Alle inzendingen over vrede OR zee

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

de schuld van de wereld op zich hoelang zal haar naam blijven bestaan Mensen zingen over vrede op aard vrede in hun hart laten wij allen hopen met elkaar dat het overal vrede wordt in het nieuwe jaar Geen sneeuw een stille kerst geen samen zijn kerst is voorbij…

Vrede sluiten in je hart onderhuidse strijd tastbaar aanwezig bij maanlicht vallen tranen als dauwdruppels in zee zij vormen parels in je hart hun glans houdt je warm in de nacht de wind fluistert jouw naam een fata morgana…

Onzichtbare kracht Schuilgaand achter wolken, verdiept in de nacht Peurt zij essentie Trekt aan en versmelt Weerwolven en engelen metaformeren De zee zwelgt en daalt Zo karnt de wijze Dienend en dienstbaar als het oog van een storm Uit furie, vrede!…

hoort er geen wanklanken De zee maakt het innerlijk gedwee…

wij leven in een pressure-cooker aan de leiband van een virus een koekje van ons eigen deeg bewogen door een judaskus hoop blijkt ijdel opgehouden handen leeg maar hier - langs deze hete kust verzamel ik wat zee mij schenkt van schelpjes slakkenhuis en steen al wat de zee bij vloed mij brengt en wat mij vrede geeft en rust van ieder…

Voor Dries van Agt is het dag geworden Hij heeft het licht gezien en laat dat heftig stralen vanavond in Rotterdam: "Dierbaren, makkers, vrienden, ik ben Christen, ik ben Europeaan, ik ben Democraat, ik ben ouder, wijzer ik hoop het mee te maken". Zijn voortschrijdend inzicht geeft een helder inzicht in een onhoudbare situatie:…

pillen en mama en pi en toen was het vredig stil in mijn hoofd ik wist het immers ook wel dat het achter de dijken veiliger is en geen zee gaat zo hoog of het kwaad wordt bedwongen en dan is er weer vrede gelukkig maar…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

"Val wind", sprak Mozes Yam Suf lang genoeg gedeeld ging de storm liggen…

Waar op deze wereld is het nog veilig als het gaat om de verlangde vrede waar dagen, maanden jaren en al eeuwen om wordt gebeden? Stuur geen bommen meer in auto's! Stuur geen mensen meer als een granaat! Stuur geen raketten meer op steden af als het om Vrede gaat!…

Het volk wordt bespeeld en opgejut elke dag zijn er weer van die eenzijdige verscheurende beelden die worden getoond zwangere vrouwen bebloede kindergezichten en strompelende oudjes tezamen schreeuwend half of geheel onder de puinhopen bedolven we kunnen er niet meer tegen en voelen ons machteloos en steeds meer machtelozer…

En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover de trage bomen en de adem van de lucht. De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen… Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat. - o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen, ’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…

'k Zit met mijn lamme benen in de asse van een stervend vuur. Ik bid; mijn vrienden wenen; en 't hangt mijn keel uit op den duur. Zal ik mij dan vervelen met langer Job te spelen? De schoonste lol, de liefste lol maakt op den einde dol. De schapen moet men scheren en de ezels moet men slaan, ja slaan. Zo wil 'k, in alle…

o Blik vol dood en sterren, o hart vol licht en leed. De dag is spijtig verre; de nacht is hel en wreed. Mijn mond vol wondre smaken die géne vrucht verzaadt. Niemand, o hunkrend waken, die langs mijn venster gaat... Wij zullen nimmer wezen dan Godes angst'ge wezen. - God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

Belandt zij zonder Chicanes aan land Donderend en denderend Extravert Frenetiek de Gretige gulzige golven Hoorbaar hongerend Intimideert zij Jubelt zij haar Kolkende klaagzangen Lyrisch haar landschap Mooie maanzieke reuzin Neptunus maant haar tot kalmte Oeverloos opent ze haar Panorama’s deze non- Querulante sterre der zee…

Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Jij een vrouw om de hoek uit het internet Ik een man andere hoek in het verlangen Je raakt me Ik verzacht ik zwem in mijn tranen Van mijn hart Zak in mijn voeten In Moeder Aarde Adem in de wind Van de Zee Avond frisheid Zang van de vogel trilt in mijn oren Vrede in rust in mezelf in haar Aarde in verbinding…

de huiveringen van 't geschubd metaal, door 't stijgend maanlicht rimpelend beschenen, waren die nacht op zee het enig teken, dat twintig eeuwen ademloos verstreken en in zijn hart antieke vrede was gedaald.…

Toch blijven we bidden om wereldvrede Heer Voor al die gebieden, waar nog altijd oorlog is Waar mensen verkeren in angst en droefenis O, Heer, geef vrede, wil ons vrede geven Heer.…

voel dat je... echt leeft leg je zorgen langs de kant een oude jukebox speelt het lied van een hippieband. laat je nu maar even gaan ene keer kan toch geen kwaad want de wereld kan vergaan door een of andere granaat. door de politiek en mechaniek zakt onze wereld in mekaar vele mensen worden dramatiek dus, geestelijk een groot gevaar.…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn.…

En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ? Daar is de maat waarop uw dagen dansten. Niet wen gij waart met weelden overlaên of dronken van een overmoed'ge waan, stond ge in de rei die blijde tijd omkranste. Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg leg op uw hart uw hand, en gij zult horen al de geheimen die, nog ongeboren, zich…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Een vrucht die valt... - Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen, buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt. Een vrucht. - En waar ik sta, ten zatte levens-zome, vol als de nacht, maar…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Vrede dekt je avond toe, vrede komt als water dat gestadig stromen wil, vrede dekt je toe. Vrede ruist doorheen de avond, vrede glimlacht zacht; vrede geeft je vleugels nu, vrede bergt je ziel.…