Alle inzendingen over verdelgend

waarop de zon gul en warm haar licht strooide bovenop de heuvel van het beukenbos schitterde een uitbundige eik haar bladerdak was een troostende moeder die bescherming en verkoeling bood aan wie geborgenheid zocht het werd het beukenbos moest verwoest met het hout van de bomen verrezen in eindeloze rijen de houten barakken in dit verdelgend…

Maar Hij, die 't waakzaam oog Op haar verdelging hield, Gebood de storm te wijken; De blijde zon kwam weer; Zij stond, gelijk voorheen, Met loof en knop te prijken. Nu stijge dankbre geur Uit hare kelk omhoog, Om Gode roem te geven! Het zwerk toog saam; 't werd nacht! Der bergen ceder viel!…

Wij laten de ogen om ons waren; Maar vruchtloos is dat ijdel staren Naar 't vonklen van een flauwe gloed, Die 't dompig nachtzwerk op deed klaren Dat afschrik en verdelging broedt. Dees dichte sluier door te boren Hangt aan geen sterfelijke macht.…

Wij laten de ogen om ons waren; Maar vruchtloos is dat ijdel staren Naar 't vonklen van een flauwe gloed, Die 't dompig nachtzwerk op deed klaren Dat afschrik en verdelging broedt. Dees dichte sluier door te boren Hangt aan geen sterfelijke macht.…

men zal U nooit verdelgen, Wat een vijand praalt en pocht; Vrijheid! vrijheid! erf der Belgen, Edel kleinood, duur gekocht! Ja, beloven wij het heilig En plechtig deze stond: D'as der Vadren ruste veilig In der Vadren vrije grond! O Vaderland! o Vaderland! Ik blijv' U trouw met hart en hand! O Vaderland! o Vaderland!…

Aan 't hoofd der mensheid streve hij, Om alle zelfheid te verdelgen, En Englenwellust in te zwelgen, Van wereldse verleiding vrij! Zie daar de gaaf der Poëzie! Het ideaal van dichtvermogen, Verwant aan heilige profetie, Als zij, gezante van de hoge!…

Doch 't volk, verlicht, veracht die logenslaven, En zingt een zang, verdelgend vuige dwang. o Leer mij, Meester Volk, die vrijheidszang! Ten krijgewaart! De vijands komen... komen! De Vorst spreekt: reeds vloot 't bloed met stromen, stromen. Soldaten, op! Uw moed is landes kracht en eer...…

. – Verdelg vrij de aard’, Philippus' zoon! Ras zult ge in Babels muur bezwijken; Maar op het graf van koninkrijken Ruist nog der Dichtren heldentoon. Ja!…