Alle inzendingen over vriend OR hart OR bloem

Mijn vriend vroeg mij waarom ik altijd schrijf over de dood en niet over de liefde en de bloemen en het dagelijks brood. Ik heb het echter nooit anders beleefd dan dat alles een einde heeft.…

weer een dag voorbij de dagen duren lang je bent weer een dag dichter bij mij dat maakt me blij maar ook bang bang dat je me teleur gaat stellen me in de steek zult laten bang dat je niet meer zult bellen het zit diep, had 't niet in de gaten en zo tel ik de uren met dagen in het verschiet vind het moeilijk mijn gedachten te sturen als…

ik wou dat ik je kon bellen naar je stem kon luisteren gewoon over mijn dag kon vertellen lieve dingen tegen je kon fluisteren wij samen, jij en ik maakt mij heel alleen soms lijkt het of ik stik kan met mijn gevoel nergens heen wat is het dat mij niet loslaat wat is jouw kracht alsjeblieft, ik moet het weten want jij hebt mij in je macht…

je wilde mijn vader niet zijn was niet eens een vriend scheepte me op met schuldgevoelens je deed me veel pijn ik had jouw liefde niet verdiend jarenlang liet jij mij dit geloven uiteindelijk kon ik het niet meer aan jij zal mij nooit meer kwetsen ging ik mezelf beloven ik zal zonder vader verder gaan nu jij dit zelf ook bent gaan zien…

jouw vesting wil ik zijn jouw toevlucht een huis voor al je vreugde en pijn waar je altijd jezelf kunt zijn jouw vriendinnetje je steun en toeverlaat degene die van je mag houden waar je met al je 'gedachten' heengaat ik wil niets missen alle momenten wil ik met jou delen heb vertrouwen jij zult mij nooit gaan vervelen sluit mij…

ik dacht dat ik er immuun voor was maar niets is wat het lijkt ben meteen voor je gevallen vind het leuk als je naar me kijkt ik voel je ogen mijn lijf reageert op jouw aanwezigheid in gedachten kus ik je lippen en ben dan heel even de weg kwijt jij maakt iets in mij los ik kan het niet beschrijven misschien ooit zijn wij alleen met…

Zie je niet dat ik verlang naar leven zonder pijn? Zie je niet dat ik verlang naar emoties, diep van binnen? Wie zal me vertellen dat ik leef, zo leeg, zo dor. Wie zal me vertellen dat ik leef, in schijn. Laat los, ga door, het leven is te mooi. Laat los, ga door, het leven wacht niet lang. Te lang heb ik gehoopt op tranen die niet kwamen…

verwoed zochten ze naar de wolken. niet wetend dat als ze eenmaal zo hoog waren, zo vreselijk hoog, de lucht niet blauw meer was, en de wolken alleen maar gevangen water.…

beschadigd ben ik getekend voor het leven ontzettend teleurgesteld is mijn hart zal ik ooit weer oprecht kunnen geven geven doe ik al heel mijn leven blijf het gelukkig ook steeds weer doen maar oh, hoe graag zou ik het weer willen doen met het vertrouwen van toen durven nemen daar zit 'm het probleem ik kan met mijn wantrouwen die…

Alweer een jaar Ben jij in mijn leven Terugspoelen, opnieuw afspelen Daarvoor zou ik alles willen geven Jou opnieuw Het leven mogen schenken Iets mooiers Kan ik gewoon niet bedenken De eerste keer dat we elkaar aankeken Ik jou eindelijk kon aanraken Waarom mag ik dat moment Niet nog 1 keertje meemaken Het zijn herinneringen geworden…

Ogen, Zij tekenen jou Zij geven een beeld van wie jij ben Zij geven de emotie Brengen de emotie over op een ander Zij verleiden, Geven liefde Zij tranen als je hart overloopt. Zij zijn er in het donkerste van de nacht, Op het diepste plekje van de aarde Zij liegen nooit. Zij zijn de spiegels van je ziel...…

Een vriend zoals jij is het mooiste wat een mens kan overkomen, want met een vriend als jij heeft mijn hart altijd een onderkomen. Een vriend zoals jij is eigenlijk te mooi om waar te zijn, want om mij te helpen leed ook jij zelf de nodige pijn...…

Ik heb de pincode van jouw hart ik zal niets kraken jouw saldo is safe bij mij jij bent verzekerd deze mail via internet alleen naar jou geen lichaam dichtbij wel een vrouw met een hart voor Jou.…

