Alle inzendingen over wapens OR maatschappij OR oorlog

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Irak’s chemische wapens zijn terecht! Blair heeft op Jemini snel geprobeerd, Of ze wel echt zijn. Ja het functioneert, Want niemand die kan horen zingt zo slecht. En net als in de oorlog weet je als Er Engelsen bij zijn dan wordt het vals.…

Er is een oorlog gaande verderop, En alles wat we doen is die verlengen, Door wapens, kogels, tanks daarheen te brengen, Waarom hoor ik haast niemand zeggen: ‘Stop!’? De afloop is op voorhand al bekend: Wéér een herdenking bij een monument.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Mensen zijn dermate kwetsend, grievend en neerbuigend, dat iemand van goede huize moet komen, zich daartegen te wapenen? Hoe komen we toch aan al die oorlogen?…

En weeral lijkt een oorlog onvermijdelijk, wordt wederzijds de nieuwe haat gekweekt. De rede zwijgt wanneer het wapen spreekt, al zegevierden wapens steeds maar tijdelijk. Waarom gaat het toch telkens weer verkeerd ? Na hoeveel doden wordt er iets geleerd ?…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik vond de oorlog eerst een dooie boel En heb mij aan de dienstplicht dus onttrokken, Maar vanaf nu stort ik mij onverschrokken En voor de lol in ieder strijdgewoel, Want als ik als soldaat niet schieten mag Dan schiet ik op het slagveld in de lach.…

Degene die dit alles niet interesseert, is hij die de wapens levert en fabriceert.…

Zelden hoorde ik dit woord, zo vaak als de afgelopen dagen, het woord kwam vaker voor dan dat ik hoorde vragen, wanneer is het eten klaar? Het gevoel van een burgeroorlog die wordt gevoerd, overstemd alle verdere opmerkingen. En nog steeds mogen we niets zeggen over bepaalde groeperingen!…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Niet in laboratorium zijn wapens geboren. Niet in werkplaats en/of fabriek. Maar ze ontstaan tussen onze oren. Dát maakt de wereld zo ziek.…

En leggen de wapens neer. Er is geen berg te hoog om aan de voet te blijven. Want in elke oorlog loopt de waanzin voorop dat de een de ander moet doden.…

Een betere wereld begint bij jezelf want eens leggen ze de wapens neer pas dán zal er vrede komen en keert de rust op aarde weer.…

Ik heb mezelf de oorlog verklaard om uit einde lijk de vrede te bewerkstelligen Alles breng ik in stelling hard daaraan te werken zelfs keihard er tegenaan te gaan fier ten strijde te trekken en mijn wapens zijn woorden, woorden, woorden met af en toe zeer ruige taal dat ze mogen leiden tot een oer-dialoog wederzijds leidend tot absoluut…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

buurvrouw, die je eigenlijk niet kent de ogen achter haar sluier stralen permanent Kijk eens naar je buurman bekijk hem nou eens goed dat hoofd onder die keppel is heus een aardige snoet Kijk eens in de spiegel naar een voor jezelf bekend gezicht door de ogen van een ander soms is dat je plicht Kijk eens naar de mensen kijk naar de maatschappij…

wij leven in een gevoelloze maatschappij waarin de tijd en het financiële de spiritualiteit en het genot hebben uitgemoord emotionele waarden verdwijnen de essentie neemt de hoofdrol en drijft de gevoelswaarde van het toneel…

het is nauwelijks te verwerken als mensen hun eigen visie niet meer mogen neerpennen wanneer systemen boven mensen uit dreigen te groeien dat veelal voorzichtig begint met een hint in een door angst verzwakte maatschappij en dat we dan ondanks het onrecht voortkomende uit de maatschappij strijdbaar mogen zijn om proberen het goede…

Want wapens van woorden die willen geen waarheid, want woorden als wapens die kennen geen spijt.…

Vinden wij het nieuws nog leuk of de vooruitzichten van het weer volgen we alle oorlogen op de voet of interresseert het ons niet meer. Soms zou men de tv uit willen zetten om van die ellende maar niks te zien maar met een stille hoop blijven we kijken of ze de wapens neergelegd hebben misschien.…

Oorlog, oorlog in je lichaam. Oorlog, het vernietigt alles langzaam. Er was eerst vrede, vrede in je leven. Zonder dat vechten en alles te moeten geven. Langzaam gaat die oorlog zijn gang. Ja dan pas, dan pas worden we bang. We verliezen onze krachten En gaan gebukt onder vele klachten.…