Alle inzendingen over verdriet OR kind

Een vrouw die haar kind niet meer kan zogen, een jonge moeder, het verdriet al gepasseerd, die mij voor hulp haar kind nog aanreikt in een laatst wat moedeloos gebaar. Het kind met donkere starende ogen, een hoofd op een lijfje tot op het bot verteerd, dat al stervend nog naar mij kijkt, als zegt het:” Och laat me maar ”. ------------…

Men trof eens in een labyrint Een heel verdrietig, eenzaam kind Wat was het bang Het duurt zo lang Voor wie gewoon geen uitweg vindt…

Sta niet aan mijn graf met je verdriet Het is vergeefs , ik ben daar niet. Ik ben het blad dat ritselt in de wind Ik ben de zoete glimlach van je kind Geloof me vrij , het is geen droom Ik ben de bloesem van de appelboom Ik ben de kleuren van september De eerste sneeuwvlok in december.…

Ongeloof, verbijstering, verdriet, welke emotie eigenlijk niet? Waarom? Pijn, ongelofelijke pijn waarom, waarom moet dit zo zijn? Ongeloof verbijstering verdriet het enige wat er zeker niet komen zal is, jij. Ons ongeboren kind, 36 weken is overleden in mijn buik verbijstering, verdriet want: mijn geliefde baby komt er niet.…

't Verdriet is zo immensig groot daar waar 't een kind betaamt, dat nauwelijks op aarde was alsof het was beraamd. Een Dunne-wind waait over 't hof, waar kinderen zijn begraven. 't Waait mijn "waarom" weer met een plof tussen al dat kinderstof.…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

M’n kind, je glipt me door de vingers Je praat met me maar je ogen doen niet mee. M’n lieve kind, het leven glipt je door de vingers De werkelijkheid verandert in een waanidee M’n arme kind, verstrikt in een web vol achterdocht en leugens op een rij ‘K zie soms het verdriet in je ogen maar zie je ook dat van mij?…

Je wordt pas echt gehoord echt gelezen pas echt gezien als je er niet meer bent! `Je suis Charlie´ echt!…

Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen meer plaats in beslag, maar dat is omdat: je niet eerder zoveel verdriet zag! Dan is er het enorme verdriet, denkend: dat overkomt een mens niet, is fout gedacht want echt: Het overkomt iedereen, goed of slecht.…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg slootwater in plaats van ijs omringt de boeg. De dag voelt als grote rimpeling in de sloot een die ons alvast laat ruiken aan de dood. De wintermaanden hebben gedragen en gebaard hebben ons als voorjaarsboden aangestaard, wensen nu eveneens met het daglicht te spelen, al wilden krokussen deze zonnestralen…

Dat is niet lief Wat jij vindt Naar kind Dat is niet aardig Wat jij verzint Naar kind Wie denk je wel dat je bent Schijnheilig en verwend Wij hoeven jou niet meer Jij verpest de hele sfeer Klein ben je, en nietig Je maakt iedereen verdrietig En jezelf onbemind Dat je harteloos zegt Wat je werkelijk vindt Naar kind…

Wat is - zeg - dat verre Zoete verdriet -? Kind, vraag dat de sterren, Vraag het mij niet!…

als een wonderschoon kind hier niet meer fatsoenlijk mag opgroeien kussengevecht/pret maken/stoeien beschoten pure slechtheid toch op deze aarde ouders met onbegrip intens verdriet onschuldig lief kind wordt elders gelukkig WAAR wij allen weten het nog niet…

Een kind van alle seizoenen zingt vrolijk zijn eigen lied kent niet de gevechten en ziet nog niet het verdriet. Laat dit kind toch een kind zijn spoor het aan bij het spelen want wat kan dit kind nou oorlog en onrecht schelen.…

Ik bid voor Het Kind dat blij wordt verwacht op kerstnacht gebracht hemel en aarde verbindt Ik bid voor het kind dat een moeder draagt dat haar liefde vraagt en een toekomst vindt ik bid voor het kind dat ergens verloren in ellende geboren verstrikt in een labyrint ik bid voor het kind slachtoffer van geweld in verdriet gekneld…

