Alle inzendingen over verhuizing

momenteel droomt hier regenwater dat vocht proeft op betraande huid aldus te verwijlen, tot ontluistering te verhuizen naar gewoonte, te schuilen in stil geboomte om zodra het einde aan slaap dagzoomt en adem een wolk in luchtledig tekent weer in gedachte te verdwijnen…

uiteindelijk moet er één verhuizen want* de eik en de cypres groeien niet in elkanders schaduw* maar zo diep de wortels ingegroeid hoe zal het scheiden verlopen wie overleeft de snoeier draagt een zwarte toga merkt met een groot wit kruis de stam verdwijnt ========================= *kahlil gibran "de profeet"…

En altijd weer verhuizen met pappa en mamma mee wat moet ik met plavuizen op een onbekende stee mijn vriendjes en vriendinnen denken dat ik hier leuk speel ik lees hun korte zinnen in de chatbox en mijn mail op school ben ik een vreemde voor de hele klas en mij ik voel mij een ontheemde ouders maken mij onvrij.…

Je gaat verhuizen naar een woning met ruimte voor een verjaardag en je dochter. De vrouw vroeg of ook ik weg wilde van hier. En ik twijfelde over het antwoord. Want -inderdaad- ik ga het pand verlaten in de verwachting dat stenen omvormen tot vlinders.…

Wij vlinderen vlinderen rond en om elkaar Wij worden maatjes,een paar, vrienden of vijand Wij verhuizen naar een andere straat,stad een ander land Wij vlinderen opnieuw rond en om elkaar Blijkbaar zit het ingebakken worden het vlinderen nimmer zat.…

Het huis noemde ik thuis niet de eerste dag waarop ik de woning betrok Verhuizen blijft 'n gok onbekend? nog onbemind ook door vrouw en kind Het huis noem ik nu thuis buren, de hand geschud emotie, als een brok in ieders keel.…

Het aardgas uit Groningen Levert de staat veel baat En scheuren in woningen Als een aardbeving toeslaat Geen nood aan de man Roept de betrokken NAM Een pleister staat te wachten Om de pijn te verzachten Een waardeloze hypotheek Brengt echter tranen en verdriet Bij gezinnen van streek want Verhuizen kunnen ze niet…

Later verhuizen we naar een mooi, warm land Probleemjes en zorgen, aan de kant! Verdorie, later begint ' vandaag '…

gure mannen willen meisjes dwingen zich in bepaalde richtingen te wringen een keurslijf wordt hun aangepast en ze verhuizen naar een hoerenkast moeten geld verdienen voor de pooier want dat maakt zijn leven zoveel mooier meisjes, in dat milieu wordt best niet gelogen want anders… gratis een koppel blauwe ogen!…

Opnieuw verhuizen en kiezen wat hij achterlaten kan herinnering aan haar neemt hij mee Behalve hij heeft niemand daar iets aan en licht mee te dragen tot de schaduwen doven Hij verscheurt wat foto’s hen kan hij niet meer verdragen de Kringloop heeft daar niets mee Het is het beste met een lichte koffer te reizen, liefst met wieltjes…

onze hoofden harten en levens waarin jij altijd aanwezig bent omarmen jou warm elke dag met een liefhebbende lach liever zouden wij de tijd herscheppen door jouw ster aan het firmament terug naar hier te verhuizen zodat wij thuis zijn bij elkaar…

Hier heerst vrede maar hij is verdacht waarschuwt de koning Veel inwoners verhuizen naar een paleis in de wolken van Internetland of ze trekken zich terug in een hoge toren, zender en ontvanger van eigen gelijk, luister maar naar de echo's, luister maar…

Voetjie vir voetjie word mens immigrant... Toevallig uit, toevallig tuis, gestrand op hierdie teennatuurlike terras sonder om ooit onloenbaar aan te land. -------------------------------------------- Uit: Versamelde gedigte, 1990.…

Daar gaan zij, man na man met doos na doos, een stoel, een badje met een klok erin, gehaast het huis uit en de wagen in. Pas op, dat gaat zo niet, roept iemand boos. In huis zijn alle kamers schaamteloos ontkleed, ontdaan van hun herinnering, een lichte vlek waar eens wat stond of hing. Geluiden klinken hard en grenzeloos. En dan is het…

de ochtend geurde naar gevallen regen ik had het achterraam wijd open staan en koesterde mij even in de waan dat zelfs de merels om mijn weggaan zwegen de woning was mij jaren zeer genegen ze bood mij warmte en bescherming aan nu heeft zij zich gekwetst van mij ontdaan het stroomde mij vanuit de kamers tegen ik sluit het raam voor nieuwe…

