Alle inzendingen over vergeten OR spelen OR leven

hij is de peer ook vergeten…

Als ge maar in 't drukke leven 't Eigen leven niet vergeet, Als ge maar niet wordt gedreven En van eigen drift niet weet! Als ge in de maskerade, Die het leven spelen laat, Maar niet speelt tot eigen schade Aan uw eerlijke gelaat!…

het leven is een spel Voor het hele gezin Al vanaf je eerste tel Sta je er middenin Het leven is een spel Iedereen begint gelijk Maar de een komt in de cel En de ander wordt heel rijk Hoe valt de dobbelsteen Dubbel zes of dubbel een Speel je eerlijk of gemeen Speel je samen of alleen Het leven is een spel Waar iedereen aan begint…

Lang leve contrasten. Gisteren was het licht. Vannacht is het donker. Wie kent de morgens? Wordt morgen grijs? Dichters vermoeden veel of iets. Ze willen er graag over schrijven. Meestal zijn ze erg overgevoelig. Helaas, NU weten we bijna niets.…

in mijn hoofd spelen liefde pijn weten vergeten een spel met gedachten aan jou dagen nachten verdoofd alleen verloren en bang in mijn hart ben je kus ik jou je wang…

Een ieder denkt: stom iets vergeten, dat overkomt je, heel gewoon maar mocht je mensen gaan vergeten, is dat helemaal niet zo schoon. Dan vergeet ik liever, suiker of ander gebruiksgerei dan de liefdes in m'n leven, want: Die horen bij MIJ…

Ik ben zo bang, te vergeten te verdwalen of zoek te raken maar weten dat je me zoeken zult brengt me rust, dus heb geduld! Maak me rustig als dat moet niet alles gaat dan immers goed? Maar met hulp en liefde ja ook dat komen we er samen wel toch, schat.…

in mijn late zomer, vergeet ik de herfst, denk ik nog niet aan de winter en spelen gevoelens van lente de warme wind door mijn haren een verdwaalde mug die me komt plagen maar ik loop niet te klagen ik geniet van ieder moment en laat me gewillig steken bloederige taferelen in mijn late zomer geniet ik van het leven…

woord voor woord spel jij je leven schrijf je geschiedenis praat van je af markeren je tranen waar je was gebleven een ware getuigenis verre van laf woord voor woord verlicht je je zorgen verzacht je je pijnen vergeet je verdriet schonen je tranen wat was verborgen maar altijd blijft schrijnen… …ik wist het niet…

Zijn ogen slaan, nee, vallen neer "Ik voel me keer op keer vergeten Niemand weet meer hoe het was om kind te zijn Almaar spelen, zoveel dingen gewoon níet weten Rode wangen, blaadjes vangen koude frietjes eten want tijd vergeten snel vergeven en gewoon weer verder spelen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik ga terug in de tijd wordt jonger elke dag Vergeet van vroeger heb een onbezorgde lach Mijn verstand neemt af de speelsheid komt terug Herinneringen vervagen voorgoed achter de rug Mijn huid is strakker ik wordt steeds kleiner Speel zowat de hele dag het leven is veel fijner Straks ben ik een peuter eindig als een eicel + zaad…

Ruim baan voor Unilever en voor Shell We spelen ook ’t bekende memo-spel Waardoor geen mens meer weet hoe ’t is gegaan O ja, ik zou het bijna nog vergeten… Dit drankje is afkomstig van de Lethe!’…

Als de diepe blauwe heemlen Duren over zee en landen, Duren over dood en leven, - Over liefdes dood en leven Duurt der zielen kus. Toch, ons zielen konden nimmer Tot elkaar in ogen reiken, Konden niet uw warme lippen Mijne warme lippen kussen, Hadden niet mijn rode lippen Uwe rode mond gekust.…

U bedenken daar is u beminnen Zuiverder dan met de blijde zinnen, Op een dieper en ontroerder wijs Dan u nacht of dagen kunnen geven: - Weet ook gij dat schemerlicht paleis Tussen dood en leven?…

Leven is groeien: Enkel oneindigheid Waarborgt ons liefde, lief, 't Eeuwige leven, lief, - Leven was groeien, lief, Eindeloos: Nu wordt het bloeien, lief, Eindeloos. . . Wij die onze eenzaamheid Droegen als goden, Wij kunnen minnen Eindeloos!…

