Alle inzendingen over voor m

terwijl ik probeer slapeloze nachten uit m’ n ogen te wrijven schuur ik m’ n handen aan harde stoppels te hongerig om te eten te dorstig om te drinken te gek voor woorden alles in mij brandt behalve m’ n lampje die is uit [2009]…

ik versnel m'n pas, loop haastig weg van hier naar daar.. bang om m'n passen te verliezen.-…

’ over ‘De Kip’ van het Eurovisie-Songfestival Gisteren met labrador Mika gewandeld langs de grote studio van 'M' op het Westergasfabrieksterrein effe nieuwgierig naar binnen gekeken Ik ga niet meer 'M' stiekem kijken ik ga met volle overgave 'M' kijken ik steun Margriet’s 'M' maximaal ze mogen me uitnodigen als 'hartenkreter'!…

Ik haal de pluizen uit m'n navel en de luizen uit m'n haar. Ik haal de pieren uit m'n neus die 'k er al een week bewaar. Ik spuug, ik krijs, heb geen manieren, mijn arrogantie kent geen grens. En toch lijk ik, van alle dieren het allermeest op de mens.…

Ik zet m'n hoedje op, pak m'n gitaar Want met m'n hoedje op klinkt elke snaar Dan wil ik zingen over liefde, over feest en romantiek En dat ik jou wil beminnen op het ritme van muziek Ik zet m'n hoedje op, pak m'n gitaar Want met m'n hoedje op, klinkt elke snaar De microfoon staat aan Het licht gaat uit De zaal wordt stil Voor een lach…

De stilte, oorverdovend brak m'n hart Mijn bericht, jouw antwoord en onze nieuwe start Gewoon als goede vrienden geen gedoe dit keer Maar voor ik 't wist gebeurde het ons weer De blik in je ogen m'n hart klopt in m'n keel Vingers spelen met de mijne 't wordt me bijna te veel Weet niet wat ik hier mee moet verliefd tot over m…

haren uit m'n wratten…

houden dicht bij m'n hart te mogen houden en m'n hart voert m'n vingers naar 'n HARTENKREET!…

We vielen beiden op dezelfde stoot, die ík al als m'n bruid zag. Terwijl m'n vriend er volgens mij niet uitzag, was ik nogal tevreden met m'n kop. Tenslotte werd gekozen door de schat. Ze koos, toen zij ons zag, het hazenpad.…

Ik zet alle deurtjes open in m'n hoofd en laat alles stromen wat mij herinnert aan de pijn die mij van elke rede heeft beroofd Dan vul ik m'n hart met mooie dromen en kan ik leven als een blad in de wind nu ik zo m'n geluk weer hervind…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

m’ n hoofd kopieert maar door honderden vellen met steeds dezelfde tekst gelukkig zijn m’ n muntjes bijna op!…

Vandaag ruim ik m'n hart, restjes liefdesgruis, schrobbend op muren, zwart van laatste vuren Mijn portie voor Fikkie, liefde spuugzat geworden, verhuis gewoon ver weg, naar God verlaten oorden niet te zien op elke heuvel, lokkend om iedere hoek, want altijd 'Kouwe Kermis' lijkt wel m'n levensvloek Geen molensteen om m'n nek, m'n hart zegt…

zit zij in m'n hoofd. Mijn leven was donker en zwart, maar nu .... zit zij in m'n hart. Ook al is het nu zwart, dan .... zie ik toch licht. Ook als is het nu donker, dan .... sluit ik m'n ogen en zie haar gezicht. Geloof nu toch echt in de ware, maar ..... ben ik ook de hare?…

Ik heb wat gestoeid met mezelf over m'n ontstaan over m'n gaan en komen over er steeds weer uitkomen Ik heb wat gestoeid met m'n naam na het uitbreken van de crisis een failliet voor de familienaam Krediet en dat Jan, dat werd altijd Jantje of Janneman Maar nu noemt iedereen me 'Jan Jacob' m'n gegeven geboorte en doopnamen en dat…

Verborgen hield je je voor zon voor regen, harde wind .............m'n kind Verborgen voor me al die keren Ik herkende je aan je kleur, je patroon de blos op je wangen Ook je bewegingen waren me verre van vreemd Ik legde m'n oor te luisteren aan je gezangen M'n kind het fladderen zal je........ niet verleren.…

heb ik zeker Ook al ben ik vrolijk M'n toekomst is onzeker Ik ben anders Maar ik ben zoals ik ben Met m'n eigen kwalen en falen Het is dat ik mezelf nu ken…

