Alle inzendingen over vrouw en pianist

kaartverkoop gestopt optreden is afgelast  pianist spoorloos…

Ik ben stil en luister naar een virtuoos pianist die mijn wereld voor even heeft uitgewist M'n hart verwarmt met hemelse klanken en mij doet janken ontroeren en mee laat voeren Van z'n lieflijk pianospel krijg ik telkens weer kippenvel…

zo zuiver spelen: Chinese pianiste doet Mozart blozen…

Iedereen, muisstil en luistert aandachtig, Ik als pianist ben oppermachtig. De rode draad van het blad, leid me naar het eind, Als maar door spelend, totdat een vertragende tempowisseling het einde seint. Het laatste akkoord en het publiek applaudisseert luid, Mijn werk als pianist zit erop, Het stuk is uit. - maanwolf -…

Muzikale slaaf Eenzame solist Eeuwige student Volgzame begeleider Veeleisende meester Gedreven perfectionist Obsessieve notenvreter Gedisciplineerde masochist Een door klankkleur getekend pianist…

elke keer weer stuk Haar leven ging niet over rozen En toch geloofde ze er nog in Op een dag zou ook zij het vinden En had haar zoektocht zin De liefde van haar leven De prins voor haar bewaard Iemand die nam, maar ook zou geven Dat was het wachten waard Ondertussen zou ze blijven zoeken Naar het geluk in elk klein ding Want deze vrouw…

opnieuw na meer dan zestig jaar verdriet en tragiek op ooghoogte in beeld gebracht een heimelijk teder gebaar verdrinkt zichtbaar in nog steeds niet voor te stellen wreed gedrag Polanski’s kijk op eeuwig menselijk tekort en toch zo tijdgebonden onverdraaglijk wee in Warschau gesymboliseerd door het leven van pianist Wladek Szpilman overlevend…

in mijn oren niet horend Weet ik de juiste klanken te geven Zonder componisten aan mijn handen Open ik mijn gevoelens en geef ze klanken Waarmee ik toch weet de toetsen te bewegen En dat is hetzelfde als in mijn leven Opgesloten en gevangen Is het moeilijk om iets te betekenen voor de mensen die meer van mij verlangen Dus laat mij de pianist…

Pianist wil hij worden je ziet 't aan z'n loop Je hoort 't aan het aanraken van witte en zwarte toetsen De vleugel verbergt z'n iele gestalte de kruk nog te hoog voetjes nog net niet ....op aarde.…

De pianist speelt op zwart-witte toetsen een dans zonder woorden in adembenemende akkoorden die hart en oren streelt en zijn hemelse klanken laat rusten in de ziel van hen die luisteren...…

De pianist speelde echt toppie! Alle deuntjes zo uit z’n koppie! Zong je hem eens wat voor dan ging hij er mee door en ontstond er een heel ander moppie.…

Je hebt ze van typistes, pianisten De fiscusaanslag mag er ook wel wezen Voor die op je gezondheid moet men vrezen En af en toe op vreemde cartoonisten Maar wat ik afgelopen vrijdag hoorde Noteer ik niet: te vreselijk voor woorden…

Zo weemoedig wordt ik door Bach, Ik waan mij in Parijs daar bij de Notre Dame ,Zo subtiel speelt de pianist de Air on the g string, gevoelig stuk van Bach Het is net alsof je wordt gezegend bij Het luisteren ernaar, zo gevoelsmatig is hij…

Vloeiend over de zwart-witte toetsen met sterke, bewegende vingers, soepel in de polsen baant de pianiste zich een weg door prachtige partituren van Bach tot Chopin en ik de klanken laat doordringen aan de horizon van mijn gemoed omdat ik het pianospel zo bemin…

De vrouw, die me bij haar droeg. Bij wie ik melk uit liefde dronk. Een man, die me niet kende. Ik luisterde verlangend naar haar, wanneer ze mooi piano speelde. Zonder te weten toen, maar nu. Ik hoorde toen ik in haar was, het lieve wijsje van haar stem. Ze was een gevoelige pianiste. Een lieve, wijze vrouw.…

Ik wou dat ik kon acteren, pianiste was of tamboerijn ik zal moeten leren talentloos tevreden te zijn. Ik wou dat ik kon schrijven over leven, lief en leed en me bij zal blijven, dat dit leven goed is besteed.…

