Alle inzendingen over waarom ik leef

Dood, dit wil ik van u weten Dood, wat doet u in het leven Ons is korte tijd gegeven Waarom bijt u zich verbeten Vast in jong of in versleten Dat wat er werd opgeschreven Maakt dat ik nog ben gedreven Om te slapen en te eten Als de wijzers van de klok Me ijlings tot de orde roepen Ik me op het heden richt Leef ik, leef ik, slok en slok…

Soms zijn er dingen die me storen, die niet horen in hoe ik mijn leven leef. Of nee, vaak. Ik stuiter rond, beleef het wel maar leef het niet vergeet het weer zodra ik slaap. Ik droom er hele nachten van.…

Laat mij weten waarom jouw energie- veld zelfs voor mij niet meer toegan- kelijk is terwijl wij mooie mo- menten samen altijd koesteren.... Leef geheid de inti- miteit…

Pijn, pijn van binnen ja ook van buiten maar van binnen dat schrijnt het hardst Waarom doe je me dit aan? Wanneer is het genoeg? Waarom juist ik? Komt er een antwoord..?…

Leef vandaag, wacht niet tot het te laat is, maar wees op alles voorbereid.…

Ik ben het gesmeek om liefde zat. Ik heb nou zoveel ongein van jullie te verduren gehad. Ik zie jullie vrouwen alleen nog als lustobject. Ook al zijn jullie uiteindelijk allemaal imperfect. Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets. Doe het ook eens niet op high speeds. Smile for the camera, hot shot! Dan word je…

Die moeilijke woorden ze lagen op mijn lippen maar geen mens die ze hoorde Kon ik ze maar zeggen had ik maar het lef om alles uit te leggen Maar ik blijf stil hou mijn mond goed dicht hoewel ik van binnen gil Ik kon het nog niet maar eens zal je weten waarom ik hem verliet…

Het staat in de sterren geschreven als een engel vertrouwen op goed geluk glijden langs de maan naar beneden bang te verliezen verzwaren van zwaartekracht de hemel op aarde blijft slapen in je hart…

Leef bij de dag, zo de Heer vermag, plan niet teveel vooruit, want voor je het weet, is het kaarsje ...UIT!…

Een duin beklommen, het lef gehad onzekerheid te ontmoeten. De kunst verstaan met zand, wind en water nieuwe uitdagingen steeds positief te begroeten.…

En de mens wordt sterker en sterker met meer moed en nog veel meer durf en we hebben heel veel lef we slaan en meppen om ons heen we worden harder en meedogenlozer nietsontziend en snelle reacties we zijn in staat om al dan niet verbaal ieder neer te maaien al dan niet met fatale gevolgen, de mens wordt sterker en machtiger met of zonder…

de toekomst draagt een neveljas waarin ze langs de einder scheert zij schaduwt het heelal en schildert met vaste hand, alles wat nog komen zal maar de dageraad, nog groen, ademt licht en kleurt het wit van nu voor wie 't heden leeft…

Ik maak mij geen zorgen over de dag van morgen ik leef vandaag en doe dat graag ik geniet van iedere tel soms ben ik even een rebel dan doe ik lekker wat ik zelf wil en dat is geen nuk of een gril nee, laat mij maar lekker gaan ik geniet gewoon van mijn bestaan.…

de sterren staan laag maar de zon staat hoog kies jij voor het kwallenlabyrinth of voor een regenboog de hyena's lopen om je heen test test het zijn de slangen op de grond er is er maar één die behoort tot jouw mond laat mij maar gaan mijn plek onder de volle maan laat mij maar gaan dan kan ik eindelijk dit leven aan…

onbeperkt en onbegrensd, zonder kwetsen of schuren, die onbegrensde vrijheid van durven voelen en ervaren, niet te ontkennen wat werkelijk verlangen betekent, niet meer bang zijn voor onbekende heftigheid van ongekende, ongetemde emoties, want vrijheid is per definitie onbegrensd en vergt absolute moed, maar ik heb nog steeds niet het lef…

