Alle inzendingen over waardig

De dieren in zinnebeeldige betekenis van kracht en waardigheid, onschuld en sluwheid, waakzaamheid en voorzichtigheid. Schitterende sterren aan het verre firmament. Als het ware bijna tastbaar, maar nog even ver weg.…

om te bedenken of je bedenkingen je waardig zijn.. overdenk, of je waardigheden te bedenken zijn.. overdenk je bedenkingen.. ook al doet het soms pijn.. ik zou zeggen.. voel je gevoelens... om te voelen, of je gevoelige gevoelens je zullen helpen.. voel, om te helpen, het gevoel van je gevoelens te zijn.. voel je gevoelens..…

stijf en oud zit ze daar men noemt haar een waardige oude vrouw omdat zij dat vindt altijd waardig geweest haar geest is speels en soms ondeugend zo kent ze nog al haar mannen, bij naam… en men knikt omdat ze daarvan opknapt bevallig en sierlijk geliefd was ze geweest lichtvoetig en vrolijk instemmend knikt iedereen men…

Terwijl de bodem rommelt, beeft en scheurt voorkomt de noordelijke nuchterheid dat men met overdreven ruchtbaarheid de schokken té veel aandacht waardig keurt. Daar weet men als het bed weer staat te beven, dat Moeder Aarde gas heeft moeten geven.…

Het recht om waardig te bestaan.…

De waardigheid van de piloot, is danig aan het kwijnen. Nu K.L.M het hoofddeksel, voor altijd laat verdwijnen. Dit geeft nieuwe aspecten, verschillend van de ouden. En kan de K.L.M niets meer, onder de pet gaan houden. Met alle nieuwe inzichten, kan het zomaar gebeuren, dat er nu iemand komt over een hoofddoek zeuren.…

de ruimte krijgt opstandigheid overstijgt woorden kunnen wachten gevoelens zich verzachten tot neutraal gebied hopend dat de ander ziet het belang van communiceren niet ontwijken maar balanceren vraagt een bepaalde vaardigheid en een zekere waardigheid die recht doet aan beiden…

Moet ik je bij me houden in het dorp waar de rivier onze liefde in smart verdronk of in verloren zakdoeken vrouwen die liefde zoeken tussen droge beweringen en al wat beklijft voor de nacht zal ik tussen de lakens vinden een nieuw jaar, vol liefde waardig.…

“De bommen gooien wij beheerst en waardig”, Die Netanyahu is toch best wel aardig.…

Het speelde mee dat het haar niet deerde, veinsde dat het echt alleen begeerde, dat niets van het haar hemel waardig was, dat het de fout was die haar bezeerde en niet een kans die ook de hare was.…

Vijf jaar maar liefst! Een jubileum! Ja van hout! Chapeau voor ruim tweehonderdvijftig snelsonnetten waarvoor je trouw de zondagsrust opzij moest zetten, al deed je dat geheel Pask(e)willig, welbeschouwd. Voortaan mag jij als brave hendrik ’s zondags rusten. Het Stoute Gijtbier zul je trouwens ook best lusten!…

gebogen leun ik op de steunen van mijn statigheid een rustpunt terzijde van de schouw een monument van waardigheid een hoge zetel met leder en uit donker eikenhout opgebouwd de jaren zijn ons aan te zien als het sierlijk schrijnwerk verschoten rouwt de haard uitsterft gelijk mijn toekomst die stilaan verflauwt…

het hart op de tong maar onder de riem bommen gegordeld die op afstand met een telefoontje alle waardigheid opblazen explosievendienst opgeruimd staat netjes het maakt geen eind aan het gedonder in de glazen er wordt geschreeuwd in de microfoon van het leven het gelijk moet gemaakt en dan ligt daar het kind van de rekening geraakt…

Laat de wereld die ene wereld van ons van ons allen zijn Laat het leven dat ene leven voor iedereen voor iedereen waardig zijn Laat elk mens ieder uniek mens zichzelf kunnen zichzelf kunnen zijn Laat er liefde aandacht en liefde tussen ons tussen ons allen zijn…

Weken zonder jouw waardige integriteit levert een week gevoel Nu jaren zonder jouw karakteristiek maakt mijn lens troebel.…

. -------------------------------------------------- …Volgens Staatssecretaris De Vries past zo’n uitbundig feest niet bij de waardigheid van dit uniform……

Ben kribbig, niet aardig zie spoken om me heen onzeker, geïrriteerd mijn eigen ik niet waardig. Wil mezelf weer zijn kalm en evenwichtig want door dit gepruttel voel ik me zó klein.…

zijn patiënten als het hoogste goed hun waardigheid immer bewaard zijn vertrouwen onaangetast hij zal niet ontwaken...…

Fijn getekende vleugels Een schilder waardig Ongeziene kleuren Een uiting van sierlijkheid Ontastbare broosheid Breekbaar als glas Ontzettend gevarieerd Oplettend alert Fladdert op de wind Speels en aantrekkelijk Ook voor mijn nieuwsgierigheid Bloemen zijn het domein Waar hij zich settelt In alle glorie en ijdelheid.…

veilig binnenin werd je al die maanden gedragen van onzichtbaar naar voelbaar groeide je waardig vele zonnen en manen later werd jouw komst ingeluid met muziek als door engelen gezongen zag jij het eerste levenslicht en huilde 'n nieuw sterretje is geboren die voor altijd in ons midden schijnen zal…

voorzichtig heeft ze al de eerste winterthee geproefd en zorgzaam zacht wat eikels in haar mand gedaan het raam vertelt van regen, zeer slagvaardig zonder bron, maar niets nog laat de dag verbleken, waardig wrijft ze zeven tenen warm en als ze kon dan vroeg ze alle dennenappels aan haar arm zich te vormen, naar de zon…

Een waardige pose die kil cynisme maar geen verkrachting en bloedschuld bedekt. Hij ontvlucht zijn huis en zijn heldendaden: stromen van tranen en rokend puin. Niet wetend van falen stapt hij in het vliegtuig en laat zijn doden alleen met hun dood...…

Waardigheid zal ik Echt nooít verliezen Tegengesteld aan hen De proleten…

Het is geschapen als een scherm voor waardigheid, maar het kan niet de schepper zijn. Het is de wet en geen kracht, het bezit geen macht. Het is de ontvanger die alles in zich opneemt, maar hij is nog nooit het ontstaan ervan geweest.…

om ons heen draalt en stukje bij beetje jou de waardigheid van het leven ontneemt wil je nog harder bewijzen dat je nog lang niet klaar bent door te zeggen dat hij het bij het verkeerde eind heeft ga een straatje om zeg en met alles wat nog bezit verzet je je tot je echt niet meer kan het knokken moe bent omringen we jou met onze…

Een kind dat geen kind mag zijn een kind dat moet overwinnen een kind zonder waardig bestaan het kind zijn moet nog beginnen.…

Het leven waardig beleven Is nu zijn streven.…

Aangekleed met waardigheid uiteenwaaierend de laatste flarden in een beltende stem gevangen met beelden rond de windzuilen van jouw bestaan. R.J. van Tol…

Na de schok Was er acceptatie Je zei: als ik sterven ga Wil ik geen reanimatie De afspraak die we hadden Om waardig te kunnen gaan Niks geen kasplant Maar een menselijk bestaan We hebben als gezin Een tijdje intens geleefd Genoten van wat we hadden Alles in een roes beleefd En toen was de tijd op Je zei: nu wil ik dood Het is mooi…

Hooguit gromt het zachtjes, liggend op de rug, zichzelf, waardig. ------------------------------- uit: 'Waaigat' (1993)…