Laat me nog even naast je zitten op het bankje voor ons huis luisterend naar de geluiden van een naderende nacht hoor je hoe de uil ons roept zoals hij elke avond doet? hoe vaak hebben we gezegd zo elke dag te willen sluiten tot we beiden buigen voor de tijd hoor je hoe de uil ons groet?…

tergend langzaam stervend opnieuw geplant in een ander land draai om dag en nacht tot je weer lacht…

Als straks de winter komt dan kom ik eindelijk thuis Waar sneeuw het dak bedekt van mijn eigen mooie huis Als ik dan naar buiten kijk over landerijen en het water Geniet ik volop van mijn rust de rest komt allemaal later Als ik me maar gelukkig voel tevreden met mezelf alleen Mijn glimlach weer terug is hoef ik… nergens meer heen Als…

Een leven lang op het water Wat er daarna komt is voor later Goede tijden zijn het geweest Samen met de watergeest Daarmee word je heel oud Omdat je een leven lang van water houdt Het zit in je bloed Geeft rust en doet je goed Er komt een dag dan moet je het verlaten Een landgang genoot je met maten Eens zet je voet op vaste wal Het komt…

Oude verhuizer, hij kent al mijn spullen, te vaak heeft hij alles naar elders gebracht. Beuren niet zeuren, want nietmedeneembaarheid kent hij niet. Sjouwen niet mauwen, hij lacht.…

op je balkon sta je in het donker hoor je de regen en de regen die optrekt vanuit Duitsland en maar doorgaat de regen en de regen die je in het donker niet ziet maar wel hoort hard en harder en dan weer even zachter nog zachter nog zachter dan weer keihard en zwaar het tikken op het aluminium het ruisen van onschuldigen…

Alleen de radio nog de verhuizers vertrokken mijn huis een tussenplaats een pauze in de straat Ach de binnentuin eekhoorns, hoge bomen voor het raam staan, warmte op mijn gezicht, in mijn kleren De kamer is nu mooier zonnig leeg en aangeveegd met een vensterbank muziek die ik straks mee zal nemen…

wie kent nog de namen, terwijl een woord niet ondenkbaar is, wie kent nog de stad terwijl straten verhuizen, later dan nu het lichaam dat de vorm aanneemt van begeerte, de stem die de mond napraat grenzend aan taal in de ruimte van begrip een kuil nog voor het avondlicht gegraven met een laaghangend verleden voor zich uit wachtend op een…

Soms vliegen harde woorden kris kras over mij heen en beuken ze met vuisten op mijn hout generfde hoofd, vaak schoppen ze tegen mijn schenen die zo stijf zijn als een plank of gaan ze op me zitten bij gebrek aan een bank, maar wat er ook gebeurt ik sta garant voor evenwicht, behalve bij een verhuizing dan sjouwen ze me mee, omdat het…

Hoor het zuchten van de luchten als ze boven ons verhuizen naar een plaats waar ze tot water worden. Hoor het klagen van de harten die elkander toch niet vinden en maar zoeken naar wat zin. Hoor de stilte die niet wijkt en die maar aandringt tot verwijlen en tot grenzeloos geduld.…

Waar verstop je dank en zegening, vreugde bij het krimpen van een ziekte zonder uitweg beginnen, groen verzinnen penseel maakt duizend tinten blauw en geel in aquarel geen gemoei meer wel gestoei verhuizen, dromen en al het goede laten komen weelde, overvloed onmogelijk is mogelijk ik ben onmetelijk rijk…

Ze overwegen te verhuizen naar je kinderen. ----------------------------------------------------------- Uit: 'Ten westen van Eden', 2002.…

Geert Wilders haalde na zijn afscheiding van de VVD de voorpagina's met zijn verhuizing uit de Utrechtse achterstandswijk Kanaleneiland omdat hij zich daar bedreigd zou voelen door de allochtonen.…

Iedere dag weer moeten scoren onder de brug, in een portiek waar zijn dood wordt geboren een lichaam, dag en nacht ziek Verslaafd aan de verdoving een geestelijke verhuizing bewust een levensberoving infecties en vergruizing De naald, maar ook de pijn steekt hij weet zich nooit meer te ontspannen elk contact met familie ontbreekt zij…

is dit het beeld waarnaar ik zoek een verzameling van bloemen -uitvergroot- om makkelijker thuis te komen regendruppels die me vertellen over vorige liefdes, warm in mijn hals en later, opdat ik niet zou vergeten, naar een stil woord verhuizen beneden in de kamer te groot om niet eenzaam te zijn te klein om de nacht en de koude…