Alle inzendingen over verklaring OR hartstocht

tussen blauw en wit groeit hartstocht in een sidderen van verlangen gehuld in koele lakens bloeien blossen op haar warme wangen ze is terug ze mag er weer zijn handen voelen een appel aangereikt ze happen beiden gulzig wanen zich opnieuw in het paradijs…

zij vroeg hem aarzelend om haar gedicht te lezen hij las haar woorden tastte naar de bron verloor zich in haar ogen en haar mond, haar huid ontdekte zelfs verdriet driftig dronk hij van haar lippen liet hij haar woorden zwijgen in zijn stille stem haar zucht verdwijnen in de zijne de hartstocht vluchtte weg haar uitgelezen woorden…

laat ik me door je leiden meanderend door stegen van oud bladeren de rode beuken toekomst langs feeërieke zoete geuren van heliotroop en lonicera betoverend als de vrouwelijke kracht van levenslust in vurige zomerbries belopen we vastklampend de zachte stralen van avondrood en laten ons in innig verbond de hartstocht…

liefdesvonken zachte bijtjes pareltjes op warme huid lichtjes als vuurvliegjes in donkere ogen lokende wimpers lang glimpgewijs strelende vingers volgen in nachtelijke uurtjes donker waar hartstocht vurig brandt liefdeshonger dorstig op melkwitte huid een licht dat schijnt op zachte blossen van allereerste schaamte in warm…

Ik ben daarom blij dat mijn hartstocht voor jou van blijheid alsmaar blijft zingen.…

jouw hongerige ogen raken welvingen beroeren plooien zij heuvelen en dalen in jouw ogen zal ik meegaan van eb naar vloed en omgekeerd elke beweging zal ik volgen samenvallen met al wat er is aanzwellen zal ik met jou tot bliksem en vuur hartstochtelijk zal de nacht zijn huid na huid wegrukken huid - na huid - na huid tot enkel…

Wanneer gaf jij mij de laatste keer je hartstocht? Wanneer, wanneer was dat ook al weer? Wanneer in al die jaren heb je het mij gezegd en in zachte woorden voor me neergelegd, dat ik de mooiste van de hele wereld was, dat ik jou paste als een warme winterjas? Wanneer, wanneer was dat ook al weer?…

Er zijn geen wegen, wandelaar, al wandelend – onstaan de wegen.…

Ik beleefde de zoetheid van de hartstocht in het laatste jaar van mijn schooltijd, toen ik bij een meisje naar tederheid zocht en we toen vrijden met ongekende hevigheid.…

Echt, er klopt iets niet, als je meer dan anders leeft -- tijdens vakanties.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

“U dient bij dezen te verklaren dat De homoseksuele levenswijze Is af te keuren en niet aan te prijzen, Zo raakt de school op het verkeerde pad.” Het lijkt me beter, kan ik u vertellen, Een anti-Slob verklaring in te stellen.…

Een zevenmaandskind komt wel voor, dus twee maanden te vroeg is erdoor te verklaren. Die vier legt ze uit aan Reinier en ternauwernood leent-ie z'n oor. Het kan 'm niet bijster bekoren, wat zij als verklaring laat horen. Het blondje verzint: ' 't Is een zevenmaandskind dat twee maanden te vroeg is geboren.'…

Als er iets is waar je niet over kunt praten en blijf je daarom van binnen boos reken dan voorgoed af met die pijn leg het bloot die wond het maakt je zo levenloos stop het daarna diep in de grond verklaar het voor dood want je mag nooit zelf de begrafenisondernemer van je leven zijn…

"Dan ga ik op tot Gods altaren" ik kan niet meer wachten en gezond van lijf en leden krijg ik toestemming om te gaan sterven met de nadruk op mij als homo, als actieve homo-sexueel, als flikker, als vuile vieze flikker, sodomiet(je), bruinwerker binnen 24 uur was de euthanasieverklaring een feit met de levenseindekliniek het moet een exspiriment…

Het valt te verklaren de moedigste Hollanders zijn de leidenaren.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Misschien ben ik nu uit je hoofd want weken lijken jaren Ik heb toch echt in jou geloofd Kun jij me iets verklaren???…

liefste ik roep naar je over de bergen liefste ik loop naar je over het water liefste ik leef naar je onder de zon jouw handen hebben mijn huid doen smelten jouw vogels zijn door mijn haren gevlogen jij woont in mijn handel en wandel ik wil je boot door de nacht zijn ik wil je strand overdag zijn ik ben je schaal wil je mij…

Zelfs de redelijkheid zoekt redenen, deze vanzelfsprekende gedachten nog, op orde te willen en zullen brengen. Chaos is in opmars en sterker dan ooit, zullen snel uitrukkende wanordeningen, marcheren door de echoënde gangen. Zie nu de omvergeworpen systematiek. Gaten in theorieën niet langer opgevuld, met zo gezegd: "zelfhardend pleisterwerk…

Je bent m'n beste vriendin. Wáárom? Daarom: Je bent er namelijk altijd voor me, Ik zie je 5 dagen per week. Ik ben meer van je gaan houden dan iedereen in zo'n korte tijd. Misschien wil je het niet, omdat we elkaar amper een jaar kennen, maar toch, ik geef om je. Heel veel. De laatste tijd ben ik gaan beseffen dat ik niet meer zonder…

Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom wat wij vinden niet is wat wij zoeken? Laten we de tijd laten gaan waarheen hij wil, en zie dan hoe weiden hun vee vinden, wouden hun wild, luchten hun vogels, uitzichten onze ogen en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt. Zo andersom is alles, misschien. Ik zal dit uitleggen. ------…

sluiers over grasland verborgen een mens zoekend naar toornen verklaringen voor z'n huiver geen stap bracht hem dichter het is de verkeerde plek zo zag en riep ze uit haar woorden verstomden zijn tocht ging verder en duurt nog steeds…

De taal een Atlas, die verklarend fluisterend per ademtocht de werkelijkheid verduistert die hij nochtans ten einde toe moet dragen.…

Misschien heb ik nog 't meest geprobeerd woorden doorzichtiger te maken, waarbij dan juist extra opvallen de donkere plekken, verdichtingen van wat iemand denkt, meent, voelt, desondanks met de bedoeling meer het licht zichtbaar te maken dan wie dit schrijft en zichzelf ten slotte ook niet veel anders dan stof gegeven is. ------…

de boom vertelde over zijn geringde jaren hij kon zonder woorden mijn ongeduld verklaren…

beleef het moment taak van de haiku-dichter verklaar verder niets…

Hoe verklaar je iemand je onbeschrijfelijke liefde... waar iedere verklaring het magische ervan doet verdwijnen..? Hoe krijg je zo iemand, Die jou ook met geen pen weet te beschrijven, Jou, op zijn beurt, de liefde ook niet weet te verklaren, En je in het diepst van je ziel tot uitbarsten brengt bij de minste aanraking..…