Alle inzendingen over vrieskou OR waarom

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

ik hoorde de vrieskou van de toendra de wind die door de grote grasvlakte ratelde het raakte me diep ik wist: dit is schoonheid die alleen bewonderd doorvoeld mag worden net als vlindervleugels die bij aanraking grijs worden…

amper belicht wentelt het noorden rond mijn schaduw strekt zich, lacht zich een stuk in de open winternacht waar de leegte galmt met woorden maar de vrieskou wreekt zich toch niet als de vorst nog bloed laat stromen en mijn grijze ziel de verloren dromen bewaart en ik bij zinnen ben nog waar stemmen éénparig klinken zoals de glazen…

Het helder licht, de vrieskou op de ramen, de bomen nu herleid tot enkel silhouet en 't daagse werk waarvoor de klok werd stilgezet, de oude wensen die tot leven kwamen. Dit alles wordt bewust in 't late uur van deze middag zonder grote drukte waar nergens wind nog aan de bomen rukte en enkel nog vanbinnen brandt een vuur.…

een wandeling in ochtendgloren is zo gezond voor lichaam en geest wat kan ik de natuur bekoren en de winter nog het meest ik trek mijn longen vol met vrieslucht zodat alle bacteriën kunnen sterven wees gerust dit is geen klucht want gezond kom je van zwerven ik slenter doelloos door de velden vele akkers zijn mooi wit bevroren ja, een…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Waar ik mijn liefdesluikje Vandaag voorzichtig naar je Openzet sla ik dood Als de vrieskou van jouw Kant binnenkomt - Massief ijs zonder Zelfs maar een belletje Lucht dat nog iets Van speling bieden zou - Geen warmtestraler te vinden Tegen deze poolijs kou…

Vlammen in mijn hart Terneer geslagen, Warmte die grotendeels Verdwenen is, Niets is wat Het lijkt - Ondergronds Brandt het innerlijk Vuur dat zo Te zien onzichtbaar Blijft, maar altijd In waakstand paraat Om toe te slaan Als de vrieskou te Erg geworden is…

Terwijl een eerste schaatstocht op een weiland wordt verreden in verraderlijke vrieskou en bij winterende zon hak ik lepelend een wak in erwtensoep zojuist gekregen en denk even bij mezelf zeker weten - it giet oan-…

lang geleden was er niets en toen was er opeens iets zonder ons zou niemand dat denken en ergens lijden we daaronder er wordt weer een dochter geboren in dat onmetelijke niets en we houden van haar voor altijd in een soort vrieskou van het bijna lege heelal is ook wel weer positief…

Waarom ben ik zo anders Waarom ben ik niet normaal Waarom leef ik op deze wereld Het is zo verwarrend allemaal Waarom ben ik zo lelijk Waarom ben ik zo dik Waarom ben ik zo geboren Waarom uitgerekend ik Waarom doe ik alles fout Ik begrijp er zo niks meer van Waarom ligt alles aan mij Is er dan niemand die mij dat vertellen kan…

Overal drukte, overal tumult Overal gehaast, en nooit geen geduld Overal moeten, en overal kunnen Altijd gestresst, nooit geen rust gunnen Waarom toch zo veel problemen ,en waarom al die zorgen? Want weet je? Misschien is er wel helemaal geen morgen!…

Waarom moet ik mijn nek uitsteken? waarom niet hij? waarom niet zij? waarom moet ik die klus opknappen? ze komen elke keer bij mij! waarom moet ik nu weer iets geven? en komt die bedelbrief bij mij? Toe, collecteer eens bij de buren en ga mijn voordeur eens voorbij! Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer?…

Vertel het mij, waarom? Maar niet, ik hoef het niet te weten. Ja ik huil en schreeuw, zoals je ziet. Want ik zal het nooit kunnen vergeten! En blijf achter met mijn verdriet.…

Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Waarom zouden we zo verder doen, ik geef je zo veel liever een zachte zoen. Een zoen die zegt dat ik om je geef, een zoen die zegt dat ik voor je leef. Nu doen onze beide harten zoveel pijn, de pijn van emotioneel verwijderd te zijn. Laat ons aan elkaar beloven, iets waar we allebei zo hard in geloven.…

Zoveel mensen, evenveel gedichten Schrijven om hun leed te verlichten Of anderen te laten zwichten Voor de liefde die ze op hen richten Zoveel dingen om over te schrijven Haat, verlies, geluk, liefde bedrijven Zou graag willen meedoen met diegenen Als ik die gevoelens maar even kon lenen Heb die gevoelens niet gevoeld Ervaringen niet meegemaakt…

Waarom kan ik je niet vergeten je spookt steeds door mijn hoofd Had niet zoveel van me gehouden en had me niet zoveel beloofd Waarom ben ik zo met je bezig je wilt me toch echt niet meer Ik weet het ik moet je vergeten maar daarin faal ik telkens weer Waarom, zal ik me altijd afvragen en hoop dat er een antwoord bestaat Op de vraag waarom…

wil ik eigenlijk weg van haar Met mijn tong tussen mijn tanden maak ik een hulpeloos gebaar En zo sta ik dan te zwijgen in mijn eigen dode taal Ik kan de deur niet open krijgen en voor de zeventigste maal voel ik haar ogen in mijn rug Ik beloof,voor het donker ben ik terug voor de ochtend keer ik weer om Ik ga maar weer naar huis en vraag waarom…

Waarom zijn er steeds weer mensen van wie ik lage cijfers krijg die geen commentaar durven geven wél beoordelen met 'n vier of vijf. Is het wellicht jaloezie of die zich thuis vervelen laat ze zelf gedichten maken kunnen we gevoelens delen.…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

Ik heb je veel gegeven de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken…

Nu weet ik waarom wij moeten schrijven Het staat vast dat op een dag Wij zullen scheiden van wie Ons lief was liever dan alles Te triest is het beeld van de eenzaamheid Leeg de handen vol de geest Van twijfel om ooit bestaan Erfenis moeten wij scheppen…

mama, waarom hou je niet van mij zoals ik ben? mama, waarom kun je mij niet accepteren? mama, waarom ben ik niet diegene die jij wil dat ik ben? Want dat is mij wel duidelijk geworden ik ben anders dan jij anders dan je dacht maar anders is toch niet verkeerd?…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

Waarom ben je weggegaan? het doet me zoveel pijn. waarom ben je weggegaan? Ik wil niet meer alleen zijn. waarom ben je weggegaan? Ik hou zoveel van jou. waarom ben je weggegaan? alsjeblieft vertel het me nou! waarom ben je weggegaan? dat antwoord moet ik weten. waarom ben je weggegaan? ik kan je gewoon niet vergeten.…

Kijk, ze bestaat! alleen, achter een gesloten val van water ons meisje lachend zichtbaar door glinsterend tranenval en kijkt langs alsof hier geen lichtbron bestaat ‘daglicht in zonnestralen, beeld ons, laat haar zien!’ jouw gesloten bestaan, maar toch zichtbaar was het aardse te zwaar?…

Waarom noemt men een missile 'n bewaker van de wereldvrede. Terwijl zijn doel is om te moorden krijgt niemand last van z'n geweten. Waarom is de veiligheid van 'n vrouw nog verre van een gemeen goed en kan zij zelfs onder haar eigen dak niet voor verkrachters worden behoed.…