Alle inzendingen over vergeten OR licht OR leven

in de winter begrijpt hij -het heeft lang geduurd- dat in hem een zomer huist het gras tillt de sneeuw omhoog -in trage kleine tijd- het licht raakt hem aan tilt hem uit de duisternis…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

sterven wil ik in een Franse appelboomgaard verdronken in het licht van de avondzon onder de bloesems als ware ik in een voorhemel sterven ver van de wereld waarin ik leefde bloeide mijn leven vergetend voordat ik ophoud…

Engel van licht brengt leven in mijn ogen ik streel je naar de zon vergeet het kind van gisteren als ik bij je blijven mag de lente proeven in elke dag noem ik je parel van mijn dromen.…

Hoe te vergeten wanneer het licht terugkeert van zijn lange reis door de zwarte tijd. Zwart kan elegant, klassiek zijn warm is het niet In de kille kleur wordt liefde snel vergeten. Wat is er over zonder warmte op de lijven van de passerende menigte Zwart is lijden licht is vergeten zonder nog te weten wat te vergeten was…

Als de diepe blauwe heemlen Duren over zee en landen, Duren over dood en leven, - Over liefdes dood en leven Duurt der zielen kus. Toch, ons zielen konden nimmer Tot elkaar in ogen reiken, Konden niet uw warme lippen Mijne warme lippen kussen, Hadden niet mijn rode lippen Uwe rode mond gekust.…

Weet ook gij dat stille diepe huis Door welks schaduwige vree Voet zo licht en onvermoeibaar stijgt en daalt langs tree na tree? En zijn plotselingen helle kaamren op de maanbeglansde zee?…

Leven is groeien: Enkel oneindigheid Waarborgt ons liefde, lief, 't Eeuwige leven, lief, - Leven was groeien, lief, Eindeloos: Nu wordt het bloeien, lief, Eindeloos. . . Wij die onze eenzaamheid Droegen als goden, Wij kunnen minnen Eindeloos!…

In het koele gouden bad Van het fijne winterlicht Rijst de grote mensenstad Tot een droomvervlucht gezicht: - Al de gangen, al de zalen - Waar de ziel in droom mag dwalen. Boven glansgewassen pleinen Waar de stille mensen lopen, Juichen klokken uit haar open Torens zuiver door de reine - Luchten naar verrukte dromer - Al de hartstocht van…

In werelds tuin, tussen Gods vaste lichten En aardes jarelijks verjongd gelaat, Hier waar in 't spel van zon en maan De wolk-alleeën opengaan Tot al de spraakloze gedichten Der hemelse gezichten, Had ik verwacht uw dageraad: 'k Had u verwacht zoals wij beiden In dit geduld zonder verwijt En onvoorwaardelijk verblijden God wachten op zijn…

Een luttel aarde, een luttel hemel Heeft ziel als haar bezit gewonnen, Een luttel aarde, een luttel hemel Tot eigen heerlijkheid gelouterd In uwer ogen spiegeling. Maar weinig zuivre gouden woorden Reeg ziel tot snoer en morgenbede, Maar weinig zuivre gouden woorden, Klinkklare sterren neergevallen Uit de gelukverstilde nacht. Groot zijn…

Die de blinden blinde smaden, Daar uw glans hun schemer dooft Waar de kroon van uw genaden Weerlicht om één sterflijk hoofd: Door de duizenden verloornen Aangebeden noch vermoed: God die enkel uw verkoornen Loven voor het hoogste goed... Door de kleurgebroken bogen Van de tranen die gij zond, Worden ziende weer mijn ogen Als in nieuwe…

Als onwisselbare schat Draagt de ziel heur rijk gemis Door de bonte wildernis Van de grote mensenstad: Heel de volheid van haar hart, Nardus in zijn broos albast - O te liefelijke last Voor dees markt van vreugd en smart! Stil, want hier of nergens woont 't Jong en uitverkoren hoofd Wie uw balsem is beloofd,…

