De verworpenen, die denkend worden,
Zullen ingaan tot een nieuwe dag,
In wier oude hoofd de ogen dorden,
Deze worden blinkend van gezag.
In wier leven armoe heeft gesproken,
Gore stem van tellend kopergeld,
Deze zullen horen, de ontloken
Gouden klokken van het voorjaarsveld.…
De tekst “Ontwaakt, verworpenen der aarde”,
die ieder jaar gezongen wordt in mei,
bepleit gelijkheid in de maatschappij.
En Henriette schatte dat op waarde.
De woorden gelden niet alleen voor werk;
ze maken zich voor alle recht-strijd sterk.…
de golven kennen geen naam
onthouden en vergeten niets
dromen spoelen aan
al duizend jaar en nog langer
de ark der verworpenen
werpt zich op de rotsen
een reis die begon als
enkeling tussen ontelbaren
enkele maanden oud
en morgen weer…
Het moet in de verbeelding zijn
van de verworpenen die
hun eigen schaduw opwerpen.
Zoals zo vaak tijdens
de naborrel van berustende
stamgasten in de lokalen van angst.
Een opschalend gemoed ten spijt,
het verhult niet de symboliek
van ineenstortende strijdkracht.
De rimpelloze vijver weerspiegelt
louter het evenbeeld.…
Wie zet de grootste footprint
in de jungle
Van wet en regels in de glastuinbouw
Door vluchtelingenkinderen migranten
Overwegend jong en vaak ook vrouw
Geen gouden bergen maar een glazen huis
De citrusvruchtenteelt door de passanten
In Zuid-Europa, anno drieëntwintig
Verworpenen der Afrikaanse aarde
Uitheems, gevlucht voor armoe leed…
928
Bezig met laden