Alle inzendingen over wat moet ik nu?

Hoe is het met je innerlijk kind? nou dat kind hindert: dringt zich veelvuldig dwangmatig aan me op dagelijks ja, ja, dat kind van vroeger, ja, ja, dat kind ben ik verwekt zomer 1951, geboren winter 1952 ik werd volwassen en kreeg zelf een kind, een dochter oerverlangen bevredigd, nieuw kind, nieuw leven, nieuwe kans ik wilde niks…

Ons leven lijkt vandaag af te hangen van zoveel mogelijk winkelen! En dat terwijl ons leven af hangt van: een coronadraadje! Winkelcentra’s staan overvol, iedereen moet en zal: nu nog shoppen terwijl in dit geval: verstand zou moeten zegevieren?…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Tegenwoordig sturen we sms’jes om te melden dat we een mail hebben gestuurd. Sms’jes, bovendien, waarin we de taal dingen aandoen die ons voor het internationaal Strafhof in Den Haag horen te brengen. Zorgvuldigheid is vet noch cool. Door de mooie Nederlandse taal geweld aan te doen is de totale verdwijning van het woord gedoemd tot waanzinnig…

Eeuwigheid ontdooit. NU wordt, zo lijkt dat voor mensen, tijd geboren. Mensenklokken gaan lopen. Mensenbloed gaat stromen, van leven naar dood, in sterfelijke momenten. Eeuwigheid bevriest. Onze kloktijd staat, zo lijkt dat voor ons, voor eeuwig stil.…

Geniet Het goede nieuws. Tijdens de corona worden kleine werkjes uitgevoerd. Buren die bezorgd informeren. Vrienden die een grapje sturen. De plotse rust in de agenda Een duim achter je naam. Wij hameren voor kleine gaatjes te vinden in ons al zo korte leven, om toch nog iets goeds te beleven. Ik neem rustig een douche, bekijk aandachtig…

Hij vertrok in zijn open cabrio zou wat boodschappen doen en zo, ging door regen ook door wind, was warempel net een kind. Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over" maar per abuis, sloeg ie een winkel over, was vergeten! Och arme, nog een keer door dat heerlijke natte regen- en wind weer. Niet gedraald en alsnog het vergetene…

Als ik aan de poort sta bij Petrus wat dan? en ik zoek jou, waar ben je dan? Pasjes heb ik niet, wie vangt mij op? ik ben nu ouder dan jij, herken je me wel? Sta je me op te wachten, misschien te popelen met 'waar bleef je zolang' Ik hoop dat jij er staat en ik dan in je armen vlieg want vleugels zal ik dan ook wel hebben Met de woorden…

Ik mag alwéér niet op m’n werkplek komen, Daarom heb ik me thuis geïnstalleerd, Ik raak volledig in mezelf gekeerd, En zit achter m’n laptop weg te dromen. Een enkel dingetje bevalt toch beter: De koffie binnen anderhalve meter.…

Vrienden ik heb droevig nieuws, Donald Trump volledig uitverkocht! Zijn typische kop met borstelhaar nergens meer verkrijgbaar. Hij had de ideale kop van jut dit jaar. Net omwille van het o zo groteske karakter van deze merkwaardige president, kun je er nooit genoeg humor tegenaan gooien. Die mag zelfs van de platte soort zijn. Vuil gebekt…

Ze loopt op blote voeten, Het liefst op nat gras Probeert iedereen te groeten Als dat nou alles was Ze houdt van handen lezen En ook van wat mystiek Ze houdt van boeken lezen En is niet zo graag ziek Ze is een beetje maf Maar ach wie is dat niet Ze is een beetje stom Maar wel een lieve griet Ze houdt ook wel van dieren Van mensen…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Lieve wensen? ik wens jou toe wat je mij toewensen zou ik gun jou wat je mij gunnen zou ik geef jou wat je mij geven zou ONVOORWAARDELIJK…

verontwaardigd, naakt en rechtopstaand met een spiegel tussen haar voeten staarde ze naar haar... gespleten persoonlijkheid!…

Ik ben nu ouder, Het is al een tijd stil in huis. Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen. Laat het ouder worden je niet vangen. ik blijf heerlijk bezig.…

Een wolvendraaiboek heeft het licht gezien En als dat helemaal is doorgenomen Dan weet u; 'Mocht ik er een tegenkomen, Bladzijde dertig, aandachtspuntje tien': 'Niet voeren en vooral geen pootjes geven Keer om en ren vervolgens voor uw leven.'…

2020 wuifde ik uit met een traan, van al het verdriet dat werd aangedaan. Terroristische aanslagen, die wij met afschuw op de media zagen. Corona die de mensen in zijn macht houdt zowel het leven van jong en oud. De draad van hun leven werd doorgeknipt velen zijn tussen hun familie weggeglipt. Ik zal proberen niet meer achterom te kijken…

‘Europa’ is geweldig als het ‘past’, Maar niet bij grote vluchtelingenstromen. Verplichtingen zijn er om na te komen, Al worden ze ervaren als een last. Dan zie je hoe ‘Europa’ zich verzet, ‘Europa’ komt dan héél dicht bij het bed.…

Het goud van mijn liefde was niet voldoende voor mij om mee verder te leven. Het zou niet in de kern geven. Er lag wat anders op het pad dat me gelukkig maken zou. Geluk tot in het geluk van onze dagen. Het goud van mijn ziel was niet goed genoeg voor mij en de wereld. Ik vroeg altijd méér van mezelf. Omdat ik zo ben. Het goud in mijn…

Al voor je 't zeggen wilt Heb ik het al gedaan Al voor je 't vragen wilt Heb ik 't al gepakt Al voor je 't pakken wilt Heb ik 't al vast Al voor je 't wilt doen Heb ik 't al gedaan Maar; Waarom moet het altijd van één kant komen? De mijne dus? Het zou zo mooi zijn, als je het initiatief een keertje nam, DAN ben je pas,…