Alle inzendingen over waan van de dag

in die waan Waar zoveel dappre daden aan ontsprongen, Die heeft zoveel verslaagnen opgericht, Wiens lof zoveel bezielde dichters zongen, Dan eenzaam, verbeten en verbitterd staan In wreder waarheid onbarmhartig licht.…

men waant zich jong en sexy maar onverhoeds moet sectie worden toegepast om te voorkomen dat een begrafenis prematuur wordt uitgevoerd…

Je loopt door mijn gedachten, vrolijk lachend, veel te zoet Ik brom, ga weg, je moet me niet zo pesten, ik weet best dat jij niet wilt Maar jij blijft vrolijk lachen en kijkt me niet-begrijpend aan Ik zucht en denk, kan mij het schelen, nog even blijf ik in de waan.…

Een waan is Een onjuiste gedachte Menen deskundigen Soms waan ik mij gelukkig En da's helemaal zo gek nog niet…

trots edel enigszins zelfingenomen zo lijken ze soms over te komen nee niet zoals bij mensen van adel die zich titels aan meten en zich hierdoor verheven menen te weten die soms plechtig schenen te moeten schrijden als teken dat ze zich beter dan een ander wanen nee deze wezens zijn trots enkel op zichzelf op wie en wat ze zijn van nature…

Zijn schim dwaalt door de nacht die het donker nauwelijks haalt de maan nog lang niet vol van zichzelf wacht rustig af hij droomt er van een vleermuis te zijn die scheert langs donkere takken zo schaduwt hij een hemellichaam tot een sterrennacht…

Laat ons wachten op de nacht laat ons naar de sterren kijken op zoek gaan naar de maan laat ons in de waan dat we onsterfelijk zijn laat ons naar de eeuwigheid van elkaar nooit spijt.…

Ik waan me te denken bezig te zijn met iets wat niet bestaat ik waan me te denken handen te hebben m'n hoofd te verliezen ik waan me te denken op hol te slaan in de richting van gisteren dit alles waan ik te denken terwijl vandaag onder mijn voeten vandaan schiet.…

Wat deert me nieuwe liefdes-tijd; wat deren waan'ge dagen? 'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten...…

Het tijdig iets dat bestaat in de waan van tijd die geen enkele vorm schaadt die geen leed maakt om niet mee te gaan de waan een eigentijds iets van warmte en liefde om 't nare te vergeten de waan die alles zo mooi maakt voor even tijdig iets bijna iets zo niets zo niets de waan kon het voor altijd bestaan.…

Er was niets anders dan de witte dag vandaag in de wintertuin zag ik onzichtbare dieren nog voor het sneeuwen in een droom verdwijnen in een ander, onvervangbaar leven deed ik net alsof je nog leefde nooit werkelijk dood was gegaan en niets anders dan dat droomde ik, in mijn waan van de witte dag vandaag.…

Zacht, heel zacht omhul ik de weemoed van je gedachten met spinrag van troost de vrede van zonwitte dagen In woorden ben ik enkel een wever van wanen Maar toch.. Ergens… onvindbaar intens… omhels ik de verzonken schelp van je parel……

Hij staat in de vitrine, mooi in ’t zicht Ooit schoot ik met hem menig hemellicht Vandaag de dag heeft niemand hem meer nodig Door satellieten werd hij overbodig Maar steeds als ik het instrument zie staan Waan ik me midden op de Oceaan…

Een waan is een Onjuiste gedachte Volgens deskundigen Soms waan ik mij gelukkig En da's helemaal zo gek nog niet…

Een waan is Een onjuiste gedachte Meent de deskundige Soms waan ik mij gelukkig En da's helemaal zo gek nog niet…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

het stempel van moe drukt zich als een steen op de worstelende man zijn armen strijden met de wielenstoel hij rijdt verloren rond door eindeloze gangen zonder enig verlangen gepruttel rond zijn mond - kom maar man dan ik zal je duwen de benepen ruimte uit naar de mooiste kamer ver van de geraniumruit - je kent herkent…