Het zout op onze lippen brandt, maar de piña-colada en ook de exotische vrouwen helpen ons de afgelopen dag te doen vergeten. Blindelings slingert mijn saxofoon zich uit zijn koffer in mijn armen en boort zijn hoofd in mijn mond: silver snake sings the blues!…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

wie weet nog van Leen die de pianiste vroeg om een deuntje en dan met de pet rond in de kroeg hoe zij hem terneer sloeg en naar buiten droeg zij pingelde thuis in professie Rimsky Rachmaninov als ze kwam stappen dronk ze wel uit armoe op de pof van kwieke liefhebbers maar ziek van Korsakov…

Haar ogen spetterden verwijt in de richting van de pianist die onbewust van de commotie nog bijkwam - van Bacchus orgie.…

Bij de vingers van pianist denkt men aan afgeleide zaken.…

Een pianist met fraaie aanslag. Kreeg van de fiscus als cadeau. Geen applaus, wel heel veel aandacht. Maar dat vond hij maar zo, zo. Hij kreeg een boete opgelegd. De fiscus zei: u speelde zwart. Hij vond dat echter niet terecht. En ontkende dus glashard. ‘Ik speel op 88 toetsen. De een is zwart, de ander wit.…

Hij speelde de zomer in mijn haar met lange pianist vingers die slank een naar een in mijn mond glijden de hete vochtige lucht van eind juli verspreidde zich op de woestijnheuvels onder mijn blouse zijn zoenen, zijn adem mijn getril, mijn gegiechel onze dans van verlangens broeierig als in een kippenhok koeien in de wei wachten om gemolken te…

M´n ogen gesloten licht gapend slapend laat ik me dromend meevoeren: als ´n gevallen blaadje licht drijvend in de beek; 'n reusachtige boomstam op open water; 'n vlot op stroom; ´n vallende steen in het geraas van een waterval; ´n zacht zoevende zeilboot op eindeloze zeeën en oeverloze oceanen Het tsunamiseert m´n achterdijkse…

de kleine Elise zat voor zich uit te dromen over wat er allemaal in de toekomst nog zou komen plots hoorde ze vanuit een open raam een melodie die ze nog niet kende maar haar nooit meer verliet het troostte haar bij zorgen en verdriet later kwam ze haar weer tegen en herkende vroeg de pianist hoe het heette die zei als je ‘Für Elise…

Jij hebt zoveel van mij ik heb zoveel van jou wij lijken zo op elkaar daarom vallen we op mekaar en de intrinsieke ongelijkheid tussen mensen, mannen en vrouwen die poetsen we wel weg "Poets ik wel weg" denkt de vrouw gaande weg, onderweg ons huwelijk, samenzijn, onze relatie "Tot ie dood loopt" denkt de man staandeweg, weg voor…

Als een pianist beroeren regendruppels alles wat zij tegenkomen. Als in een hemelse symfonie klinken de regendruppels als zij op de straten huppelen. Uit vreugde over de ontmoeting tussen hemel en aarde stromen zij toe. Edoch degenen die de muziek der sferen vergeten zijn noemen het slecht weer.…

Haar getergde lichaam baant zich een weg door gesponnen weefsels in eindeloos bestaan daar aan de einder staart zij gebroken gedachten vingers omsluiten een gedroogde grashalm roerend in een kolkende rivier versteend met geknakte vleugels vlijt zij zich tussen spiegelscherven en rozenblaadjes achter gelaten door een eenzame pianist…

Mijn wereld hoeft niet groter dan tot waar mijn ogen reiken maar ze zien een nieuwe horizon wanneer ik daar om mij heen kijk .....Geef me je hand, wacht nog .....even met gaan en kom .....bij mij, samen .....kunnen we thuis zijn Op straathoeken zal ik altijd stilstaan zoeken waar de zon staat waarheen de wolken gaan .....Doe je jas…

Dat was zijn enige uitweg Om van zijn verslaving af te komen Hij had het lef om Vroegtijdig het leven uit te stappen Een drastisch besluit genomen De drank en drugs hebben Zijn lichaam en ziel verkloot Door een gewaagde sprong van het dak Kwam er een einde aan het leven Van een markant persoon De legendarische rockzanger, dichter Pianist…