Alle inzendingen over voedsel OR ziekte OR voeding

Wat een onvoorstelbaar bericht, je hebt akute leukemie. Met recht een klap in je gezicht, hoe krijg je dit onder de knie? Men zegt dat je kracht naar kruis kunt dragen, maar is dit niet wat veel? 't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek…

onderhuids doet de ziekte haar werk en ondermijnt ondergraaft verminkt nog onzichtbaar voor het oog maar vaag voelbaar er klopt iets niet meer een vijand is binnengeslopen in het geniep terwijl de buitenkant nog glimlacht stromen binnen de tranen om wat wegvloeit onherroepelijk zoals een uitgesproken tekst die nog even blijft hangen…

Over mijn ziekte valt een ander weinig uit te leggen. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan praten, dan weer het zwijgen er toe doe. Niet omdat ik niets wil zeggen, maar de woorden zijn soms zo moe. Ik kan vertellen dat ik dan weer kan lopen, dan weer verstijfd moet zitten zo moe, zoals deze regels: niets doet er dan meer zo toe.…

ik las vandaag een bericht dat Nederlanders Engels schelden ik denk dan, krijg allemaal maar de kutkankercholeratyfus heb je iets om over na te denken…

gedachten laat die ziekte nog maar 30 jaar wachten...…

Haar grijze haren wapperden nog één keer in de wind. -daar stond ze dan- Ze keek uit over haar leven, haar doen en laten. -wat zou ze denken?- Haar vingers van plastic omsluiten haar schouders, haar ogen staarden in het licht. Haar mond was open, -wou ze wat zeggen?- geluid was er niet. -stille vogels vlogen in het rond- Haar benen…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

roerloos ligt het op de loer maandenlang zonder voeding geduldig wachtend op zijn kans en dan valt het aan zet zijn klauwen in mijn hart en laat het weer bloeden…

De 3 jarige Natalie Hayhurst lijdt aan een ziekte die honger naar schadelijke voorwerpen aanmoedigt (bron: nu.nl)……

Dichters balanceren met gevleugelde woorden voor inzicht in de ziel schrijvers laten de geschiedenis herleven maar ook de werkelijkheid en de fantasie muzikanten spelen met akkoorden om de emotie te laten voelen en zo zijn zij onmisbaar voor het gevoel van euforie…

Een culinair gedrocht, waarvan alléén de naam al stinkt naar ingewanden, zweet en varkensoren. Die grauwe misslag, die precies zo smaakt zoals hij klinkt, laat zien hoezeer de kookkunst kon ontsporen. Het opgesteven braaksel van een ernstig zieke kat wordt in wat lauwe olie na-verwarmd. Het resultaat: een kleffe, platte grijzig bruine wrat,…

Tommy tomaat en Frieda framboos gaan naar het blenderfeest van de familie groen op de hoek van de gezondheidslaan nummer twee bus vijf ieder apart want als toetje eigenwijs wacht Frieda framboos op Billy de gele kiwi Tommy tomaat is pittennerveus want Erika paprika is weer te laat…

de meester van bel nummer twee wil om drie uur negen stipt zijn honingzoete kamillethee de dame met de migraine dat is bel vier geeft om een ontbijt à la carte geen zier dan heb je mister culinair onder bel nummer zes die eet pasta met een steakmes en de meid in het souterrain kan dit alles wel aan zolang er verse oesters en…

ik misleid met mijn scheuten zie ik er bijna frivool uit doch het is slechts de schijn van stervend zijn…

chinees restaurant de baby van hand tot hand met zoetzure saus in het helle licht bordkarton rood en goud nodig naar het toilet achter kookpotten mao heeft het niet zo bedoeld voor de lange mars de brandweermannen met een brandbrief in de bus einde oefening de houten stokjes steunden de houtindustrie en milieudefensie de kromme…

met zonnestralen door scholken en schomen leert een kind eten vertrokken vijf uur gelaafd aan de goudse markt met xochomilco voor de eerste dag iets moois en licht verteerbaar mexicaans kookboek duitse littekens van een praatgrage spanjaard de oberkelner duiven en meeuwen in een strijd om de restjes met de straatvegerkar…

