Op volant, omhoog, omhoog!
Vlug naar boven
Heengestoven,
Op volant, omhoog, omhoog,
Vlug naar boven en uit mijn oog.
Weg, volant, weer in de lucht,
Op en neder
Telkens weder
Vangt 't palet hem in de vlucht,
Kijk, daar raakte ik de bal geducht.…
de oude voorhang
geduldig als een wijze petemoei
vergeten stof en spraak van jaren her nog koesterend
in vouwen van haar pauwblauwe volanten
zich altoos warmend aan vergulde stralen van
wat late middagzon
bedekt het lege venster
waardoor geen bundel lachend ochtendlicht nog langer
leven binnenwaarts tot aan de sponde loodst
vergleden uren tellen…
Nous, seulement nous,
en volant sur la terre.
Jouir, seulement pour les
instants qui nous restes.
L’adieu, sombre.
Des chansons des anges,
la masse qui pleut.
Tu m’embrassait, ferme, protégeant.
Les deux tremblant de la froid,
chauffant les corps l’un de l’autre.
Reste ici, soit le mien.
L’adieu.
Moi, l’âme coupée.…
Mijn schrijven is niet deugdzaam
verheelde woorden
Anders beleefd dan een boek aanschaffen
Met vingers voelbaar gelezen door de bladeren glijden
bronwater zonder droogrest
Tafelbladen zonder kruimels
Ontlichamen
zonder ritselen
Het woord dat eerder was
dan het schrijven
In stopakkoorden
beschrijven
Stille krachten
zwijgen
Gesproken woorden…
1.121
Bezig met laden