Alle inzendingen over verpakking OR toegeven OR verduisteren

Als ik aan vroeger denk Moet ik toegeven Dat ik jonger ben dan nu. Denkend aan de toekomst Word ik niet ouder Dan ik nu ben.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ik zal je adem verbergen in mijn longen je ogen verduisteren je denken tot stilstand brengen en dan luisteren aan de rand van je schedel naar de echo van de dood.…

Al wat ouder, wat meer mankerend, niet alles meer, "zelf kunnen doen, helaas" zijn daar de toestekende handen, telkens weer bieden soelaas. Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken iets wat wij niet meer kunnen helaas, kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst, staan klaar om te helpen, zonder relaas. Een bakkie koffie,…

Maar toch Heer, mag ik binnen komen, ondanks mijn verpakking? Ze maken nu beneden al ruzie om mijn te hoge verzekering; terugsturen is geen optie meer, dus mag ik binnenkomen Lieve Heer?…

Ik moet je bekennen dat ik gisteren van je hield En ik moet toegeven dat het vandaag niet anders is Maar ik beloof je dat ik morgen nog veel meer van je zal houden  …

Wat schuilt er in de donkremaneveer waar is het alziend oog der microscoop waar eco in de biomassa kroop... zijn of niet te zijn trekt fel van leer van onder dermastreken waart de geest als zeven duistere plagen van het beest…

Mijn lichaam als een standbeeld, eindeloos bevroren en nauwelijks een ademteug te zien. Verscholen op wat lijkt een eindeloze misschien. Onmogelijk iets te zien in de grote brei van zwarte duisternis. Zijn stem honingzoet met een steek erin verborgen in de mist. De longblaasjes in mijn binnenste worden steeds nauwer dichtgedraaid en springen kapot…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een klaarlichte nacht, die alles zal verduisteren. De weerberichters hebben gesproken. De dag is gesloten.…

nu de nachten het geluk verduisteren rest slechts het luisteren naar een lied van weleer…

Niet meer toegeven aan wat ik voel mijn emoties verstoppen in het diepst van mijn ziel mijn hart bedekken zodat ik niet meer ervaar Zout in mijn wonden niet meer voel...…

Ga mens, vooruit, de oorlog duurt maar kort, benut je kans, schiet vijanden aan gort Snuif kruitdamp op, verduister regenbogen en spuug omhoog tot in je eigen ogen.…

Mijn passies lopen met kolen te sjouwen, zelf een en al verduistering, brandend water is niet meer dan een moedervlek, gegraveerd op beide wangen van het licht, samenloop van een ongeblust verlangen gespiegeld in een - uit het hoofd - geleerd gedicht.…

Weg slikken wat dikwijls op de punt van onze tong ligt is nobel toegeven, te leren zwijgen als een ander begint te spreken.…

Op de verpakking staat: voor altijd houdbaar maar moet nog ontluiken als bloem.…

het kind kijkt naar de verpakking van cacao de aanblik van de gulle zuster en de gulle zuster de gulle zuster gulle zuster zuster boeit mateloos…

Wat ongezegd blijft op de verpakking, wordt een verhaal dat beklijft. En onbevangen zien wat zich voor mij onthult, doet meer verlangen.…

Er is een immens groot verschil tussen overgave aan een volledige levenstaak, of toegeven aan kortstondige, vluchtige en vooral oppervlakkige verlangens, wensen en gedachtes.…

Op de verpakking van de Toblerone Wordt binnenkort de Matterhorn vermeden Terwijl tegelijkertijd wordt gestreden Dit ziet met in Zwitserland als gewoon Tussen zowel voor- als tegenstanders Zwitsers en vooral hun medelanders…

Moeder tot kind We gaan slapen Moeder bedoelt Jij gaat slapen Rutte tegen u We moeten ombuigen Rutte bedoelt U krijgt minder Baas tot knecht We gaan outsourcen Baas bedoelt Jij krijgt de zak Pensioenfonds tot u Het stelsel wordt herzien Pensioenfonds bedoelt U wordt gekort Dokter tot patiënt We gaan er voor Dokter bedoelt…

Er zijn “morsproblemen” in een supermarkt in Heidenschap, de vloer ligt er constant vol met kledders melk, jus en pap, de tekst "HIER OPENEN” wordt spontaan door vele klanten letterlijk gedaan, dus die moet door “THUIS OPENEN” worden vervangen, en rap !…

Oude verpakking in het zelfde cadeau We zeggen zus maar we bedoelen zo De ruimte afreizend verlegden onze grenzen hebben wij het toch gered alleen en niets meer te wensen…

donkere stippen verduisterende manen verjagen het licht vochtige lippen drogen mijn zoute tranen deppen mijn gezicht goudgele bloemen verzwijgen het geweten verwelken in rust wil het benoemen wat in mij heeft gezeten voor ik werd gekust…

Dans ik het leven als een bloem zingend kind zwevend op de wind waarheen hij blaast daar zal ik gaan al verduisteren zon en maan met het licht in mijn hart de zon steeds weer zien opgaan in een reeds vernieuwd bestaan…

Kriebels in de onderbuik en een on- verdroten passie slaan hun vleugels uit. Onderwijl leggen woorden het af tegen driften die nauwelijks zijn te vermijden. Ongebreidelde transpiratie van warme lichamen tegen elkaar. En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…