slonzen voor de brunch uit het warme waterbed niet te vroeg opstaan te schoon aangekleed op en neer de kempenaer straat in de regen truitje strak trekken warm broodje met spinazie en gatenkaas ... kaasblokjes met spek op twee spiegeleieren een sportbustehouder op het zebrapad een meisje met grote tas een boodschappentas…

de finse rondjes met hooggegist mosselbier en walnoottaptoe vooruit nog een bier wanstaltig grote olijven en privé poëzie voor het raam drijven slagroomsoezen en zwarte drop te druk om te koken glazen lambrusco en opgeklopte liefde op franse tv blik ratatouille zakjes aardappelpuree daar doe ik het mee…

Ik weet dat hij daar op me zal wachten, in die kamer waar wij elkaar geheimen toevertrouwen, die me beter zullen raken dan welk diner me ooit zal smaken.…

Een oester, nee, die zie je mij niet eten. Zo’n dier gaat toch springlevend door je strot. Dat lijkt me voor de stakker uiterst rot en het is heel niet goed voor mijn geweten. Want stel je voor dat iemand jou dat flikte. Een reus wellicht, met trek in mensenbout, die jou terwijl je leeft zijn muil in douwt. Je zou toch wensen dat hij in je…

Soms ga ik naar de supermarkt, niet echt om iets te kopen, want wat ze hebben is niet veel soeps, veelal bespoten, zuivel vol antibiotica, smaakstoffen enz. Maar meer om me te verdrinken in de mensenmassa, de gezichten, het zoeken, het turen, de warmte, het licht, zij weten ook niet wat ze zoeken, ook al hebben ze karren vol. Bij de kassa…

I Vandaag zal ik eens erwtensoep gaan eten. Juist, in de volksmond ook wel snert genaamd. Ik kook het zelf, zoals ’t een kok betaamt, want erwtensoep uit blik is niet te vreten. In Honig-snert zijn ze de worst vergeten en bij de Unox -dat men zich niet schaamt- daar lijkt de snert wel uit de sloot gewaamd; alsof ze niets van smaakvervangers…

er liggen uien bleek in de middagzon ze liggen op tafel naast prei en rode kool en wat bruin brood zeker belegen kaas de hele ruimte ruikt naar kaas en knoflook en er zijn stemmen ze praten over bijna niets het weer en de bewolking die of die die te laat komt weer terug is uit een ver land waar we verder niets van horen…

Lief wentelteefje ik zag je vogelnestje tijdens het turnen.…

Omdat het goed voor mijn gezondheid is Ben ik door witgejaste beterweters Gekoppeld aan infusen en katheters, Voor voeding, medicijnen en voor pis. Eén slang aan het verkeerde kraantje vast, En ik heb in mijn aderen geplast.…

De ziekte maakte zich van uw geest meester Onbevreesd greep hij naar wat jij moest onthouden? Hij wiste uw geheugen beetje per beetje. Kon ik die engerd maar verdrijven. Het werd nog erger, want hij deed je de straat oplopen. Zelfs ’s nachts liet hij jou in uw nachtkleed de wegen bewandelen.…

nu de stroming ons naar open zeeën voert denk ik aan Atlas die de hemel op zijn schouders droeg nu in het geheugen een onverlichte plek naar daglicht tast zie ik gebroken vleugels die binnen moeten blijven nu het lichaam worstelt met wat voorbij de tijd ligt ben ik bang bang om jou te verliezen…

Brood met harde korst tot stukjes breken en langzaam aan in de melk laten vallen zeer eenvoudig gerecht dat wellicht overheerlijk smaken mag het beeldt helder Evangelie vanuit Gods Geest neer dalend op luistergrage mensen met onbevangen ziel gereed om Jezus' wil vrijmoedig na te volgen.…

Levend helder in schimmig blauw stromend door ongeziene velden zoekend naar lager gelegen oorden verplaatsing van geërodeerde elementen voeding voor vruchtbare flora Aan de einder evaporerend met de zee…

een zee vol water is nog geen garantie voor een bron van voedsel…