij jou past omdat wie zegt mij dat het geschreven woord dat werd aangenomen als de waarheid dat ook zou zijn al is deze door anderen weerlegd wie zegt mij welke waarheid waar is daar deze knaagt en steekt tot in het diepst van mijn ziel mijn waarheid…

behoeft geen woorden alleen tranen, heel veel tranen om wolken mee te schilderen in alle kleuren die het palet maar dragen kan zodat het een stukje lichter wordt op de lange duur…

als zand glip je door mijn handen hoe angstvallig ik je ook probeer vast te houden breng mijn tranen naar zee vraag of hij ze in bewaring wil nemen tot de tijd daar is om het zonnestralen te laten regenen…

Als ik jou niet had Was de aarde niet rond Als ik jou niet naast me wist Weet ik da'k alleen stond Als ik jou niet had Elke dag opnieuw In goede- en slechte tijden Wist ik zeker, dat Het maar een saaie boel was.…

een stroom aan wensen dwarrelt vanuit de hemel naar benee deze zijn niet om te behouden maar om te delen met degenen die een leemte ondervinden deze op te vullen met liefde van hen die hier zo worden gemist…

ik plak woorden op jouw lippen daar jij ze niet vinden kan ik spiegel beelden aan jouw ogen die alleen jij kunt ontwaren genietend van de glimlach die jij tevoorschijn tovert kus ik jouw lippen zacht…

en dan rollen er tranen zijn ze van jou of zijn ze van mij tranen der herkenning het diepe gevoel van er alleen voor te staan ze is maar één telefoontje ver…

plekje innemen daar woon jij lief, mijn grote lief verloofd, om onze liefde te bevestigen voor de hele wereld al wisten wij, dat wij voorbestemd waren tot plots het licht doofde ons moment gestolen werd moest ik je loslaten veel te jong mijn hart versplintert mijn rots lief mijn liefste lief nog altijd zie ik jouw mooiste glimlach jou…

In vlammenpracht, die pralend hem omvangt, Rijst hoog de ruiter op zijn donker ros, De wapperende manen waaien los Van 't edel dier, dat naar 't gebied verlangt, Waar reiner lucht het vonkelend omprangt, Waar het zal dolen door 't fantastisch bos Van sprookjesrijken, waar met vreemde dos Onaardse kleur 't onaardse land omhangt. De ruiter…

Dat zwart skelet, van windselen ontdaan, Waaraan het uitgedroogde vlees nog kleeft, Die groezelige hoop, waarvoor men beeft, - Bedenkend het meedogenloos vergaan Van al wat ademt onder 't licht der maan, - Die mummie heeft verlangd, geliefd, geleefd Het volle leven; wat maar 't leven geeft Heeft zij genoten in haar aards bestaan. Zij…

Ets van Beuer. Trots op het witte ros, dat buigt gedwee, Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar Van heerschappij, en angstig deint de schaar In 't vale schemerlicht van de moskee. En door de ruimte ruiht een bange beê Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar Van brekende ogen in een macht…

Ik wil je niet vastpakken, ik wil je voelen Ik wil je niet bevestigen, ik wil je kroelen Ik wil je niet aanraken, ik wil je omarmen Ik wil je niet meemaken, ik wil je verwarmen Want dan zal je niet kijken, want dan zal je zien Want dan zal je niet ontwijken, want dan zal je misschien Want dan zal je niet zeggen, want dan zal je vertellen…

Hoi Ma, ik steek weer kaarsjes voor je aan Elke avond weer. Zie ik bij je foto je ogen met me meegaan Alsof je zegt: steek eens wat aan! Je ogen volgen me door huis Genieten mee als ik koffie drink. Ik praat tegen je in 't geheim Voor mensen denken da'k niet helemaal in orde zou zijn. Maar jij en ik weten allebei Wat we bedoelen, wat…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Je beloofde me de hemel op aarde de hemel samen met jou En inderdaad ik geloof in een hemel ver ver weg van jou…

spelende met mijn liefde zag ik de smaragden tranen die als sprankelende diamanten zich een weg baanden over een zonverbrand gelaat dat met verbaasde ogen mijn versteende blik als een harde bikkel de liefde omarmde die ik jou gaf als een gouden kus op een paar zachte platina lippen die ik kuste.…

... Fontein gekletter drijft me naar eerder water, in beweging het ritme van de wereld Jong is de nacht als herinnering voor later, van New York tot Ibiza maar Nederland dat vertelt Schaamte verdriet en blijdschap op het nieuwe pad, ongeremd dansend water het kruispunt van de vloer Generatie donker der drank blinkt image naar mat, in de corridor…

waar blijf je ik wacht een geluid een auto een voorbijganger maar niet jij kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam jij bent zo ver van mij verwijderd ik zie de muur groeien maar kan het niet verhinderen steen voor steen wordt hij hoger jij neemt een zijweg ik verdwaal zal ik de weg naar jou nog vinden ik zoek hopeloos reik…

Ik wil mezelf zijn maar ver weg van de mensen die me kennen weet ik niet meer wie dat is Ik wil van mezelf houden maar ver weg van de mensen die van me houden weet ik niet meer wat liefde is Ik wil schreeuwen maar ver weg van de mensen die naar me luisteren ben ik mijn stem verloren Ik wil mezelf zijn maar ik weet niet wie dat is…

Groene veren van vreemde vogels vliegen voortvarend ver voorbij violet van vlammende violen Koningsvarens vergen vrijheid…

ik kan je niet meer volgen je bent weer ver weg van mij…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

Ver van hier in mijn hart zo dichtbij tranen glinsteren als zonlicht in de rivier gedachten lijken dwaalwegen als schimmen glijden zij voort gelijk wolken in de nacht dromen zijn onvatbaar vast gehecht aan de maan ver weg maar ik ben zo blij dat jij er bent…

het komt mij voor alsof je vers gewassen van al wat overtollig is ontdaan mij laat delen behaaglijk uitgestrekt ontvankelijk als een handpalm die je spreidt…

Ik hou van zwarte versgeploegde aarde vettig het ploegmes glimt er nog in na…

de zwaarte van miljoenen zuchten is voelbaar in de lucht restjes kerstdiner worden geserveerd op kliekjesdag mensen slepen zich naar supermarkten zoeken een vers jaar verloren illusies knallen als sterbloemen dromen bloeien open…

mijn gemijmer hoort het is een prachtig landschap vol bijna rijp gewas een goddelijk panorama als in een prent van vroeger aan de muur in de klas ben gelukkig dat ik hier besta knappp… zegt de krop ik ruik het vers gemaaide gras leef het leven om mij aan jou te geven bestaat er nog iets zwoelers dan vers geplukt jong gewas ?…

Hier stond hij Niets kon hem meer raken Alleen nog slechts breken Veel was er al verloren Wellicht nog iets te winnen Toch was hij een vrolijk mens Hij was van ver gekomen Had al veel gezien Velen waren al gevallen Voor de hoogmoed en de trots En toch, hij stond er nog Fier en flink Als nooit tevoren.…

Kattestaarten in een sloot van een purper waarbij zelfs een distel bloost bramen blinkend zwart frambozen die bekoren hondsroos van een schuchter rood een landweg op een heuvel een helling vol van peren een uitzicht kerketorens ver…