12863 resultaten.
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.482 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen -
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
Wat is het…
Winter-stad
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.432 In het koele gouden bad
Van het fijne winterlicht
Rijst de grote mensenstad
Tot een droomvervlucht gezicht:
- Al de gangen, al de zalen
- Waar de ziel in droom mag dwalen.
Boven glansgewassen pleinen
Waar de stille mensen lopen,
Juichen klokken uit haar open
Torens zuiver door de reine
- Luchten naar verrukte dromer
- Al de hartstocht van…
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.878 En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teerst gemis de waterklare pijn
En tegen d' achtergrond der bonte dromen
Lichtschaduw van uw verre schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stromen, -
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juwelen nachten…
Rijk gemis
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.800 Als onwisselbare schat
Draagt de ziel heur rijk gemis
Door de bonte wildernis
Van de grote mensenstad:
Heel de volheid van haar hart,
Nardus in zijn broos albast -
O te liefelijke last
Voor dees markt van vreugd en smart!
Stil, want hier of nergens woont
't Jong en uitverkoren hoofd
Wie uw balsem is beloofd,…
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden…
Nacht
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.256 Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht
Naar 't water uwer ogen.
Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd
Hielden uw blik betogen.
Nu aan de open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat
Zo sterrestil gerezen -
Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt…
Bij de lamp
poëzie
2.0 met 14 stemmen 2.525 Bij de lamp blijf ik alleen.
Waar uw kus en lach verdween,
Sluit de stilte rond mij heen
Tot de effen glans waarin,
Liefelijkste droombegin,
Ik mij klaarst op u bezin.
En mijn ogen lezen niet
't Oud verhaal van vreemd verdriet,
Waar ik straks de wijzer liet ...:
Door bezonken wolkepracht,
Heel de dag om…
Een luttel aarde, een luttel hemel
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.587 Een luttel aarde, een luttel hemel
Heeft ziel als haar bezit gewonnen,
Een luttel aarde, een luttel hemel
Tot eigen heerlijkheid gelouterd
In uwer ogen spiegeling.
Maar weinig zuivre gouden woorden
Reeg ziel tot snoer en morgenbede,
Maar weinig zuivre gouden woorden,
Klinkklare sterren neergevallen
Uit de gelukverstilde nacht.
Groot zijn…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Die de blinden blinde smaden,
Daar uw glans hun schemer dooft
Waar de kroon van uw genaden
Weerlicht om één sterflijk hoofd:
Door de duizenden verloornen
Aangebeden noch vermoed:
God die enkel uw verkoornen
Loven voor het hoogste goed...
Door de kleurgebroken bogen
Van de tranen die gij zond,
Worden ziende weer mijn ogen
Als in nieuwe…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.455 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
SMAAKMAKER
poëzie
4.0 met 2 stemmen 438 Hier woonde ik, uur gewaar noch dag,
verloren in diep droomprieel –
tot ik veel vreemde steden zag,
en nam van ‘t grote leed mijn deel.
Ik weifel bij de tuinbank die ‘t
geheim van diepe stonden weet…
Was dit wellicht mijn laatste lied
van eigen lief en eigen leed?……
Geduld.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 405 Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht
mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden -
een lijden met U groeiend door de tijden,
en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht
rondom uw huivre leden, tot het mocht
als dolken-kroon u door de slapen snijden:
‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’…
Genoeg vissen in de zee
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 339 Tijden van onzekerheid,
Verslagenheid, genegenheid
Verloren en vergeten
Alsof niets en niemand je wat boeit
Niemand anders, geen enkele vis
Voor wie je hetzelfde voelt…
In de wind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Wat je zei
ging in de wind verloren.
En ik zei ook nog iets,
maar dat ben je vast al vergeten.
Zo ging ons gesprek
al bij de eerste zin
verloren.
Luister.
Het is een kwestie van plussen en minnen.
Jij noch ik het verstand verloren
of door een donker, duivels beest bezeten.…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.407 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.382 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.764 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.144 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.650 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 93 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
blauwtje
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 798 verloren in gedachten
vergeten in de tijd
vermoeid van al het wachten
verslagen zonder strijd
verdreven uit jouw leven
verpletterd zonder pijn
verdwaald in het vergeven
verbaasd in … “het niet zijn”…
Prille liefde.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 292 Toen samen met jou.
Rode lippen, gras zo groen.
Zorgeloos die tijd.…
lichtjes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 785 Blaadjes die vallen.
Bomen worden kaal.
Straten worden donker.
Laatste granen gaan door het gemaal.
Het gras wordt bruin en rot.
Donkere dagen komen eraan.
Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan.
Samen voor nog heel even...
lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…
Alleen voor jou
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.090 Er klonk een lied
Vreemd maar mooi
Gezongen alleen voor jou
Arabesken van een verloren wereld
Bloemen in de nacht
Engel in aquamarijn,
bloeiende roos
vergeet het licht niet
warmer
zoeter
dan duizend honingbronnen
Vergeet het water niet,
helderder
verdroomder
dan de meren van je ziel…
zoals i
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 485 in chaos
vol geluid
zie ik jou
zeg ik geluidloos
niets
en voel ik
tranen
in vergeten ogen
als ik
in verloren tijd
diep
in duizend ogen
kijk
en doe
alsof ik vergeet
wat van mij blijft
je ogen
je handen
je ziel
op mijn huid
onze woorden
zonder geluid…