Alle inzendingen over verward OR onbegrijpelijk OR gevoel

gisteren werden we nog omarmd door zonnestralen onvoorwaardelijk liefgehad door hem die ons voor altijd beschermen zou vandaag rollen regendruppels langs de ramen lijkt de hemel ontroostbaar daar deze belofte bruut werd verbroken nu blijft het voor altijd stil…

als álles te hard en veel te veel onbegrijpelijk koester het kleine witte kwetsbare dat tere blaadjes in de tijd verliest eerst één dan nog een het kijkt je aan en jij kijkt terug....…

Ik heb je gedragen, gebaard en gezoogd heb alles voor je bewaard, voor je gezorgd. Ik heb voor je gelogen, zelfs anderen voor jou alleen, bedrogen. Ik plaatste je op een voetstuk, zelfs hoger dan dat en nu aan het einde lig ik in mijn eentje, vreselijk op mijn gat. Mijn geloof in jou ben ik kwijt, mijn vertrouwen in jou…

Onbegrijpelijk is het, dat het maar niet lukken wil, om onbegrijpelijk te dichten. Jarenlang oefende ik vergeefs. Lucebert en ook Van Ostayen, heb ik met aandacht gelezen, maar het lukt mij maar niet te doen, wat zij artistiek wel hebben gedaan. Taal proberen te vernieuwen. Zinnen creatief verknippen. Grammaticaregels misverstaan.…

verward, wanneer ik blad'ren veeg en herfst mij even geurt terwijl de zon nog zomer schijnt zó, dat het hemel blauw gevoel zich wolkt en in weemoedigheid verdwijnt…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

zelve als we daar nu eens over schrijven gewoon onbegrijpelijk schrijven zelfs zou dat geen meerwaarde zijn onbegrijpelijk schrijven is iets wat ik kan begrijpen ik kan het zelfs duiden het is onbegrijpelijk logisch is dat onbegrijpelijk schrijven lost de zaak van de toegevoegde waarde op…

Bevrijd me uit dit web van onrustig gevoel Rondraaiend gelijk een wervelwind Bevrijd me je weet waar ik op doel Verward gelijk een labyrint Wees mijn redding, kom dichterbij en schep orde in mijn woestenij…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Nog streep ik letters en adem nodeloos de tijd die me komt helen – doch vele woorden ben ik kwijt het zachte in mij het zachte strelen doorweekt en beschreven met zinnen en of god mij haat het zal best kunnen neen ik noem het geen verraad maar ondermaatse lessen…

Ik weet niet goed of Anton Corbijn het werk van Erwin Olaf maakt en andersom, die foto van David Bowie als Jezus in een schaars linnen gewaad ben ik glad voorbij gelopen, al die hoempapalyriek op een foto van Olaf of was het nou Corbijn maakte geen zenuw in mij wakker, ik slikte wel even uit mijn flacon wat Black & White, waardoor de tappende…

ik lente de dood in de herfst van het schaduwwezen, geen buizenstelsels langs anale wegen, slechts onbegrip is het fornuis waar de rapen gaar worden weggezet er sijpelt angst, ergens waar het niet had moeten zijn wellicht zijn de woorden onbemind, maar het geschrevene stapelt zich met recht tot de driekleur in enkelvoud evenwicht…

“Hij staat bekend als een verwarde man; meer kunnen we op dit moment niet zeggen.” Ik hoef u, denk ik, nu niet uit te leggen dat ik weer rustig ademhalen kan. 't Was enkel een verwarde kletsmajoor - Dat komt ook onder presidenten voor.…

zo graag wil ik onbegrijpelijk mooi kunnen schrijven dat ik onwillekeurig tijdens het niets doen tussen twee activiteiten (luisterend naar Les Funérailles van Liszt) op een kladblaadje met fraaie krullen neerpen: onbegrijpelijk mooi…

Je brak mijn hart Liet me achter verward Nooit meer iets van je zien of horen Voor goed uit mijn leven Uit het niets ben je daar weer Nu pas echt goed verward Twijfels aan je doel Wil terug in mijn leven Gaan we samen dit keer Kan niet denken helder, ben te verward Hou van je, zit in mijn hart Wil samen verder met je leven…

Er zijn geen woorden, voor die eenzame lach. Er zijn geen klanken, voor die droevige blik. Er zijn letters, voor die verdrietige ogen. Ook al waren ze er wel, niemand kan er in deze tijd nog in geloven.…

tegen de zin in draal ik weg in vergetelheid de waan is groot toch beeld ik me in de illusie…

Sluit oren, en kies waar jij wilt gaan, en luister naar je hart; geen invloeden van hen die buitenstaan, het levert je niets, alleen, nog meer verward…

Terug dat eindeloos wachten, onaf- gebroken, aan één stuk door, bang om je plotseling te verliezen zonder enig afscheid genomen te hebben; die gewéldig stoere grijns nog eens bewonderd te hebben en je geflirt knipogend op te nemen. Weerloos ben ik in jouw armen, dus: vang me als ik val, en niet één keer, maar telkens weer opnieuw.…

Ik voel me niet geliefd niet fijn en toch ervaren het voelt zoals je hoopt je nooit te hoeven voelen. Pijn trekt door de aders en mijn hart klopt hard het is als was het nooit ik weet niet meer dan toen.…

Herinneringen van toen door het gevoel van leven in vrijheid als vliegende ganzen. Nu een ongedwongen reis naar het zonnige oord als het inademen van frisse lucht. Tijdens mijn afwezigheid stopte jouw verwardheid door uit te ademen in een zucht.…

Misschien was het een droom, sprookjesachtig echt voor hem toen hij binnenkwam en mij zag liggen op het bed zonder dat ik wakker werd Misschien heeft hij eerst een tijdlang gekeken tot het ineens vanzelf ging en gauw gebeurd was ik schreeuwde en hij verward vluchtte Misschien had hij voldaan willen blijven genieten van mijn schone…

als ik aan je denk, gaat mijn hart sneller kloppen, ben verward, ik kan het gevoel maar niet stoppen, word warm van binnen, zou je graag beminnen, kan het niet geloven, dit gevoel gaat mij te boven, ik weet niet wat ik met mijn gevoelens moet, erover praten doet me goed, denk nog steeds aan die dag, dat ik jou voor het eerst zag, mijn eerste…

Hij staat er nu alleen voor dat was niet te verwachten de glans van het leven is voor hem verdwenen hij is een dolende ridder moederziel alleen zo ineens hij kreeg geen kans zijn medeleven te uiten ook voor excuses was geen tijd meer hij weet nu dat je het moment moet benutten iedere aarzeling verbergt een gevaar in dit geval is er geen…

Het gevoel zo dood, zo verloren, zonder ziel... Het gevoel zo intens, zo warm, toen ik voor hém viel. Het gevoel zo verward, zo complex, toen ik blééf proberen. Het gevoel zo dom, zo gebruikt, blíjf maar negeren! Het gevoel zo vrij, zo blij, na deze laatste schrede.…

Zal dit gevoel misschien 'liefde' heten, samengaand met een onzeker hart, hoe kan ik dit nu zeker weten, gezien dit gevoel mij totaal verward... Je bent niet hier, nee nooit geweest, maar in mijn hart altijd aanwezig, mis ik je nu het allermeest, ben ik alsmaar met je bezig....…