Alle inzendingen over vluchtende OR schaap

In iedere familie zit er één: Het zwarte schaap, de dynastieke schande Die men als het maar even kon verbande Al kan je om zo'n bloedverwant niet heen Of toch? U snapt dat ik hier wel van schrik; Het zwarte schaap van ons geslacht ben... ík…

En voor hun dromen vluchtend de werkelijkheid ingaan? Zij zullen eens wakker worden als hun realiteit wordt verstoord en deze zichtbaar in zijn beelden wordt verwoord. Niet altijd is het de droom die hen beliegt, maar veelal is het de werkelijkheid die bedriegt.…

van kinds af aan wilde ik kunnen vliegen het moeras zompig voorbij en vlerkend tussen het blauw van de dreigende wolken vluchtend naar de toekomst, op eigen benen staan de zon tegemoet ging ik stralend ten onder…

De grond waar ik was is zacht dempte de loop van jagers en het vluchtend hert Ik stond er dikwijls pakte het penseel verfde de avond en de bladerval Hij staat er nog de kastanje in de wei waar ze mij neerlegde als een verloren kind…

schaap dat hupte almaar over ’t hek een kunstenaar – zo sprak de rest – en ook een beetje gek de herder was hem zat, dat schaap met zijn rebels gedrag en joeg het beest de stal in op een mooie zomerdag maar alle schapen gingen in protest, alleen voor hem een groot artiest, zo blèrden zij, die hoort niet aan de klem de herder lachte…

Het uit je hoofd praten van die gedachte door te denken dat een schaap gelukkig is. Het wensen dat je was zoals het kind het schaap beschrijft. ---------------------------------------------- * voor Jasmijn (geboren in 2004)…

En zo kan het gebeuren dat na een doorwaakte nacht ik op zoek ben naar het vermiste schaap misschien dat ze tot vanavond wacht en ik de komende nacht wel doorslaap? Anders toch maar een zoekactie op touw zetten " wie heeft mijn schaap gezien, graag opletten"?…

Al die mensen waren op zoek naar een veilig thuis, al die vluchtende mensen komen nooit meer naar huis. Al die mensen, op de vlucht, zijn verdronken en dus: is de vlucht ten einde. Het vluchten is voorbij…

Wie dacht, een jaar of zeventig geleden -de wereldbrand was nauwelijks geblust -de vrede was pas net omarmd, gekust -de woede om het kwaad was onomstreden dat jaren later men al vluchtend gilde dat men naar ’t onvolprezen Duitsland wilde?…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een kudde schapen stapelwolken aan de lucht en dan al dat blauw…

ik bewonder de stilte alleen daar voel ik me thuis er is geen enkel geruis alleen maar een zoeken zonder vinden ik bewonder de schaduw in een dal van liefde alleen daar in een wereld van gemis er is een zuchtend gefluister voortdurend in mijn hoofd alleen daar vluchtend van een geloof…

Afgedaald in het diepe Vluchtend voor vrijheid Vechtend. Strijdend De diepe put Met ladder en Afgesloten sluipweg Maakten hem niet down Keer op keer verhuizen Weg uit India Linken met Kasjmir Werkend en schrijvend aan Shalimar de Clown…

Zodra het laken mijn lichaam raakt Ben ik vrij herboren naakt Stromend, vluchtend, ruisend Kapot, stuk, bruisend Dan word ik wakker prikken de zonnestralen in mijn gezicht De nacht is in rook op gegaan Ik zie het want het is weer licht…

De medewerker Schaap, die pas in Petten uit veiligheid de noodklok heeft geluid, die mag je volgens rechterlijk besluit uit functie en een loonschaal lager zetten. Kernonderzoek is net als oliewinnen: Met jaknikkers valt veel meer te beginnen.…

Als het kalf verdronken is, het schaap over de dam, je hebt één vogel in de hand, de olifant in de porseleinkast, en je vindt de hond in de pot. Dan is de put gedempt en volgen de andere schapen ook, vliegt de rest in de lucht, je hebt nieuwe borden nodig om je kliekjes te eten!…

Totaal ontspannen In het zicht van Nirwana In schaap gevallen…

Een kudde schapen mekkert over landsbelang, door de wol geverfd…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

Drie herderinnen leiden hun schapen, spelen voor dorpsagenten.…

een warme herinnering aan het gestorven schaap haar wollen trui…

Eenzaam dwaalde ze door de stad Vluchtend voor de pijn in haar hart Kinderen speelden en lachten Langs haar wang liep een traan Eenzaam liep hij in de regen Vluchtend voor het verdriet in zijn hart Achter de wolken scheen de zon Langs zijn wang liep een traan Opeens zag ze het licht Haar ziel verwarmde zich met de zon…

Mastodonten doorklieven het kiel, marcheren als edele betonnen rosse wachtend voor de grachten van onze mooie ring vluchtend op pilotis verankerd in de aarde als stenen bossen opwaarts naar onze kathedraal zijn enige schoonheid zijn stenen hebbeding…

Ik wil alleen woorden waarvoor ik zelf niet veilig ben, die (om het nog eens te zeggen) wit niet wit licht geen licht doorlaten, laten bestaan in mijn vluchtend en terugvluchtend lichaam. ----------------------------------------- uit: ' Natuurgedichten en andere', 1970.…

Krakende hersenen blaffende gedachte inspirerende gedrochten idioten lachen slimmeriken likken de wonden van het ikke gangen vol slangen op tenen trappen de zonde te misleiden sluipende sluitingstijden vluchtende uit dit godvergeten café van ellende.…

reizigers kijken onbeschoft in de intimiteit van de achtertuinen langs het spoor zij kijkt bleek naar het vermoeide ochtendgelaat in het raam met vluchtende achtergrond één zak op het tafeltje één zak in haar schoot het station van Leuven rukt haar weg uit zijn dromen…

een maori verlost in één minuut een schaap van zijn hete wol drie minuten scheren elke morgen verkoelt mij niet mijn baard en de wol groeien beide vol zonder scheren maar het schaap wordt kaal ik word glad pas mijn trui en scheer me weg…

Het zwarte schaap staat in de sneeuw, het staat er langer dan een eeuw en als een tentzeil hangt de grond om zijn vier poten in het rond. Het zwart schaap is iets dat weet en elke hoef is een magneet voor 't voetstuk dat onzichtbaar is. In bei zijn ogen zwemt een vis.…

verdrietig sprekend met diepzinnige woorden vechtend tegen de boosheid voorzichtig zoekend tussen bedreigende verhalen wachtend op de eerlijkheid eindeloos vluchtend naar veilige plekken aanvaardend van de waarheid hoopvol ontmoetend voorbij alle grenzen klievend door de eenzaamheid…