Alle inzendingen over vuurtoren OR brandaris OR terschelling

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Misschien alleen een tatoeage Van de Brandaris, op mijn borst gezet…

Aangespoeld lag daar deze broze schat aan liefde Tussen warme korrels waddenzand Vers uit zee Het was Oerol dat ik me weer één voelde met het mooie Schylge Omgeven door de golven en de eilanders, de zilte lucht…

." Hetgeen - naar nu verluid - bevestigd is als Stelling door 'n algebrasem op Terschelling.…

Cranberry's van Terschelling als delicatesse mening die niet iedereen deelt te kust en te keur in het seizoen Zij laten zich echter minder goed zien in lage natte duinvalleien aldaar Tussen heide en gras op kalkarme grond Zure bovendien, met water, heel veel water zeer beslist vereist Niet overal op Terschelling dus te vinden.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Op Terschelling, lang geleden in een grijs en ver verleden, leefde een eenzame jonkvrouw. In het zwart gekleed, in de rouw om haar familie, verdronken nadat hun schip was gezonken tijdens een storm op de Noordzee. Geen vloed bracht hun lichamen mee, zij kregen geen ander graf dan dat wat de diepte hen gaf.…

Ik zit aan de zee in de donkere nacht. Met ogen als vuurtorenlichten Tuur ik naar verre kusten en wacht, Op overzeese berichten. Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar Naar schepen die langzaam komen, Met lichtende blikken zoek ik naar Het schip uit het land mijner dromen.…

op eigen wijze deelt het kustlicht de nacht in zolang het opvalt bij opkomend tij werden tekens uitgewist indrukken bleven de vuurtoren schetst arabesken op de muur maar is zo haastig -------------------------- Leporello van Gerrit Westerveld…

Dwalend in deze wereld doe ik mijn best opzoek naar de vuurtoren Het baken in oneindigheid toen ik droomde wist ik dat het echt was Waar jij bent is een vraag ik zal zwemmen tot ik je vind tot het raadsel een antwoord is Hier ben ik verdrinken zal ik niet zoals het vraagteken zijn masker af zal zetten…

Vuurtoren Baken voor De mens op Ruwe zee Licht in het Donker die haar Naar veilige haven Loodst zoals het moet En de eeuwig vrije meeuw Die op het eiland De nieuwe dag begroet Met liefdevolle wensen voor een voorspoedig herstel opgedragen aan Alda Arts.…

Schuimkoppen drijven op de golven woest is de zee een zandstorm verduistert het gezicht de vuurtoren schijnt met zijn licht in de verte vaart een boot daar komt weer een hevige windstoot heerlijk is het aan de kust je komt er zo tot rust uitwaaien aan de zee het voelt zo tevree!…

de vuurtoren seiner van stavast stuurt in nachtelijke uren haar lichtende codetaal over ondoorgrondelijk water dat golven als rollende stenen naar de voet van de duinen stuwt in dit zeelandschap waar lichttoren en duinenrij van geen wijken weten stroomt ondergronds een ongekend verlangen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

zij gaf het me en hij golven die zacht opstaan en zo de weg veranderen hun dromen, gekust en uit het krijt gehaald als pianogolven wild boven de branding hoe zij poëzie spraken, gesalonneerd in elkaars hoofd en tot in de kleinste hoek aan de horizon zij gaf het me en hij en ik zag wat ik bewaren wilde; hun vonken in een vuurtoren…

zo draag ik schelpen achteruit een zelfduel met geruis in oren wie hoort het waaien het zand dat in een laatste dag- gezicht valt het eiland langs mijn voeten gekneld tussen stenen meeuwen schreeuwen op natte vlekken schreien om de vuurtoren die langzaam uitdooft overspoeld door ijle woorden…

Vijf, vijftien, vijftig, zestig het één na het andere onder de arm van de tijd hetzelfde voorondersteld, vaste vuurtoren, waaruit ik denk te ervaren maar het stevig baken dooft het licht.…

je licht glijdt onvermoeibaar over zee de stad moet alle helderheid ontberen ik zou jouw stralen graag eens willen keren eureka, wat een ijzersterk idee een zee van licht op al die hoge heren despoten van de Haagse ratsmodee de duisternis krijgt lichtend haar congé het kabinet moet helder gaan regeren de vreugde is niet langer clandestien…

Nog is hij er - steekt hij van wal zijn licht verspreidend wijd en zijd een baken was hij bovenal en een baken wil hij blijven elke zak met geld ten spijt zal hij zijn schaduw schrijven tot aan de vloedlijn over t strand zijn licht tot aan de einder hij zal voor elk een teken zijn we zien hem weer ; we zijn d'r…

juichend bevrijdt de zilte wind het water van z'n zware last strijdbaar gras omarmt het nieuwe land, beschermt en houdt het vast verdreven uit de hoge rotsen, verrezen uit de getijdenstroom groeit de parel in het ondiepe duister waar de zon de strandglans doet ontwaken uit z'n droom zo hervindt het woelig zand 'n nieuwe bergplaats, 'n haven…

Krakend, zuchtend, steunend, raakt het oude jaar verloren wanneer men tussen vroeg vuurwerk het eiland gaat verstoren door in duisternis sluw boeltjes te verslepen van erf en graf. Hier verandert ludiek verslepen ten kwade tot brute straf, wordt wraak genomen op wat men nooit vergeven kon. Onder Brandarisoog is schuimend wrok de inspiratiebron…