Alle inzendingen over vergeeten OR vergeten OR hart

Als ze weer gevangen zit in het niet meer weten schemer haar wil omsluiten nevel helderheid verdringt. Laat haar dan in haar eigen beleving zodat ze met waardigheid afscheid kan nemen van het leven.…

Regelmatig komt het me voor, dat ik iets pakken wilde, onderbroken door telefoon of voordeur bel, ben ik kwijt wat ik pakken wilde ff snel. Men zegt altijd; ga terug naar waar je eerst stond, voor je eraan dacht, maar daar zit 'm net de kneep, Ook dat is iets wa'k niet meer weet!…

Ik schreef woorden met inhoud. Na jaren van besef Begrijp ik niet meer wat ik heb neergepend. De inhoud is verdwenen.…

waren we hier al geweest waren we eerder onszelf in afstand, nabijheid in gezamenlijk verliezen hebben we nooit bestaan na afscheid, herinnering vergeeld vervagen, vergeten in dozen op verlaten zolders in avondlicht langs kale muren als huisraad zonder handen zullen we elkaar ooit weerzien ergens aan zwaarte voorbij zomaar,…

Zou 'k je herkennen wanneer ik dementeer, zou 'k je accepteren wanneer ik " vergeet" zou 'k je nog zoenen, als ik je niet meer " ken" of zou alles blijven als voorheen? Zou 'k je nog omarmen wanneer we elkaar zien, of zou ik je voorbij kijken, misschien?…

bij het vale licht van een besluiteloos zwerk deelgenoot te zijn van ondeelbaar verwijlen een afstand te overbruggen, wetende dat wat achterblijft als echo blijft naijlen er is nog zalvende tijd om mee te drijven op het ruisen van zilveromrande zomereiken te wissen wat ik weet, te weten wat ik niet wist en dan moet alles nog blijken…

je staat op de rand van kwijtraken maar bent overal aanwezig geweest om samen te verdwijnen ons op te delen in ieder en tenslotte niemand meer te midden van tijdspassages en woordvulling ontbreekt dan de herinnering, wondlikkend een jeuk krabbend, een vaas lijmend en ondertussen machteloos toekijkend…

tijdens een wandeling velden vol vergeet-mij-nietjes kijk, daar, klaprozen…

haat wordt weggevoerd trein na trein er is zoveel stilte te verdragen zoveel geschreeuw en voeten die over hen heenlopen het aanzwellend geluid houdt niet op vrouwen die de dood proberen te ontwijken stikken in het gebed kinderen verliezen hun taal als uitgehongerd ongedierte enkel de lage, stenen muur blijft staan 'nie zapomnij…

Is het voor mij straks toch nog feest zal hij er dit keer wel aan denken Om mij vannacht iets moois te schenken Want Valentijn is schraal geweest Geen aardigheidje doet wel pijn Maar meer nog het vergeten zijn…

't Is vrijdagmorgen 22/11 Ik ben helaas mijn snelsonnet vergeten Dat laat ik u bij deze even weten Ik vind het dom al zeg ik het hier zelf Nu moet ik op de valreep iets verzinnen Tot straks: ik moet nu echt eens gaan beginnen.…

Mens, ik ben zo bang dat ik je vergeet. Zeg me hallo en geen gedag. Laat me voelen dat je me mag. Vervreemd niet door mijn gedrag. Vergeet niet dat ik iemand ben.…

Je naam je naam heb ik veranderd En het hielp niet Je lijfje ik vocht tegen de gedachte aan je lijfje En het hielp niet Ik dronk om niet van je te dromen En weer sliep ik niet Waar is de wind om door dit huis te waaien waar zijn de dansers de muziek waar is het feest de veel te volle zalen de gevulde schapenmagen waar is de wijn…

