8929 resultaten.
over en uit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 858 en wat overblijft stinkt en is rot,
en zorgt voor pijn en dat ik lijd.…
Gedacht gedicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Woorden denderen door zijn hoofd
ze versnellen bij ieder van zijn gedachten
met iedere slag van zijn hart
en plots is hij bij machte
zin te maken uit de warboel
die naar boven drijft
het is die ene gedachte
die overblijft,
waarop hij al zo lang zat te wachten
het gedicht van zijn gedachten.…
wat
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 58 wat blijft is geen rest.
wat rest is het gebeuren.
wat gebeurt.…
te laat
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 983 Nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong,
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong.
Woorden zo breekbaar als glas
gebroken in mijn mond,
die ik je graag nog had willen vertellen,
maar waarvoor ik de moed niet vond...…
De geur van rozenhout
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 1.565 verslagen coupeer ik ze
bewerk de scherpe punten
met mijn botte mes
laat me niet langer misleiden
door de zoete geur
van beloften in de knop
een doornenkroon
verliest zijn kracht
als er geen wil is
om te snoeien
ik laat de steel
weer dragend zijn
wat overblijft is rozenhout
en toch ook een vleugje pijn…
Verjaren ( 7 pond )
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 830 een feestelijke herdenking
van het heugelijke feit
was het wel zo feestelijk
is de vraag
toch vier ik het
om het samen zijn
het (on)geoorloofd
te goed kunnen doen aan
zelfgebakken taarten waar
steevast te veel van overblijft
daarna weer streng op dieet
en weer vrolijk uit te kijken naar
het volgende jaar…
Pensioen - Duosnelsonnet
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 279 denk ik: zij zijn lang arm gebleven
door WO II. Die blaag weet hoe noch wat.
Zo’n roeptoeter! Ik mompel: wat een kul
(en ook drie rijmwoorden die ‘k niet onthul).
II
Erg verontrustend is een ander feit:
je premie vormt heel lang een vaste last
maar toch blijkt je pensioen níét waardevast.
Miljoenen raakten bij de fondsen kwijt!…
Geur van weemoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 221 Een vreemd soort
Weemoedigheid hangt
Langzaam in de lucht,
Loom als was het een
Vooruitgeschoven zomerdag
Die net als mijn gevoel
Te koud is voor de tijd
Van het jaar - een lage,
Verschroeide geur van
Weemoed die overblijft
Van alles verterend vuur
En die tastbaar resultaat
Lijkt van jouw sterven
In dit lijdensuur…
Als het eb geworden is in mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 Lichaam dat
Met gesloten
Ogen tot
Rust komt,
Spieren en
Vezels waar
Alle spanning
Uit verdwenen
Is
Alleen de adem
Nog die merkbaar
Aanwezig is, die
In en uit gaat
Met het aanrollen
Van de branding
Die ik in
Het onderbewuste
Hoor -
Na de ruisende
Vloed is het
Totale rust
Die overblijft
Als het in mij…
Oosterbegraafplaats
gedicht
1.0 met 93 stemmen 45.499 Zonnetje
op het gras, jas thuis, je voelt dat er
nog genoeg overblijft. Al ligt hier en
daar geel blad op het grind, herfst
is heel wat anders. Keurig naaldhout
zorgt voor altijd groen.
-----------------------------------------
Uit: Recht onder de merels, 1971 van Tom van Deel (1945)…
Geluk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 669 Het later
dat verzwelgt
in de tijd van vroeger
tot er alleen maar heden overblijft.
Geluk
is de wolf
die zich na de jacht nedervlijt,
zich niet bewust van tijd.