De zon wordt onverbeeldbaar schoon Boven de mist die houdt omhangen Der wereld windestille woon In dit vertederd dagenlang verlangen. Weer blankt de boskamp, een besloten zaal, Een witte kamer die de bruid verwacht, In smetteloze glanzeloze praal Op uit de zwarte nacht. 't Berijpte hout van alle kanten In gaasgeplooiden…

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht? Hoe heb ik dag en nacht gesmacht Naar 't water uwer ogen. Wel viel de dauw der donkerheid, Maar neevlen dicht en kimmewijd Hielden uw blik betogen. Nu aan de open hemel staat De vaste rust van uw gelaat Zo sterrestil gerezen - Tot grauwe dag de vooglen wekt En met zijn floers uw glans betrekt…

.: Door bezonken wolkepracht, Heel de dag om u herdacht, Gaat de ziel in tot haar nacht: Door zo helder avondrood Naar een nacht zo diep en groot Als uit leven naar de dood: Of ge al zonder morgen ging Buiten levens duistre ring Rusten in verheerlijking, Wijl ik hier bij 't lampelicht, De ogen naar…

Wat is u of mij een naam, Werelds prijs of werelds blaam, Als de ziel de dingen weet en mint Dieper dan hun naam, mijn kind? Elk ding krijgt zijn gouden naam Eens in schoonheids vol verzaam Als al schone dingen zijn Zonneklaar en zonder schijn. Daar vervalt het schone woord Hem wie reeds de zaak behoort, Die haar diepst heeft liefgehad…

Nu kunt gij veilig slapen gaan, Nu al de heemlen openstaan: Ziel, wier verlangen elke donkre wand In ster aan ster doorzichtig brandt, En in de schoonheid van dit tijdlijk land Al minnen moet uw eeuwig lot, Daar uw verrukking uitziet tot De troon van God.…

Een kopje schuin en wijs, haar feestzaal, de straat Steeds dansend op reis, in veel vergeten ornaat Ze spreekt om te vragen, haren krijgen de wind Straal je weer met vlagen, de gedachte blijft bemind Je kon je leven niet kleuren, dus dans je telkens onrijp En de reis zal blijven zeuren, tot ik oud en wijs begrijp Een traan hoopt op…

Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar ik trek het aan om in de tuin te werken In mijn herinnering ruik ik zijn geur en alles krijgt weer kleur Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit even dat gevoel van zijn Dan gaat hij in de was en belandt in de kast tot hij totaal is versleten En dan wordt ook deze herinnering vergeten…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

Nooit mogen we de slachtoffers vergeten. Nooit mogen we de dader ons aller licht laten doven. Nooit mogen we vergeten dat de levenden door moeten leven. Laten we stilstaan en herdenken. Laten we daarna doorgaan met leven. Opnieuw stilstaan en gedenken. En vooral weer doorgaan met leven. Er zijn al zeven doden gevallen.…

Ik wilde een keizer worden in dit leven van dwergen, maar ik kon de zachtheid van de perzik niet vergeten en bleef een heel jong kind. Ik ook heb dagelijks de witte halzen van de angst gezien, de harde handen van het licht gevreesd. Ik kon de volle stilte van de vissen niet vergeten en werd een heel oud kind.…

Zingen, lief, is zich versteken In een vindbaarheid zo schoon, Dat naar echo-lichte woon Onder jeugd-en-liefdes teken Blijde pelgrims nooit ontbreken Tot de tol van zingens loon,- Zingen, lief, is zich versteken In een vindbaarheid zo schoon!…

Weg boven dood en leven zweven Wij op in duizelhelle schrik: 0 kort en onbegrensd beleven Van eeuwigheid in ogenblik!... Het maanlicht vult de zuivre heemlen Met glanzende geheimenis, De luisterblauwe verten weemlen Van Die alom en nergens is.…

Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon. Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn Wanneer de winden sluimren aan uw troon, De sterren vlammen in uw baldakijn: Als tussen u en uw oneindigheid De schaduw valt, en in dat klaar gewelf Uw blank geluk dat god noch mens benijdt, Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…