Alle inzendingen over waarneming OR eenzaam OR eigenheid

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

gulzig en bloot glijdt hij door mijn tuin een spoor achterlatend op planten, stenen en mijn schoen. een spoor van slijm en glinsterende belletjes gevuld met regenboog. ik volg zijn patroon van gaatjes in blaadjes en voel me week; zo'n tedere schade aangericht door duimgroot naakt.…

oren, ogen, stem leiden in de duisternis naar stille waarheid…

hoe gezegend zijn we in 'n wereld waarin wij kunnen horen hoe beperkt zijn zij als ze zonder gehoor worden geboren hoe gezegend zijn we bij het horen ruisen van de zee hoe geïsoleerd raken ze, tellen ze zonder gehoor wel mee een operatie stemt tot hoop doch garantie minimaal emotionele achtbaan is geluid nu ineens kabaal de hoop…

Bij Loenen is een wolf gesignaleerd De vorige was ruim een eeuw geleden Omdat de waarneming wel was omstreden Leek eigen onderzoek mij niet verkeerd En yes..., ik vorderde beslist een stapje: Ik zag al wél de geitjes én Roodkapje…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Het was een daad, een vorm van aandacht trekken, De klok die duidelijk waarneembaar staakt En daar haar taak als klok compleet verzaakt, Die op haar eigen wijze dit laat ‘lekken’: “Ik heb niks op met koninklijk gezag, Met Kerst neem ik gewoon een vrije dag.”…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Praat met mij getooide allesweter vibrator van mijn stem alligator stimulator van mijn bloedsomloop kameleon van de waarneming praat met mij strooi je luister over m'n naaktheid heen streel me loog de harde hand liefkoos met jouw machtige armen vertaal voor mij jouw eigen geluid.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

de voegen in mijn waarneming de grondbeginselen van het bestaan…

Een wilde boomgaard: ouderdom kromt zich vrijuit in takkenwirwar. De reiger staat stil, 's ochtends vroeg _ en 's middags nog... Zich ééns bewogen? Krentenboompjes zijn in hun volle pracht omringd door wachtende bloei. Hoort: "Witte lente!" Een woud van krentenboompjes of late sneeuwbui? Op het tuinschuurtje rimpelt water tussen…

en ons eigen denken ervaren.…

De polder is groen, niets dan gras, gras verbergt gras, sloten en wegen.…

(Eclips; silhouet) Soms ligt de maan mij absoluut niet is dwars en geniet ervan mij publiek te schaduwen niet altijd stelt het heel veel voor maar soms, dus af en toe bederft die bal compleet mijn doorgaans hemels uitzicht zegt dan slinks tussen neus en lippen door dat het niet anders kan figureren doe ik dan voor slechts…

De ruiten beslaan, en er staat: ik ben er ook – als je het niet ziet.…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

zo lijkt de lucht een ademveld, versteent het land tot rots die in regen oplost als een wijkagent in de verte wacht, met de sneeuw van populieren waait het daglicht uiteen dat leunt tegen de vallende schemer, nergens verder…

In slower motion beleef je meer dan er is – je hebt bedenktijd.…

En ik heb foto's waar god op staat, weglopend – half achter een boom.…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Een reconstructie: van dichtbij zie je niets meer -- dan vage vlekken.…