662 resultaten.
[ Mensen verwijten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mensen verwijten
me mijn gewone gezicht:
'Je moet rust nemen!'…
levenslot
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 197 Hoe zou ik je dan ook
maar iets kunnen verwijten…
leegschrijven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 401 verwijder zinnen
schrap de woorden
streep letters
en leestekens door...
koester de leegte
op het papier
herlees ongeschreven boeken
staar je blind
op het grote niets
beschrijf woordloos je emotie
en de warmte van gemis…
Een witte raaf
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.923 Elkaar
voortdurend bijsturend, feed-
back, moeten zij maar zien
hoe zich uit deze tekst
te verwijderen
------------------------
uit: 'Gedichten', 1968.…
Postzegel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 het meest afgelegen eiland ter wereld
stormen, hoge golven en rotsen
onmogelijk te omarmen, een passage
door de diepte van verwijdering
het einde van zee en aarde, verdwenen
in een horizon met gekartelde rand…
Op haar manier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 147 Mijn moeder houdt
Van mij
Ik weet
Dat ze dat doet
Ze zegt het niet
Met woorden
Ze weet niet
Hoe dat moet
Geboren in een tijd
Waar diepgang
Niet bestaat
Gevoel wordt weggestopt
Alsof het
Niet bestaat
Hoe kan je
Iets verwijten
Wat niet
Verwijtbaar is
Emotioneel gesloten
In haar jeugdgevangenis
En toch
Op haar manier
Doet ze haar…
Doe maar, verwijt me
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 trots op
wat je er ook van denkt
dus doe maar, verwijt me
dat ik van mezelf houd…
Vertrouwen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 7.738 Vol
vertrouwen
en
door liefde
vervuld
verdrinkt ze
in de verwachting
dat
vlinderachtige vingers
verlangens
in haar
hart
krassen
Ze voelt
de
verwijdering na
passioneel
vrijen
als
verlatenheid
en
tranen vinden
verloren
op
haar wang
de weg
naar
verdamping…
Velle non discitur
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 474 ik zie het gebeuren
kan het niet stoppen
niet zonder verwijdering
niet zonder verlies
het zit al te diep
het is al gegroeid
en ik zie het aan
met lede ogen
je zegt dat je het niet weet
maar ik lees in je houding
dat je probeert te liegen
om mij te sparen
ja, je ontkent het
maar ik ken je
-gelukkig-
te goed…
de geringste
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 947 zie mijn pink
aangevoerd door
de kleine nagel
als schild
terwijl mijn
geringste teen,
in deze, ter
rechter zijde,
ook wel de
minste vinger
aan mijn voet,
kneuterig is te noemen
en door verwijdering
van een eksteroog
genadeloos gevild…
Niets kan beter zijn
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.172 Als jij de liefde niet bent, dan lijk je er op
Telkens als ik me verwijder, kom jij dichterbij
Als dat niet de liefde voor het leven is, dan lijkt het erop
Hoeveel beter kan het zijn
Ik heb een probleem: ik hou zoveel van je
Oh, ja, een probleem: ik zie je graag
Die woorden blijven voor altijd dezelfde
Maar wij veranderen elke dag dat we ze…
DICHTER OP TERRA
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 Elk in hun eigen capsule
Verwijderen de poëten zich
Van hun planeten van ijs, hitte,
Grijs, roze soms
Eenmaal aangemeerd bij
Hun eenpersoons ruimtestation
Tanken ze gewichtloos bij, maar
Blijven mens
Spieren verslappen, botten ontkalken
Eelt op voeten en zielen verdwijnt
Terugkeer wacht
Eenmaal geland trainen ze, sterken
Aan en…
Angelina Jolie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Verwijder beide borsten preventief
Als je de pech hebt van verkeerde genen.
Die aanblik, als je borsten zijn verdwenen...
Maar ja, je hebt het leven heel erg lief.
Dat hartverscheurend ogenblik van kiezen...