Vandaag is de “ dag van de aarde” ‘k wist niet eens dat ‘t bestond, onze globe met een fantastische waarde, waar menig mens het leven vond! Vandaag, de dag van de aarde besef ik me eens te meer, dat de mooie aarde- waarde niet meer is dan van weleer!…

de grens van waan metselt dagen in beelden van uitstel om jou te zijn en te zien hoe het begon waar geboorte zich opdrong met bloed in de hand ook wind kan wuiven wanneer ik word niemand kan voelen niet voelen niemand in bloed lijn…

de storm stemt zijn vork ruimt verlaten tafels uit het zwerk fleurt de bloemen flets als zij zijn daar struinen losse blikken langs het bestek hier en daar verwaterd tot een stroom van onfrisse wanen niet alleen van deze dag ook de nacht verspilt zijn zinnen…

Waan der wanen. Vergrootglas. mier en mij. U lacht. Met tranen.…

willen weten dan de kama sutra op keyboard in pyama Voor ondergrondvrije nog fundamentloze liefhebbers die temperiert willen wezen een alcoholvrije homerecordingsessie Zo staat daar voor elk een basdrumlesje klaar wie doet je nou wat en wie houdt je nou tegen Wie zit er verlegen om gratis muziekles op june twenty one, op de dag…

van de dag met in hun ogen een striemende lach en in hun handen het wapen van een vorbijgaande dood en in het park vetrtelt men van een maan die nachtvogels vangt in een zwalkend net dat de zoete geur verspreidt van libanon en van alcohol doordrenkte geheimen zoeken wankelend een plaats waar zij zich hullen in het kleed van de zinloze…

Vaak bij dage schuift een droom nacht en woud vóor mijn gezicht. Wij gaan saam, van boom tot boom, door een troebel licht. Droef zo droef breekt soms de maan door het zilverig wolkenvlies, dat ik u verloren waan, eer ik u verlies.…

Een plek om onder vleugels, om sterk, gedreven, leven door te geven, om in zachtheid, humor je te hullen, om te voeden en te hoeden, om te strijden, te beschermen, om de schoonheid zelf te zijn, om rust te vinden om opnieuw, ja steeds opnieuw weer te verbinden om trots te zijn en rots te zijn in de branding om stil te staan bij onze ziel…

Vrolijk gekwetter in allerlei klank en kleur eigen aan huismus Als een hippe huismus huppel ik mijn leven door Al heel vroeg hoor je mij tussen de bomen en struiken waar ik druk bezig ben met het zoeken naar voedsel of met de schoonmaak van mijn lichaam met verse druppels hemeltranen. Krijg gezelschap van een in zijn uppie parerende ekster…

Laat mij nog maar even in die staat van verrukking die eeuwig lijkt te duren laat mij nog maar even in de volle waan dat waan zin heeft in ieder geval zolang de droom nog duurt…

Wij, mensen, leven slechts: in wanen! Van de ene waan in banen geleid, tot een nieuw Fata Morgana. Van geesten in hokjes, titels, cijfers, vervreemden wij van elk waarheidsgevoel! We trekken anderen maar, in de waan, die wij hebben gecreëerd, dat het dan moet worden.. .…

Met wanen die hem Elk moment van de dag Op nieuwe ideeën brengen Reist hij in zijn hoofd De hele wereld af, en Verder ook nog een Flink stuk van het heelal - Werkelijk geen ster Schijnt hij te missen, Hij komt immers overal, En toch lijkt hij zich In zijn eigen werkelijkheid Deerlijk te vergissen…

vrolijk opgestaan, onwetend van de dag mensen ontmoetend in hun waan die ik dacht te kennen iemand met een dwingende blik. de dag ging verder. dezelfde mensen blijven mij volgen, in mijn geest had ik nog willen slapen verder dromen en niet neergesabeld met pijn mij achter latend.…