Hoe machteloos voel je je Als je aan de zijkant moet staan, Dat je niks kan doen Als je kind door een hel moet gaan. Hoe verdrietig ben je Dat je je kind niet kan troosten, Het wegnemen van de pijn en tranen. En zeggen dat het wel goed komt Ook al duurt het maanden. Hoe sterk word je dan Om met je kind de strijd aan te gaan.…

liever zou ik eigen leven aan de dood gewonnen geven dan mijn kind, onschuldig nog dat is echte liefde, toch? Vader God, hoe kon U geven d’Allerliefste van uw leven Eigen Kind, onschuldig nog is dat echte liefde, toch? Goede Vrijdag, Gods verdriet groter liefde ken ik niet…

liever zou ik eigen leven aan de dood gewonnen geven dan mijn kind, onschuldig nog dat is echte liefde, toch? Vader God, hoe kon U geven d’Allerliefste van uw leven Eigen Kind, onschuldig nog is dat echte liefde, toch? Goede Vrijdag, Gods verdriet groter liefde ken ik niet…

liever zou ik eigen leven aan de dood gewonnen geven dan mijn kind, onschuldig nog dat is echte liefde, toch? Vader God, hoe kon U geven d’Allerliefste van uw leven Eigen Kind, onschuldig nog is dat echte liefde, toch? Goede Vrijdag, Gods verdriet groter liefde ken ik niet…

Kind in zijn ogen, rondom hem heen. Liefde verkondigt in kinderen. Dankbaar voor dat wat hij leerde. Innerlijk ruimte gemaakt. Maar de scherf in het hart is gebleven, Het verdriet door woorden. De pijn van verachting. Dan verwachting.... Vrouw op vleugels... Scherven...... Wie kan hem helen?…

Mijn moeder huilt op zondagmorgen -ik mis hem zo en als een kind neem ik haar wiegend in mijn armen mijn moeder heeft verdriet en ieder woord schiet -stil maar, stil maar- nu te kort…

Haar hoofd zo vol van zorgen en het hart zo vol verdriet ik kan alleen haar tranen drogen maar problemen oplossen niet Het is me echt zo zwaar te moede wanneer ik haar verdrietig zie een arm om haar schouders leggen haar hoofd huilend op mijn knie En mét haar huil ook ik mijn tranen heb net als zij slapeloze nachten 'k heb nog steeds…

het gebeurde zomaar het leven in gesleurd op de wereld gepleurd en daar sta je dan met vraagtekens, waarom ben ik hier je verdedigt jezelf met woorden gehoord worden, zou mooi zijn, mooi gaan ik ben mijn ouders dankbaar en ik haat ze…

de muur, steen voor steen verbrokkelt de gelaagdheid het kind bedolven het kind, gevoelloos versteend door de bescherming een vuist vol verdriet de vrouw, ontredderd verscheurt het kind van haar af door liefde gesterkt krachtig kwetsbaarheid moederlijk onvermogen innerlijke strijd duizend kussen diep volgt de vrouw haar levenspad…

Waarom moest het leven van een kind als een kaars langzaam doven? Ziet U het verdriet niet dat er nu is. En de tranen van verdriet en onzekerheid blijven komen, omdat het enige wat van boven komt stilte is.…

Eeuwig verdriet probeer Ik onder ogen te zien, Niet weg te duwen, Maar een plaats te geven Waar ik bij moet kunnen Als ik het niet langer Harden kan - zo wil ik Jouw verlies, kind, beschouwen - Aanschouw ik het beeld dat ik Zo hartverscheurend lief had - Ik merk dat het schouwen Alleen al een afstand schept Tot mijn diepste verdriet…

Hoe lang de week, de maand het tijdloze verdagen kan, ik heb geen weet. Geen weet of zelfs de lupine bloei doornen van rozen wellicht gehaald worden. Nu schort er even niets, niets meer of minder er is een serene rust zonder rare hinder. De jaren en maanden hebben al vele schaduwen talrijke vogelvluchten en blauwe luchten in ons en onze…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Mag ik je schouder om even op uit te huilen, wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren, ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…