Alle inzendingen over verkwikking

Het bos laat alles los, keert zich stil naar binnen voor een verkwikkende winterslaap waarin wortels van sapstromen dromen, knoppen van openknappen en ik van bokbier.…

als woorden behoorden tot verafgelegen oorden en stilte de ruimte zou zijn van het hier zouden dan mijn gedachten nog langer wachten om als melodie te klinken als prelude van vertier de tonen zouden dansen op een verkwikkend ritme van scheppende kansen klanken speels en stuwend in de open speeltuin van mijn innerlijk heelal met onzegbare…

Ze komen langs als goede vrienden onverwacht, soms dagenlang achtereen mild van toon en met een genegenheid en vol toewijding zoals je ze kent van gepasseerde jaren Ingetogen en met een verkwikkende rust.…

zon - zee - wind - vuur - rotsen zij werden man & vrouw in memoriam van verlichtende zon en verzengende vuurbal tot fletse noorderzon van verkwikkende zee en verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras van verkoelende wind en geselende stormen tot verstikkende windstilte van verwarmend vuur en uitslaande branden tot smeulend koudvuur…

En tevens snakt hij naar verkwikkend nat Als hij geen water vindt om zich te laven (Woestijngebied, hé?) drinkt hij levertraan' ------------------------- uit: 'Grabbelton', 2001.…

men zegt wel; laat geen dag, geen avond hetzelfde zijn zodat ijs verdampt en het klimaat verandert, hoewel niet voor het leven de zon doolt rond in onze tuin op het zuiden waar het niettemin een aantal graden koeler is zo verkwikkend, dat ik in de vijver met troostvissen bedlegerige gedachten zie zwemmen op het liefdevol spiegelende oppervlak…

De trein vreet elke ochtend vele ikken En niemand die hun nare dromen duidt De klok zit hen voortdurend op de huid Hij blijft hardnekkig en standvastig tikken Zij trachten tevergeefs zich op te krikken Terwijl de informatie hen omsluit De trein vreet elke ochtend vele ikken Zij vinden niet de tijd zich te verkwikken Hij spuugt ze door de spuigaten…

Zoete verkwikking in de strijd, koele omhelzing in de hitte, vreugde en vrede te midden het gewoel. Tedere blik uit de verte, zachte muziek op de achtergrond, geborgenheid zoals in het begin. Aandrang tot het goede, moed tot herbeginnen, zalving tot sterkte en vertrouwen.…

voel je blauw voel je groen voel je rood voel je geel voel weer die verkwikkende ochtenddauw die rust van toen voel weer hoe je die eerste keer genoot van haar zacht als fluweel je verloor je hart aan die ene vrouw was totaal verward voel weer de sensatie van al die machtige kleuren verenigd in je eerste regenboog maar probeer te…

over de uitgestrekte heide zingt een stil hart zijn purperen slaap onschatbaar rijk stil het éne bloeischoon groeit het andere in zijn schoonste tooi zinsverukkend staan de bomen te bloesemen vol pracht en praal knallen geuren en kleuren je als het ware verkwikkend tegemoet speelt de lauwe zonnewind een schaduwspel van zichzelf…

Verkwikkend dat wit temidden van al dat aak'lig zwart. Kon hij maar schilderen… Met één stip wit maakte Weissenbruch een vrouw lichtende Naschrift: de afbeelding is duidelijker met deze link: http://bit.ly/aILHE9…

*) oud gezegde: een spin in de avond brengt verkwikking en laven een spin de de morgen geeft kommer en zorgen.…

doorkruisen Gedachten worden stil Voeten voelen zilt Schelpen die aan je voeten stranden Een sfeer die innerlijk mag landen Meeuwen aan de kustlijn Ze overheersen de blauwe lucht Loomheid na intrekkende rust Vredig zijn De wind die je haardos zal kneden Een eerste been die het zoute water opzocht Zeewieren die zich om je voeten smeden Verkwikking…

van de Gulden Sporenslag tronen Meer en meer krimp ik in een huls Dolend van deemoed Vind ik de vijver in het park Buig over de spiegel Die rimpelt rond de dobberende eend En herken daarin iets om van te gruwen Een galsteen die naar de bodem zinkt Een schurftluis met krieuwelpoten Een man die in zelfbeklag verdrinkt Hij verdient een verkwikkende…

