Alle inzendingen over vervolmaking

ledematen: de torso van een man zo toont een bescheiden deel ik aanschouw de gekruisigde zijn borst deels ontbloot opdat ik zijn hart maar zie door een schaduwrijk getint spectrum heelal wordt getoond door kwetsbare schoonheid te verbeelden in denkbare ledematen en een oppermachtige overgave rode kunstrozen sieren de aanblik en vervolmaken…

werk aan jezelf vervolmaak je gedachten kom tot de liefde uit je altijd positief breng mensen tezamen zie de nood om je heen zou bidden kunnen helpen? zou vragen de juiste weg zijn? is smeken misschien beter? is er een wonder op komst?…

een veel te nauwe kraag snoert mijn adamsappel af het musket is zwaar heel zwaar al schietend, de dood tikt op mijn schouder mijn "IK" vliegt weg met verre winden zon geselt mijn blote schouders zwepen knallen, galeien klieven het water zo varen de eeuwen voort in mijn bestaan geven leven aan de geest der tijden waarvan deeltjes de opbouw vervolmaken…

Uit aarde, water, ether, en beweging, vuur alle elementen uit de natuur die ons voeden, hoeden en in diepte broeden die zomaar zijn, zo naamloos, egoloos en argeloos zoals de geur van een rode roos niets eisend of bewijzend het is er alles voor ons hele wezen om ons te vervolmaken tot koning, groot, of wat dat ook mag heten, wezen.…

begrafenis die van Diana zal evenaren in Amsterdam met tienduizenden op straat de stad die hij liefheeft en dan had de randstad die hij vormgeeft en dan gaf de Nederlanden die hij zo lief heeft en dan had Laten we vooral even in gedachten zijn bij hem en dan ook in gedachten bij hen in gedachten bij hem en hen die gaan sterven die de vervolmaking…

moors nog en gelijk hun oorsprong woest we benoemen daar het wangedrag van Marokkanen van moren die niet leren tussen Marokkanen vanaf nu apart van dat van alle niet-Marokkanen Hoe onderscheiden we nu die nare Marokkanen die zo lijken vaak zelfs op niet-Marokkanen op straat in echt goeie en foute Marokkanen er is moed nodig om stappen te vervolmaken…

afkicken wel enigszins versneld nu heb je uitdrukkelijk gevraagd jou te vergezellen, want het eenzame verblijf begint zwaar te tellen in jouw brief aan ons stond nog geschreven ik ga definitief afscheid nemen van dit leven mijn lichaam is op en mijn geest kapot ik werkte hard mee aan dit onontkoombaar lot door jullie liefde kan ik mijn leven vervolmaken…

Ik, als mens, had immer één wens: vervolmaken van mijn opgepakte levenstaak, samen met andere zielen. Ik, Petra, werd vernoemd naar 'rots in de branding' terwijl ik nu al langer weet, dat het zal stormen om me heen. Ik, geoefend jongleur, liep langs vele touwen en diepte; altijd trachtte ik te volharden, fier, in houden van.…

muziek lijkt alles even of iets langer minder erg dan je dacht dan je voelde vermoedde bang voor was niet is niet is geweest niet zal komen Want je hoofd, hart en huid vullen zich met klanken en trillingen die troosten eindeloos troosten en door je onzichtbare tranen heen je motiveren je herstellen je leven weer op te pakken te vervolmaken…

Teruggegaan naar mijzelf ingekeerd naar mijn binnenste ik test ik mij op gevoelens wanhopig trek ik conclusies nadenken brengt mij nader mijn kern legt zich bloot dat is dus mijn binnenste gezicht ik raak nu de verten van mijn geest het heelal omsluit mijn wezen als vuurvliegjes raken de atomen mij opgesplitst in de waarden der vervolmaking…

Het diep geloven in het uitkomen, het vervolmaken van mijn eigen levensweg heb je me, gratis en voor niks meegegeven. Het is een intens en toegewijd beloven. Ik beloof jóu aan de wereld! Van harte proficiat, vandaag... met drieëntachtig jaren!…

Hoe je het ook wendt of keert, er komt een moment dat ik zal vallen, met mijn bewegingloze vleugels nog even dwarrelen door de lucht, leunend op een onzichtbaar stukje hout om uiteindelijk het kleurrijk herfsttapijt te vervolmaken, wetend dat in afscheid nemen een nieuwe lente is opgestaan.…

En aldus zijn hip-hop te vervolmaken en zijn bewustzijn te brengen naar een hogere realiteit. Een kangoeroe kwam op een boomstam over woelige baren uit India naar Amerika gevaren. Nochtans, na een spiritueel verpozen had het hoofd voor de Amerikaanse welvaart gekozen.…

Hoe je het ook wendt of keert, er komt een moment dat ik zal vallen, met mijn bewegingloze vleugels nog even dwarrelen door de lucht, leunend op een onzichtbaar stukje hout om uiteindelijk het kleurrijk herfsttapijt te vervolmaken, wetend dat in afscheid nemen een nieuwe lente is opgestaan.…

Het is in de eerste plaats een weg, een weg naar vervolmaking, verlichting eventueel, maar dat doel is ook weer niet de opzet. Het "doel" is de weg zelf.…