Alle inzendingen over verouderen

Hoe de dagen mij ontkomen, steeds waait er een nieuwe tegen het raam. Een somber kind in de keuken eet niet meer uit mijn pannen. Zeldzaam is het oude leven dat voelt als immer. Intussen verwaaien mijn uren, ze zijn de echte, wat tegen mijn raam slaat is het echte leven, het huidige, dat van mij, dat van mij eet. -----------------…

Misschien worden wij mensen almaar ouder uit ingebouwde hunkering om heel de soort te ontmoeten. Misschien is inmiddels gemiddeld 80 worden hier een vergeefse, absurde poging om eigenlijk de leeftijd van 260 te bereiken, nodig om als enkeling heel de mensheid te kunnen groeten, gerekend één seconde per handdruk – oogopslag. (Rekenfouten, excuus…

Ik weet gewoon al wat me staat te wachten Iets wat ik hier niet in details beschrijf Het zakt méér uit, mijn seniorenlijf Toch wil ik eigen hangvlees niet verachten Ik stel mezelf dus vaak gerust, zeg luid: Toe Inge, zak maar lekker onderuit!…

buik met silicone borsten hart en rond spataderen gewist oogleden gesperd de opgespoten mond volgens de laatste mode de ronde harde volgespoten kont zelfs de schaamlippen kan men corrigeren men heeft voor het zeggen hoe men het wil alleen innerlijk is er niet veel te veranderen daar draait de tijd onverminderd voort het verraad is het verouderen…

Mocht ik redden, troosten, laven, Altijd was mijn hart gereed. ’k Zag de last van duizend schouderen Op mijn zwakke hals gelaân; In die dwang mijn jeugd verouderen; In dat leed mijn bloei vergaan. Niemand, waar mijn lijdend harte Ooit zijn last in overgoot! Niemand, die mij in mijn smarte Troost, verkwikking, bijstand bood!…

samengewerkt met Geert maar dan was ik de zanger, ik stond op de voorgrond ik bracht de tekst solo of in koor over op zijn orgelspel Geert begeleidde en ik leidde rechtop in de kerk daar heb ik voor gekozen, daar te staan voor publiek maar stelde mij daardoor ook enorm kwetsbaar op als ik in de spiegel kijk, niet in het water dus zie ik een verouderende…

- zo niet goedschiks door idyllische veroudering, zoals een oude watermolen in het Zwarte Woud, maar kwaadschiks met bommen die al vijftig jaar op de plank liggen, want weggooien zou zonde zijn, wanneer er niet 10.000 mensen werden weggeblazen uit het leven die er niks mee te maken hebben. weet je wat God zonde vindt?…

Ik moest altijd wat doen vroeger van m’n ouders, broer en zussen want stilzitten was verspilling verspilling van je gegeven talenten en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken dienstbaar voor je vader en moeder en ook voor je broers, zussen, familie er zijn voor andere mensen, buren, naasten…