De wolken hebben zich nu toch te saam gedreven en uit de lucht slaat bliksem op je neer het vocht dat daarna valt kan jou niet meer verkwikken want bij een dode bloem helpt zelfs geen regen meer.…

zon - zee - wind - vuur - rotsen zij werden man & vrouw van verlichtende zon via verzengende vuurbal tot fletse noorderzon van verkwikkende zee via verwoestende springvloed tot verraderlijk brakmoeras van verkoelende wind via geselende stormen tot verstikkende windstilte van verwarmend vuur via uitslaande branden tot smeulend…

Zoete verkwikking in de strijd, koele omhelzing in de hitte, vreugde en vrede te midden het gewoel. Tedere blik uit de verte, zachte muziek op de achtergrond, geborgenheid zoals in het begin. Aandrang tot het goede, moed tot herbeginnen, zalving tot sterkte en vertrouwen.…

Zoete verkwikking in de strijd, koele omhelzing in de hitte, vreugde en vrede te midden het gewoel. Tedere blik uit de verte, zachte muziek op de achtergrond, geborgenheid zoals in het begin. Aandrang tot het goede, moed tot herbeginnen, zalving tot sterkte en vertrouwen.…

In het zachte schijnsel van de ochtendzon Laten de stralen zich glijden over de aarde Heerlijk warm zacht verkwikkend De vogels laten zich wiegen op de wind In het zachte schijnsel van de ochtendzon Prikkelen de stralen de ogen wakker Een nieuwe dag is weer begonnen In het zachte schijnsel van de ochtendzon Verdwijnen de zwarte sluiers van…

Peilloos diep verkwikkend niets. Dan steeds opnieuw die droom: tot stikkens toe gevangen woel ik en parelzweet mijn onderwereld. Zwart rimpelig en onont- koombaar drijfzand.…

Een waar festijn voor ’t oog, Waar hij klaterend komt vallen, Vormt in het zonlicht een regenboog Tussen ’t groen stroomt hij weer verder, Een verkwikking voor hert en ree. Op de hei een rustplek voor de herder En zijn schapen genieten mee. Stromend, ook door vlakke landen.…

Deuren openen naar witte nevel omgeven door helder blauw zachte tinten pastel onder verkwikkend groen en dauw doordrenkte grassen weldadig masserend verschroeide huid terwijl ogen voeden aan zacht omfloerst licht armen strekken in zachte koele bries.…

Zo ver het oog straalt, weg van elke weg, wij als mensheid zoeken hulpeloos een oordeelsvrije, liefdevolle plek aarzelend en gekwetst stromen de sprankelende watervallen als woelige rivieren in tranendalen over onze ziel een constante observatie van de geest onveilig en opgejaagd, met een toenemend gevoel van liefde, verkwikken ze…

Lome lucht drukt zwaar; regen valt verkwikkend neer; damp schuift glanzend voort. 's Nachts onweert het hard: verborgen spinnenwebben blinken druipend op. Moge in ons hart het ongeschreven Woord steeds gebeiteld staan. In het avondlicht glanst de witte zon, heel rond: mijn ogen zijn koel.…

Verkwik mijn aarde keer op keer.…

Wijde, luchtige eikenkruinen geven frisse adem aan akker en weiland, strelen verkwikkend de broederlijke band van het blije, tevreden boerenleven. De lange bomenslingers omgeven beschermend teer bosbestaan: dit houdt steeds stand. Veldjes glanzen, dankzij beken langs hun rand, waarbij vogel- en krekellied wordt verheven.…

Toch begint het brein vragend te woelen, snakt naar schone, verkwikkende poelen in de dorre treitergrage woestijn. Teneinde het hoofd met hernieuwde moed opheffen vol bewust, levend berouw is wat Gods ruime rechtspraak aanschouwen doet.…

Vol glans zijn de blikken, Waarmee ge op ons staart, En ’t oog komt verkwikken, Vriendinne der aard! Doe lichtstralen wieglen, o Zilvren Planeet! Doe ’t stroomvocht weerspieglen De glans van uw kleed. Blink vrolijk: want de ogen Van haar, die ik min, Begroeten bewogen U, Nachtkoningin!…

Ze geniet van de stralende zon in haar hart; pittig vruchtdragende kern van haar wezen; de goudgele glans reflecteert in haar blaadren, ze voelt weer het kloppende bloed in haar aadren; haar kopje rechtop, door de liefde genezen, verkwikkend, verlicht... het noodlot getart. Rena…

ontmoeten een kunstenaar met zwarte hoed toverde er warme welkomstgroeten de zon belichtte de ramen het uitzicht op de Hanzestad bloemlezingen leken te blozen op elk beschreven blad dichtmaatjes van ver brachten rust zo heel dichtbij muzikanten speelden vol souplesse de mooiste klanken op de eerste mei woorden, melodieën gonsden verkwikkend…