omdat jij onderweg niets tegen gewerkt krijgt in taal krijgshaftig is moed en de roem komt nooit aan is de zee in je oren leugens en zalf praat de nacht wakker als de muziek eindigt gaan wij verder weg in zuid mijn heren dames de hel of hemel roept leef…

vijf dichters zaten op een duin pakten papier en pen elk hoorde iets anders in het luide krijsen de eerste schreef een elegie de tweede beweende eenzaamheid de derde zag de wanhoop van een mens de vierde tierde over zijn lot de vijfde toonde zijn ware aard zijn totem was de meeuw schreeuwend verhief hij zich van de grond “ leef…

Ik vertel het nog maar even Lef doet leven Dus voortaan Met lef er tegenaan En .., aan anderen doorgeven. Lef , Is niet klef.…

lach met je hart dans in de regen koester zo'n moment want dat is een zegen leef , lach en heb lief vergeet en vergeef het leven is kort dus leef ,leef, leef..! en steel het leven wees van je hart geen dief voor je in een vaas wordt gestort…

wil leven wie ik ben Ik wil weten wie ik ben Ik wil weten wat ik wil En wat ik kan En wie ik ben Geef mij mijn evenwicht weer terug Laat mij maar gaan Laat mij weer dansen Laat mij weer spelen als een kind Ik wil weer voelen hoe het is Om zand te eten En te weten dat ik alles kan De wereld kan mij aan Ik kan de wereld aan Ik leef…

" Zij schreeuwden slechts: "Mens, Leef!"…

Leef het leven. Pluk de dag. Kus de morgen. Met een lach. Koester de middag De avond wacht. Schenk je liefde. Voor de nacht.…

Ik wil zo niet langer leven Ik kan het niet meer aan Ik zou zo graag sterven Waarom laat God me nog niet gaan? Omdat er mensen van me houden Omdat er mensen om me geven Omdat anderen het niet aankunnen Als ik niet meer zou leven. Ik leef dus voor een ander Moet het zo van God?…

De vergeten mens Loopt op straat Maakt kabaal De vergeten mens Doet niet mee Heeft zijn eigen verhaal Waarom ben je daar beland Waarom leef je op de rand Waarom heb je geen geld In je eenzame bestaan ben je een held In je eenzame bestaan Moet je het zelf zien te rooien Ben je afhankelijk van de elite Wiens hart soms moet dooien Jouw…

Als een vrouw of een man niet goed voor je is Waarom zul je dan samen blijven? Als een man of een vrouw je lichamelijk of verbaal mishandelt Waarom zou je dan samen zijn?…

Waarom zou ik iets hier schrijven ze weten het toch al Ik verras ze toch niet Springen over touwen rambo vliegt in het oerwoud Teun heeft het kruis Wil heeft het wiel uitgevonden De wind vliegt me om de oren en Anneke die lust er pap van Ja we zijn in de Zoo in Antwerpen ik geniet ervan Maar even fluister ik tegen de ober is er iets nog…

Leef ik ik pijn... ik leef in schaamte en spijt... Waarom... Omdat ik nu zie hoe fijn je bent... Ik mis je elke dag meer en meer... Ik word gek... Wat een pijn... Mijn hart verlangt naar het goede... Mijn hart verlangt meer dan ooit naar jou... Met mijn ziel durf ik te zeggen... ik hou echt zielsveel van jou...…

En waarom ik soms twijfel, “ach, je begrijpt wat ik bedoel…” Ik zou je willen zeggen, hoeveel ik om je geef. En waarom sinds ik jou ken, ik het gevoel heb dat ik leef. Ik zou je willen zeggen, waarom ik van je houdt. En waarom “samenleven”, me met jou nog niet benauwd. Ik zou je willen vragen, “zeg, wat voel je nou voor mij?”…

Voor mij is hij rond de wereld is een afgrond en, natuurlijk het regent elke dag Waar leef ik morgen? Waar op de wereld zal ik zijn en leef ik morgen? Hoe ver zal ik kunnen kijken of ben ik nog nodig hier?…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…