Met gebroken hart vraag ik je of het nog kan: vrienden te blijven.…

Gij zijt zo donker en toch vlak bij mij - een bloem voor ogen en een hart in mij - ik zoek te zeggen hoe 'k verlangen lij.…

ik heb een goede vriend gehad geen een was en is zoals hij iedere keer als ik weer aan die tijd denk weet ik dat ik nu ongelukkig ben ik heb een goede vriend gehad die heb ik nu niet meer, maar toch eens heb ik een goede vriend gehad daarom doet mijn hart nu zo zeer ik heb een goede vriend gehad vriend ik vraag je wanneer heb ik je…

neem de beê welwillend van een vriend uws vaders aan: Uwer oudren, broedren, zusters, magen*, vrienden vreugde en roem, leef voor hemel beide en aarde zegenrijk gekweekte bloem, hoofd en hart in al uw wegen zacht gebogen naar de Zon aller zegens, vrede en vreugde, Levens-licht- en waardheid-Bron!…

Vrienden zijn het. Mijn leven vormen ze. Mijn verleden. Mijn toekomst zelfs. Na mijn heengaan gaan ook zij. Naar andere tafels. Naar onbekende boekenkasten. Naar de harten van vrienden. Boekenvrienden zoals ik. Vrienden zijn sterfelijk. Boeken niet.…

vriend zal je nooit verlaten Een vriend om mee te stoeien Een vriend om bij uit te huilen Een vriend die je hart laat groeien Een vriend waar je je geheimen mee wilt ruilen Een vriend waarvan je zegt: van jou kan ik op aan, en één ding is zeker ik laat je nóóit meer gaan!…

als al je vrienden al was het maar even een arm om je schouders konden zijn dan geschiedde afscheid nemen van vrienden met een lach en zonder pijn. als al je vrienden al was het maar even je hart het ritme horen slaan dan stroomde jouw bloed in al die vrienden dan lieten ze jou niet makkelijk gaan.…

"Vrienden voor het leven!" Dat beloofden wij elkaar Plechtig en op onze Liefde Een kus als heilig gebaar.. Vrienden voor het leven Mijn hart bloedend in jouw hand Nooit verwacht, toch gekomen, De breuk van onze band..…

’k Verkeer in weelde tussen de bloemen met wijn, Maar ook in armoe: drinkend zonder vriend. De opkomende maan, mij zo verlaten ziend, Wekt mijn schaduw, zodat we met zijn drieën zijn.…

liep tegen mijn docente op met wie ik iets begon van haar - die ik bij naam hier noem - heb ik een hoop geleerd vol overgave mij bekeerd bij hoofddocente Bloem zij gaf me in haar eigen tijd zelf les in niet-verbleken zij sprak na elke hemelbreuk het hart te laten spreken…

mijn is hart een bloemenzee jij mag er alle dagen komen jij mag daar zelfs wonen en ze plukken elke dag knap mijn steeltjes niet af verzorg ze met heel veel liefde want dan zal ik voor je bloeien en geuren elke dag streel me blijf die bloemenzee neem me overal naar toe want jij bent die bloemenzee diep heel diep in mijn hart…

natuurlijk spreekt zij beknopt maar bloemrijk de zin die het hart opent…

kom knaap wil toch mijn roosje plukken nee niet zo ruw niet met de hand wil met je hart mijn tederheid verrukken en ontdek de liefde hart in hart…

Wees een bloem in het centrum van je hart. Vol van geur, vorm en kleur. Als een openheid naar de wereld, je eigen levensbloem.…

Veel bloemen bracht ze voor d'r mee - de lente.…

Dat een bloem niet zonder liefde kon leven wist ik toen ik nog heel klein nadat ’t dagen vanuit de hemel geen druppel had geregend en ik zingend en dansend haar had vergeten wou ze niet meer die bloem van mijn hart nog zijn en toen ik haar na een tijd van intense droogte weer ging bezoeken en haar hartje daar verschrompeld lag zag ’…

mijn vrienden over het water hadden mij werkelijk broodnodig er waren geen bloemen om te drogen en het Amerikaanse telefoonboek leende zich beter voor Italiaans maar jij bracht mij terug tijdens de bloesemnacht naar het land van duistere liefde waar jij mij kuste bij een zelfstandige boom verzon ik bloemen die nadien nooit meer…