Soms zit ik zo vól emotie dat ik m'n tranen niet kan temmen en als ze vloeien ik écht niet weet hoe ze nu nog af te remmen. Want als ze rollen langs m'n wangen begrijp ik toch eigenlijk niet: kwamen deze zilte parels voort uit intense vreugde of tóch m'n stil verdriet?…

" Ze zei: "Van m'n pa, maar ook van m'n ma; ik kreeg ze van dezen en genen."…

Ik volg de route van mijn ogen die me alles influisteren met momenten van bezinning en ontroering Ik volg de route door m'n brein die m'n fantasie prikkelen Ik volg de route van m'n hart door jouw woorden aangeraakt met betovering en genot Ik heb alle routes gevolgd en laat mij in verbondenheid gaan…

Ik kijk om me heen met m'n ogen dicht. De adem in m'n keel zit klem. Dat wat ik zie is een donker licht. Misschien moet ik toch doorgaan met m'n leven. Al weet ik niet waarom. Misschien moet ik m'n dromen toch nastreven. Juist, daarom..…

ik zie de angst in jouw ogen, m'n kind iedere ochtend weer de angst voor lawaai, geluiden, chaos m'n kind iedere ochtend weer stel ik je gerust en zeg dat het wel beteren gaat ook al weet ik dat de wereld niet veranderen zal drukke wereld, reik haar toch de hand jouw wereld m'n kind, is wat anders, maar toch zo…

van alles behalve dat wat ik bedoel Dan neem ik even een kijkje tussen de gewelven van m'n hart ik kijk wat zich daar afspeelt en op papier vloeit opeens mijn smart Steeds als ik ga denken komt er juist niets in me op en dan opeens schrik ik wakker zit er van alles in m'n kop Snel grijp ik dan m'n vriendje m'n pen...m'n beste…

'k voel altijd dat 'kind' van binnen dat wil praten, springen, zingen 'k laat het heel veel,ver komen ken geen grenzen in m'n dromen m'n omgeving laat heel veel toe maar ik maak hen vaak zo moe 'k wordt gewezen op m'n leeftijd gezond verstand, tikkie gekkigheid 't gaat erin voor zoete koek 't lijkt of het me niets doet maar…

een traan zo zuiver als een vloedgolf over m'n wang niemand die eraan ontsnappen kan mijn traan tranen zo helder brandend op m'n huid niemand kan het horen huilend zonder geluid mijn tranen huilen 1 traan en zoveel tranen een zee uit m'n ogen ik zie het maar kan het niet geloven mijn verdriet…

Aan mijn bed geen 3 wijzen, geen goud, geen mirre, geen wierook geen vader, geen zoon, geen heilige geest, geen moeder Maria vol van genade M'n vrouw wil ik, m'n feeks, m'n heks met krachtige verwensingen. Vloeken zal ze, dichten en zingen over een man met twee katten en een jonge hond…

Duizende lichtjes onder m'n voeten jong, vers gras tussen m'n vingers katoen net voor m'n ogen en een koude windvlaag langs m'n buik Gekke dingen wil ik met je doen met z'n twee-en alleen midden in de nacht op je handen staan in het park Zand tussen m'n tenen wind door m'n haar het zout op m'n lippen en de grote Schepper spelen…

Met een vanzelfsprekendheid schrijf ik dit gedicht zomaar, voor de aardigheid zonder al te veel gewicht maar, het fascinerende is dat deze woorden onzichtbaar en onhoorbaar ontspruiten uit m'n brein dat altijd functioneert m'n brein wat zou ik zonder zijn...…

Zonder dat ik het merk druppen er tranen over m'n gezicht. Het komt door m'n gewicht. Ik ben niet te zwaar. Ik ben te licht. Ik heb te dun. Het lijkt alsof ik altijd lijn. En dat doet me pijn.…

De vrouw - welgeschapen - wil niet met 'm slapen: z'n vlam blijkt een waakvlam te zijn. Het minnevuur maakt 'm bezeten. De vlam die hij vat is een hete. Vertrek valt 'm zwaar. Diep bedroefd mist-ie haar, want hij is nu zo kaal als de neten.…