Alle inzendingen over vuur OR aarde OR verzoend

er ligt een kind op de bank te slapen en te dromen stoor haar maar niet gister is haar oma overleden ze legt bloemen op de kist zingt het lievelingswijsje leest een gedicht voor van bloesems aan de bomen een mooi gezicht heeft zij dat rust op een kussen ze was er niet bij toen oma zich verzoende met de eeuwigheid…

Vuur overviel ons als een dief in de nacht In brandende woorden want verleiding was haar macht Maar nu het licht me heeft bevrijd niet langer verdwaalt in dit boomloos woud Plant ik in verschroeide aarde mijn levensboom sterker en pril maar door het vuur ijskoud.…

Schuimende morgen en mijn vuren lach drinkt uit ontzaggelijke schalen van lucht en aarde de opalen dag.…

Wat is er beter om vlak bij het vuur, bij de ijzeren bron de aarde te zijn, ondergedompeld in water, om te verdwijnen in de nacht van de sterren? Hoor de roep van de meeuw in de rode lucht van de zon. Voel hoe de aarde wentelt. Het is tijd om de zee in te gaan.…

Waarop het Vuur sprak: "Ik zal branden, woeden, om me heen slaan. Kom, Lucht, wakker mij aan." Beide zetten hun tocht verder Tot Water als kleine stroom hen aan de oever tot stoppen noopte. En alzo de rijpe vruchten van Aarde redde.…

de wind heb ik zachtjes horen fluisteren de zon strooit over alles haar verklarend licht water betekent leven voor uitgedroogde aarden vuur vuurt gevoelens met enthousiasme aan ergo: de wind heeft mij doen luisteren de zon toont mij een helder inzicht water lest mijn zoektocht naar werkelijke waarden en het vuur het vuur wakkert…

nog steeds zie ik omhoog, iedere avond weer daar in het oneindige ligt het antwoord dat zegt; alleen ik weet meer heb mij daar mee verzoend het is goed vaak de vraag te stellen; wie ben Ik dan keer op keer inzicht omvatten is niet te tellen zo duidt de atmosfeer jij bent, doch als een voorbijtrekkende pauwenveer…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur,niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur, niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit alles…

De wind heb ik zachtjes horen fluisteren De zon strooit over alles haar verklarend licht Water betekent leven voor uitgedroogde aarden Het vuur wakkert warme gevoelens aan hieruit heb ik geleerd dat: de wind mij heeft doen luisteren de zon mij een helder inzicht schonk water voor iedereen die zoekt lessend is van waarde en het vuur…

Godin van vuur doch oh zo kuis van aard Haar reinheid had Apollo zeer behaagd Hij had niet enkel om haar hand gevraagd Maar aasde op haar goddelijke gaard Getergd beet zij hem toe, gaat heen Apollo Of ik verban u naar het aardse Grollo…

Het zout van de aarde waarop wij wandelen voor heel even…

Witte zachte blauwe Hemel op Aarde Blanke schoonheid maagdelijk beroerd betreden Glad gerimpeld in de Wind Striemen van de Helm Huid van Moeder Aarde Stort me op haar Ontvang mijn tranen Ontvang mijn vuur Ontvang mijn liefde…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Gekozen voor vijf elementen waaruit een lichaam kan bestaan water, aarde, lucht, vuur en ether Water is bloed en aarde bot lucht, die alles verbindt zich laat in- en uitademen Vuur de warmte van het lijf ether die sterren en planeten in de ruimte doet bewegen Alle vijf zoeken naar evenwicht in een bestaan van onzekerheden…

Moeder Aarde, Moeder Natuur. In haar schoot het leven en de dood, haar cirkel, die ook mama omsloot. Moeder Aarde, lucht, water en vuur. Haar liefde voor natuur. Kleur, doek en penseel; passioneel, verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel. Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!…

Ketting zonder hond, Vuur zonder vlammen Water zonder druppels, Aarde zonder grond Lucht zonder zuurstof Storm zonder wind - Kind zonder ouders, Ouders zonder kind…

Ik ben Vuur. Ik ben Aarde. Ik ben Water. Ik ben Lucht. Ik ben Geestkracht. Ik ben Zon. Ik ben Maan. Ik ben Sterrenstof. Ik ben Universum. Ik ben Godin. Ik ben Licht. Ik ben Liefde. Ik ben Bron. Ik ben Engel. Ik ben Bengel. Ik ben Allesomvattend. Ik ben Mij. Ik ben.…

Overal hoor ik dezelfde geluiden van een moeilijk te doorbreken stilte: de onoverbrugbare afstand ternauwernood verzoend met de dood.…

In je trekken staat de geschiedenis van je volk geschreven fascinerend, jouw volk almaar verloren en weer teruggevonden wij staan aan een angstige oever wachten op de mensen eindelijk mens geworden de jouwe en de onze eindelijk verzoend Is de grote Barouch niet in deze straatjes opgegroeid?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de hemel opende zich in jouw nabijheid niet eerder zag ik mooier blauw een vuur feller vlammen voelde het hart zo warm hoe aards voorbij nu ook nog altijd onderga ik je…

als een schelpdier vermomd je lippen broos je adem breekbaar dansend langs de vloedlijn van mijn begeren je haren spoel ik door mijn vingers en vind jou  je weke schelp toch steeds weer een verrassing jij, verzoend met zand en zee je proeft het zout op mijn lippen  en weet niet waarom ik jou in tranen breek mijn mooiste schelp…

Tijd: uiteindelijk Zijn we er zonder wrevel in gevangen, Samen in dit kleine huis, verzoend Met de jaren van blindheid en schuld, Bevrijd Van de sintvitusdans Op het ritme van de angst. Van buiten de muren komt ons eens geruis. Is het de wind?…

vuur voorgoed is gedoofd…

Een schijnbaar vlammend vuur van passie, Koud van diepbedroefde trots, Tranen biggelend door brandend verlangen, IJskoud vallend op de dorre aarde, Tot as verworden onder een warme deken...…

de liefste dat ben jij dit leven niet van mij niet todat het vuur uitwaait niet todat de lust bedaart niet tot de waarheid komt hier op aard de mens door de helft verdeeld nog niet maar bijna geheeld openbaring verbeeld…