Alle inzendingen over walvis OR tent

Ik ben mijn steunpilaar Ik ben mijn bodem Ik ben mijn fundament Ik ben de stokken van mijn tent Ik ben mijn beits en mijn talent Ik ben mijn dividend…

Dat je spullen in de tent op orde zijn. En er nu een bord voor je staat dat smaakt.…

Er zijn tenten met teilen en tenten met matrassen voor de meisjes en de vrouwen midden in het kamp achter het front waar ze levend begraven zijn Begraven wie ze waren Verlangend te sterven van de pijn, weg uit de hel van onbekende soldaten die worden geëerd, want wat zij doen gebeurt niet Omdat het niet mag, dus zullen zij de bloemen…

Maar september in september wat was ik in september alleen eenzaam in een stroming tussen de dode vissen als een blinde walvis.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik ben de doler van `t duisterrr dagen van nachtelijk óngure klagen WIE! durft mij de tijd te vrrragen of `t al twaalven heeft slagen WIE VAN JULLIE BLAGEN! IK!! kijk door het glaasje van dwaallantaarn tel de angstige ogen die naar me staren IK BEN DE DOLER, IK! - dwaal niet af van het pad, het kwade, de nacht, HET GRAF! volg mij, dapperen…

in het groene gras onder de afgebroken tenten die in drie dagen zich naar boven wenden, de tijd dat Jezus in de groeve lag Voorbode van de Grote Zomer.…

en onderweg je tenten opslaan op 'n paradijselijke plek goed bevonden voor 'n verblijf van een of meer nachten door 'n zakkende zon beschenen.…

de vogel hoog in de lucht de walvis die aan de oppervlakte zucht ieder wezen een boom een plant ook de mens is aan de aarde ontsproten en dus met hetzelfde overgoten met elkaar verweven want allemaal bezitten en willen we leven het moeilijke is misschien om dit bijzonder eenvoudige gegeven te doorgronden en in te zien we staan…

Het fabrieksschip van de walvisvloot werd door de Sea Shepherds' drones ontbloot. Hun harpoenschepen hebben 't begrepen : ze komen terug met een duikboot !…

Er staat op het Gezicht op Scheveningen Een zootje ongeregeld bij elkaar Waar kijken al die mensen nu toch naar? Een topless vrouw? Een ufo? Heksenkringen? Of staat bij nog wat poetswerk met de hand Het hele TROS Muziekfeest op het strand?…

de buurvrouw hangt haar was op tien witte tenten op één rij blij dat het haar waslijn is 't vrije uitzicht was van mij *…

Ze breken ze af hoor, de tenten…’…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Loom septemberlicht, Warm voor de tijd Van het jaar - Op de grens Van het najaar Dat te wachten Staat nu de zomer Haar tenten Hier bij ons Aan het opbreken is, Beneden op het Terras met uitzicht Op de eeuwenoude Toren waarin de Eeuwen voorgoed hun Intrek hebben genomen, Sta jij frites Te bakken in je Eigen tent…

Creatief was de dame met petten, kadavers van vogels, baretten, een tent, boom en keel of een plan. Het was veel, wat ze allemaal op wist te zetten.…

Door je zo op te stellen Heb je het zelf voor het vertellen In je eigen tent. Maar je bent pas echt consequent Als je ook jezelf kent.…

Door je zo op te stellen, Heb je het zelf voor het vertellen, In je eigen tent. Maar je bent pas echt consequent Als je ook jezelf kent.…

zij ligt verloren op het verdronken land zoekend naar sporen van de zee op het strand de baleinen snijden zinledig diep een dodelijke staart geeft de laatste zwiep met brak water spuugt uit het middenrif een lijfeigen Jonas op het klif verdwaalde een walvis op de vloedrand als een zeewaardige verwant zoekend en sporend van…

huilend kwam hij de tent binnen en zakte in haar schoot ineen zijn hart zocht warmte zijn mond zocht troost de tent stonk naar zweet en tranen van degenen die voor hem kwamen zweet van handen die het geweer bleven omklemmen tranen van angst om te doden of gedood te worden hij stond op en liet zijn ogen rusten op haar naakte lichaam…

Waarna je na een voettocht Die wel eeuwig leek te duren Een plaatsje krijgen kon In een tent ver achteraf Dat is armoede anno nu En, werkelijk, ik sta paf…

hij wil haar uit haar tent lokken maar het is nog véel te koud ze bibbert in haar slaapzak met kruik als lijfsbehoud ze krijgt toch medelijden dus noodt ze hem naar binnen waar zij nu met zijn tweetjes een sneeubalwals beminnen .…

vieren ik ben de bloedverwante van alle lieve dieren de konijnen van mijn neef ruiken naar huzarensla als ik ze een wortel geef doen ze schele hamsters na de forellen van mijn nicht smaken naar bunzingmagen de vislucht rond haar gezicht doet scherpe blik vervagen moederlief, breng mij naar huis neem desnoods insecten mee of een walvis…

en wanneer de mensen denken dat het een andere dag is morgen in blauwgroene wateren volgt deze stem die alleen bij de bomen is zo zie je een vrouw waar het zout uit je keel stroomt en jij niet mag lopen met een walvis onder haar buik en in zijn maag de rest van de wereld een kei verwijderd roept een meeuw dan wilgentakje aan…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

zat, In je arrogantie en behoeftigheid, Zag je jezelf als medicijn, Je boeide mij in mijn afwezigheid, En je maakte me toen klein, Na een dag zag ik het, Doorzag 'k het helemaal, Weg met die hoge pet, Doorzichtig werd jouw verhaal Verdomme, weer zo'n misselijkmakende vent, Die inzoemend op mijn gevoel, Met in zijn broek al 'n tent…

we lagen op een luchtbed onder een kruisgewelf het zeil strak klapperend om bogen van glasvezel de slaapzak hield ons bijeen rug aan rug versteend woelend in ons ongemak de olielamp bleef branden ik wacht liever nog even tot jij zuchtend kantelt met een schok en een snik tot ik de vegen mascara van jouw wangen lik…