In het koele gouden bad Van het fijne winterlicht Rijst de grote mensenstad Tot een droomvervlucht gezicht: - Al de gangen, al de zalen - Waar de ziel in droom mag dwalen. Boven glansgewassen pleinen Waar de stille mensen lopen, Juichen klokken uit haar open Torens zuiver door de reine - Luchten naar verrukte dromer - Al de hartstocht van…

In werelds tuin, tussen Gods vaste lichten En aardes jarelijks verjongd gelaat, Hier waar in 't spel van zon en maan De wolk-alleeën opengaan Tot al de spraakloze gedichten Der hemelse gezichten, Had ik verwacht uw dageraad: 'k Had u verwacht zoals wij beiden In dit geduld zonder verwijt En onvoorwaardelijk verblijden God wachten op zijn…

Die de blinden blinde smaden, Daar uw glans hun schemer dooft Waar de kroon van uw genaden Weerlicht om één sterflijk hoofd: Door de duizenden verloornen Aangebeden noch vermoed: God die enkel uw verkoornen Loven voor het hoogste goed... Door de kleurgebroken bogen Van de tranen die gij zond, Worden ziende weer mijn ogen Als in nieuwe…

Als onwisselbare schat Draagt de ziel heur rijk gemis Door de bonte wildernis Van de grote mensenstad: Heel de volheid van haar hart, Nardus in zijn broos albast - O te liefelijke last Voor dees markt van vreugd en smart! Stil, want hier of nergens woont 't Jong en uitverkoren hoofd Wie uw balsem is beloofd,…

De zon wordt onverbeeldbaar schoon Boven de mist die houdt omhangen Der wereld windestille woon In dit vertederd dagenlang verlangen. Weer blankt de boskamp, een besloten zaal, Een witte kamer die de bruid verwacht, In smetteloze glanzeloze praal Op uit de zwarte nacht. 't Berijpte hout van alle kanten In gaasgeplooiden…

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht? Hoe heb ik dag en nacht gesmacht Naar 't water uwer ogen. Wel viel de dauw der donkerheid, Maar neevlen dicht en kimmewijd Hielden uw blik betogen. Nu aan de open hemel staat De vaste rust van uw gelaat Zo sterrestil gerezen - Tot grauwe dag de vooglen wekt En met zijn floers uw glans betrekt…

.: Door bezonken wolkepracht, Heel de dag om u herdacht, Gaat de ziel in tot haar nacht: Door zo helder avondrood Naar een nacht zo diep en groot Als uit leven naar de dood: Of ge al zonder morgen ging Buiten levens duistre ring Rusten in verheerlijking, Wijl ik hier bij 't lampelicht, De ogen naar…

Een luttel aarde, een luttel hemel Heeft ziel als haar bezit gewonnen, Een luttel aarde, een luttel hemel Tot eigen heerlijkheid gelouterd In uwer ogen spiegeling. Maar weinig zuivre gouden woorden Reeg ziel tot snoer en morgenbede, Maar weinig zuivre gouden woorden, Klinkklare sterren neergevallen Uit de gelukverstilde nacht. Groot zijn…

Wat is u of mij een naam, Werelds prijs of werelds blaam, Als de ziel de dingen weet en mint Dieper dan hun naam, mijn kind? Elk ding krijgt zijn gouden naam Eens in schoonheids vol verzaam Als al schone dingen zijn Zonneklaar en zonder schijn. Daar vervalt het schone woord Hem wie reeds de zaak behoort, Die haar diepst heeft liefgehad…

Nu kunt gij veilig slapen gaan, Nu al de heemlen openstaan: Ziel, wier verlangen elke donkre wand In ster aan ster doorzichtig brandt, En in de schoonheid van dit tijdlijk land Al minnen moet uw eeuwig lot, Daar uw verrukking uitziet tot De troon van God.…

Een kopje schuin en wijs, haar feestzaal, de straat Steeds dansend op reis, in veel vergeten ornaat Ze spreekt om te vragen, haren krijgen de wind Straal je weer met vlagen, de gedachte blijft bemind Je kon je leven niet kleuren, dus dans je telkens onrijp En de reis zal blijven zeuren, tot ik oud en wijs begrijp Een traan hoopt op…