Je leven of je borsten gaan verliezen.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
wegglijden
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 301 wegglijden maakt niet veel lawaai
niet meer dan de zucht van bladeren
die opstuiven in de wind
je blijft verweesd achter
nu jouw stem verwaaid
en je geluiden dempen
in haast onhoorbare
voetstappen
die zich verwijderen
alleen wie achterblijft
weet hoe afscheid klinkt…
probleempje
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 384 was de glazen, verschoon het bed
laat haar geur het raam uit waaien
en verwijder haar haren uit het lavet
probeer alles snel te wissen
want m’ n vrouw komt zo terug
maar hoe verklaar ik in vredesnaam
al die nagels in m’ n rug…
MIS-VERWIJT
poëzie
2.0 met 9 stemmen 2.288 Gij noemt een Bultenaar gebrekkig, zonder reden:
Bedenkt eens wat gij doet;
Weegt zijn en weegt uw leden;
Een bult is geen gebrek, het is een overvloed.…
‘Vals verwijt’
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 666 Nu, je lippen onbewogen
En je ogen wit en wijd
Zo zie ik de stormvloed dalen
Buig mijn hoofd en toon mijn spijt
Laat mij met de zonde varen
Of verdrinken in de stad
Maar geef mij nu geen bezwaren
Die je vroeger ook niet had…
Waarom verwijt ge mij
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.293 Waarom verwijt ge mij de paden te verlaten
die, van hun eigen blik verlicht, de mensen gaan,
De zee die klotst om haar zelf- en, zonder baak of bate,
weet in haar slappe kom haar eindloosheid te slaan.
Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden.
De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd.…
verbijt je verwijten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 280 Vaak verbijt
je verwijten aan
… ja aan wie?
maar toch uit je
dankbaarheid
binnen jezelf of
stel je een vraag
of probeer je iets
af te smeken
- bij wie?-
of bid je,
soms hardop,
ondanks alles.…
- Stil verwijt -
netgedicht
4.0 met 54 stemmen 651 Hoe kunnen wij dat overleven, dit
stil verwijt, deze zwarte olieveren.…
einde reis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 488 de subtiele verwijdering
het doelloos staren
de eenzame mijmering
het verlies van jaren
de gesmoorde vragen
het berustend gelach
de vlinderloze magen
het gebaar ten gedag
de zinloze kus
het zwijgend bewijs
de laatste bus
einde reis…
Scheldwoord!
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.110 Iemand verwijten is...
pesten uit onmacht.
Het is een onbehagelijk
heel slecht gevoel dat
je ervaart en tijdelijk
heel ongelukkig maakt.…
uit en over
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 324 ik krab de korst
van een nog verse wond
kom uit mijn cocon
en verlaat mij
doodshoofdvlinder
"geen verwijt aan jou maar een schrik van mezelf "…
Stel: de liefde is een klok
gedicht
3.0 met 18 stemmen 9.660 Stel: de liefde is een klok.
Dan wordt duidelijk waarom
ze niet meer rinkelt:
wij winden ons niet meer op.
De tijd, onmeetbaar geworden,
slaat intussen geruisloos toe.
Kijk: er is een hiaat tussen
jou en mij. Een invoeging
Hoort er niet meer bij.
Gemis is nog een vluchtpunt
om af te tasten, blindelings.
----------------------------…
VERTEL HET ME NU
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 669 Dagenlang loop je rond
je ziet me niet
hoort me niet
ik ga je ontwijken
mijn gedachten zijn bij jou
nu verplaats ik me in je
duidelijk is het nu voor mij
wat we samen bezaten wankelt
er verdwijnen er
er zijn er niet meer
er komen er niet meer terug
er zullen geen ontmoetingen meer zijn
er zijn geen aanrakingen meer
er is verwijdering…
Toen we nog regenboogden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 178 Alles ging nog kleurrijk soepel
toen we nog regenboogden
boven schaduwen van alledag
maar nu de zware regen
ons landschap teistert
zit jij veilig verscholen
achter je onweerswolk
laat toch je zon weer schijnen
verwen mijn koude huid
met je warme liefdesgloed
zodat de kille winter toch
langzaam zal verdwijnen
kijk diep in mijn ogen…
Babel
gedicht
2.0 met 3 stemmen 153 We bouwen aan trappen die naar de hemel stijgen
hoog prikt het skelet door de blauwe aanblik die
zich met diademen van sterren verlicht, rijzen
tekenen van twijfel, ontmoediging en frictie
aan gene zijde van onze horizon. De taal
verenigt, de arbeid verbroedert, en onze
zonden en makkes…
HAAT VERWIJDERT MIJ VAN GOD
poëzie
4.0 met 1 stemmen 320 Haat verwijdert mij van God,
liefde voert mij nader.
Grauwt ellende door mijn lot,
laat mij liefde, Vader.
Valt de wereld van mij af,
waar de sterren blinken
laat mij in der liefde graf
in Uzelf verzinken.…