Men wordt een ding en men vergeet.…

Tijd vliegt niet maar gaat aan mensen voorbij als het goed gaat te snel wanneer het tegenzit zit het ook echt tegen tegen elkaar weggestreept is tijd altijd in balans in perfecte cadans weten en vergeten wanneer het hart stopt tikken gedachten aan wat was, weg niet voor niets beginnen sprookjes met 'Er was eens...' nergens lees je 'er…

toen je laatst mijn deur uit liep met luid kabaal mijn deur slopend zo hard dat mijn buurvrouw even ging kijken achter haar gordijn stilstaand toen vergat je iets je vergat mijn lever nieren, longen en darmen als je namelijk de deur uitloopt op mijn hart stapt het tot een bloederig papje verwerkt doe het dan goed en neem de rest ook maar…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Mijn god, als dit mijn voorland is dan word ik nu al gillend gek bij de gedachten aan deze tobberij Ze leven wel, maar toch ook niet Hun leven is hier zo voorbij Hun leven, met verdriet en pijn Die ogen, als ik weg moet gaan smeken naar mij "Vergeet Mij Niet..."…

Weeen lijken het In omgekeerde tijdsrichting Ze ontsluiten een sluis van verdriet Vloedgolven van tranen Maken de weg vrij Voor de geboorte van vergeten…

“Mijn leven loopt allang ontzettend stroef, ik drink om te vergeten”, zei hij droef, “te vaak reeds kampte ik met tegenslag”. Toen hees hij zich in een versleten jas, vertrok, en ik zag dat hij desgevraagd volledig in zijn opzet was geslaagd daar hij zojuist zijn bril vergeten was.…

waarom iedere keer die woorden je kunt me beter laten gaan woorden die ik niet kan horen woorden zo ver bij me vandaan ik kan het bijna niet geloven dat je zei: vergeet mij nu maar stil ... woorden die me heel diep raken vol verdriet zo koud, zo kil…

niet een feit Ik had het niet verwacht Nooit eerder aan gedacht Nooit eerder willen zien Dat ik van hem hield misschien Hij is een goeie vriend van mij Goeie vriend van ons allebei Toch twijfel ik elke keer Ik geef om hem steeds meer Ik had het niet verwacht Nooit eerder aan gedacht Ik wil het nog steeds niet weten Ik zal hem weer vergeten…

Waar ik in mijn dromen soms voor vrees is niet de pijn van ziekte of van ouderdom noch al die lange nachten of de eenzaamheid, maar het stil vergeten van je naam, het niet herkennen van je stem, je gezicht te vrezen als een vreemde vlek op het tapijt.…

genoeg, laat de klokken verschillende tijden lopen pas dan zal je het weer weten smaak van de eerste kus, de levensvreugde en het zorgeloze van ...vergeet niet mijn belofte.…

Als ik nou 's zou vergeten dat ik om je geef Als ik nou 's zou vergeten dat ik door jou leef Als ik nou 's zou vergeten dat je belangrijk bent Misschien zou ik dan ook vergeten dat je me helemaal niet kent...…

feesten lustig rond het walmen van de barbecue walzen moe onder cipressen waar we klessebessen tot aan de ochtend toe gaan liggen in het vragend gras wie van ons de eerste was…

Probeer je geweten niet te sussen laat mij nu toch met rust Misschien maakte je een foute keuze en ben je je daarvan bewust Maar ik heb mijn leven weer op orde en geniet daar nu weer van Dat lukt omdat ik je heb vermeden hoop dat je dat begrijpen kan Dus als je echt zoveel van mij houdt als ik denk dat je heus doet Laat me dan met rust en vergeet…

Vanochtend zag ik je weer ik ben je niet vergeten druk gebarend speel je jezelf hoe wil ik heten Zoals toen, schuin steek je de straat verlaat me maar ik ben je niet vergeten Ook later zal ik je niet vergeten als je plots mijn hand zult raken vergeten zal ik je niet.…

Ik kan je niet vergeten, als je dat nou eens zou weten! Mijn gedachten gaan alleen nog naar jou, omdat ik zoveel van je hou!…