nachtenlang zingen de wolven
hun dodenlied langs wakende uilen
tot de maan verschiet in de rivier
vallende woudreuzen bedolven
verpletterend hun weerloze jongen
nachtenlang huilen de wolven
om hun bloed op stuwende stammen
dat kleeft aan de grondontwikkelaar
vreeemde geurvlaggen geroken
vrezen zij de mens, het dodelijk gevaar…
Zo ver van huis, een andere wereld
met vreemde mensen, toch vertrouwd.
Ze wenen wel dezelfde tranen
en worden hier ook graag vertrouwd...
Er is de hete lucht, het dromen
van altijd weer een ander licht,
de stilte soms tussen de woorden,
de klanken van een nieuw gedicht,
maar ook het zoeken naar de namen
van ander fruit, van zoveel vreemds,…
364
Bezig met laden