Alle inzendingen over vriend OR moe

liggen bleek en rimpelig je gelaat ogen diep gelegen in hun kassen geen medicijn wat baat je borstkas ratelt en rochelt een laatste adem, diepe zucht eindelijk je strijd opgegeven en ik adem...opgelucht het is voorbij, je hebt gestreden tot aan het laatste stukje toe je lichaam kon de pijn niet dragen het was genoeg, je was het moe…

Keer ik hier niet meer Blabla teveel Hypocriet gekweel Het doet mij zeer Te moede Vermoeid ook moet ik gaan U heeft mij niet verstaan Zeg ik, ten overvloede…

gekluisterd aan haar zitplaats weet ze de wereld kleiner dan voorheen het park, net over de kade, onbereikbaar ze weet nog van vroeger aan de hand van haar vader de kinderboerderij, lammetjes en een kalfje, moe van het geboren zijn rest slechts een raam, voorbijrazend verkeer en de postbode de oude dame is moe…

Na de middag regen de dag is nevelmoe…

Van haiku nooit moe ook al weet ik wat het is niet mogen rijmen…

laat je hoofd maar even hangen je bent moe, dat zien we wel laat de boel de boel maar zijn voor je 't weet ben je snel weer de oude!…

wie wijst me waar ik rustig slapen kan nu mijn bed met ijs is toegedekt een berijmd gordijn stijf de buitenwereld weert morpheus wenkt met armen wijd open doch stoorzenders scheuren mijn nacht aan stukken een slaapwandelaar doolt door de donkere nacht zoekt de verdwaalde stilte wie heeft voor mij een plaatsje vrij waar leg ik het…

benen kunnen mijn moeheid niet meer dragen tegenwind een te groot gevecht dus parkeer ik mezelf in de tram…

Ouden die moe zijn Niets meer te zoeken hebben Ze zijn gaan slapen…

er is geen ruis of regen geen raam om tegen te leunen het zou ook vreemd zijn mezelf te horen liggen in het geblazen zand zonder te bewegen een beetje dood beoefenen ruiken aan het bederf, geen wierook of wat afgeschaafd dennenhout dat mij omgeeft in de dagelijkse kledij van gewapend beton schuifelend kent de dag mijn tijd leert me…

Van de geur nog moe van de zon bloedrood van de dauw zo zwaar rozen in de ochtend hun stengels buigen…

ik ben moe en weet wel waarom maar vraag het mij en ik weet het niet ik zie de vlucht van de vogels ver zullen ze gaan zo ver zulllen ze vliegen ik ben geen vogel en ik ben moe…

Moe moet ik zijn als ik ga slapen. En niet zoals elke dag bij het ontwaken.…

Jij zo ziek en zo moe wat heb ik nog te klagen wat doet het er toe De dagen duren lang wanneer je zo ziek bent en zo moe mijn dagen maak ik vol en ga nog ergens naar toe Alles moet je zelf verdragen ook al ben je zo ziek, zo moe dit is geen menswaardig bestaan geef dat nou maar eens toe Ik weet waar ik over praat ook ik ben vaak zo…

Zo moe zijn elke dag zo moe dan geen lach Zo moe zijn steeds weer, jarenlang zo moe zo wrang Zo moe zijn geen energie meer zo moe alles gaat tekeer Zo moe zijn ondanks pillen zo moe je zou anders willen Zo moe zijn maar sla je er doorheen zo moe maar positief is wat ik meen Zo moe zijn maar geniet van wat er is zo moe…

Ik kan het steeds wat beter steeds beter hoe het moet in meer uren van de dagen ben ik steeds vaker moe en kan ik mijn ogen sluiten en laat de slaap zo vredig toe alsof later naar het nu komt en alles is dan goed…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De één vliegt voor een week naar Griekenland, De ander huurt een huis in de Ardennen, Een derde gaat Amerika verkennen, De vierde ligt het liefste op het strand. Voor sommigen is het een zware baan; Ze hebben vaak nog nooit zo veel gedaan.…

Ik word zo moe van jou Van jou en jou alleen Als ik je zo zie lopen Is het voor mij snel afgelopen Hoef ik al nergens heen Soms ben je aan het praten Dan kan ik het niet laten Als jij je mond maar open zet Dan wil ik maar 1 ding Liggen in mijn bed Ik word zo moe van jou Al bij het horen van je naam Laat ik spontaan een gaap Eist mijn…

Ik ben zo moe....…

de bomen laten hun takken hangen zwaar van de regen moe van het eeuwige hangen. ik voel me net een boom zwaar van de gedachten die blijven rondtollen moe van het het onbevredigbaar verlangen.…

Ik voel me weer zo vreselijk moe Krijg mijn ogen nauwelijks open Zo zwaar lijkt alles wat ik doe Het is meer kruipen dan lopen Ik voel me weer zo vreselijk moe Ik ploeter en ik zwoeg Zo zwaar lijkt alles wat ik doe Het is gewoon te vroeg Ik voel me weer zo vreselijk moe Ik heb nog maar één wens Zo zwaar lijkt alles wat ik doe Was ik maar…

‘k Ben moe en toch lig ik nog wakker. De dag passeert weer de revue. ‘k beleef opnieuw wat er gebeurde, vanaf vanmorgen vroeg tot nu. Gedachten dwarr’len door mijn hoofd heen als vlokken sneeuw, zo lokkend loom. En door die wazigwitte wereld Glijd ik van werk’lijkheid naar droom……

Moe ... moe ben ik van het denken moe van het strijden elke dag moe van het elke dag weer opstaan moe van telkens die gemaakte lach een keuze door mij gemaakt nu een jaar geleden als ik het had geweten had ik het dan vermeden? toch weet ik ook dat het niet anders kon maar is mijn nieuwe keuze wel van een zuivere bron?…

Het hoofd raakt leeg De zinnen worden korter Ik slijp nog wel de geest Maar ’t gaat niet vlotter De wil me te verzetten wil niet opstaan uit de luie stoel Toch ga ik het nog eens weer proberen ‘t stellen van een doel Die moeheid en droefgeestigheid die twijfel aan de zin sluipen bij mij in Gelatenheid wordt regelmaat De tijd tikt…

Moe van het leven…

Wat ben ik moe.…

Moe, moe moe Ik ben zo vreeslijk moe Alleen al dat stomme opstaan, Wat een afgrijslijk gedoe Soms denk ik, waarom en hoe?…

Wie is rotter dan rot en wie zijn het meer dan moe?…