God heeft gelijk,
tijd
is wat de mens hem nog het meest verwijt.…
Blank rozenhout
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 3.879 vastberaden coupeer ik ze
bewerk de botte punten
met mijn scherpe mes, laat
me niet langer misleiden
door de zoete geur
van beloften in een knop
een doornenkroon
verliest zijn kracht
als er geen wil is
om te snoeien
de steel laat ik
weer dragend zijn
wat overblijft is rozenhout
en een heel klein vleugje
pijn…
Zoals je gekomen bent
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Ogen die niets
Meer zeggen
Gummi-achtig gezicht
Gekomen met de tijd -
Groeven van
Pijn en verdriet
Die zo lang je
Aangezicht tekenden
Hebben je verlaten
Je naakte zelf
Dat zich heeft
Opgerold het enige
Dat overblijft,
Vijfentachtig jarige
Foetus die ernaar
Verlangt te mogen
Gaan zoals je
Gekomen bent…
residu
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 wat overblijft is veel
een voorwerp, dat de grip verbergt
op angst, op lijden en verzet
de brokken in je keel
het haastig schietgebed
een klein gebaar na oorlogsjaren
waar nog steeds
ons bloed aan kleeft
dit masker spreekt met glazen ogen
en een weggesloten mond
over weerloos
onvermogen
en de weerbaarheid
van ondergronds…
Vragen des levens
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 Wanneer alleen de stilte nog overblijft
En de laatste levensgolf voorbij drijft
Is daar nog alleen de tijd
Maar ook die raakt langzaam kwijt
En dus
vraag ik me af
Heb ik spijt?
Op dat moment
Heb ik geleefd?
Of is mijn leven verloren gegaan?
Heb ik überhaupt wel bestaan?
Ben ik het leven waard geweest?…
om toch..
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.314 Wat er boven komen komt en overblijft?
Eerder is al lang geleden..
Goddeloos verstijfd..
Zo moet het, niets wordt vermeden..…
Nooit meer terug
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 423 Liefde, het stoort me niet
Die afwijzingen,
Het deert me niet
Om jou hier te zien ,
doet me pijn
Zulke mooie ogen,
Leeg en verloren voor me
Zo graag zou ik je haar strelen,
Je zachte lippen in een lach toveren
En vertellen hoeveel je voor me was
Maar deze kilte is het enige dat overblijft
Die vreugde die eens was,
Is met je ziel verdwenen…
WESTHOEK
gedicht
4.0 met 25 stemmen 11.960 de lippen groeien, voeten
vastgelopen in de waanzin-klei
en altijd altijd weer klapwiekend
papavers als vlinders op steeltjes
de koperen nachtegaal, klokslag acht
de dood die als modder zuigt
aan onze trage stappen
--------------------------------------------------------------
Het gaat over De Westhoek waarin het slagveld ligt van WO…
Auschwitz
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 248 ( ter ere van alle Joden tijdens WO II)
Wreedheden
Uit het verleden
Ze overrompelen mij
Tot in het heden
Hoe kan een mens
Zoveel gruwel verrichten?
Ik kan het niet vatten,
Ik wil die ondraaglijke pijn verlichten
Je hebt maar de pech
Te behoren tot
het “foute” ras
Was meinst du?
Was ist das??…
verbrande brug
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.437 Ik verbrandde de brug
tussen verleden en toekomst
en ik sta onstabiel aan de overkant…
Ik kijk nog één keer om
naar de puinhoop die overblijft
van een verscheurd verleden
vergiftigd met tranen
die er niet hoefden te zijn…
Ik draai me weer om en
angstig en onzeker
stap ik de duistere toekomst in
zoekend naar dat ene lichtje
dat de juiste…
Gewicht van een ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 503 Het zeker weten dat niets overblijft
als alles is geweken, een stem, een woord
dit lichaam bekend om zijn gebreken
De hand van de ander is naar huis gegaan
slaapt in een bed naast een vrouw op wie
iedereen verliefd worden zou
De kamer wacht op de laatste zucht
als de geest in het kippenhok, waar
de hennen en één haan het voorbijgaan…
Herleven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 258 vandaag ben ik een schiereiland
ik weet niets van de zee
ik zal niets meer verwachten
verlangen is wat overblijft
als een diefje hangt de dag
in een vreemde lauwe lucht
je mag niet sferisch sterven
zegt de dokter
de zon verliest aan zwaartekracht
ik roep om snelle redding
met een stem vol zachte vingers
omhels ik elke nacht…
Als in het regenboogvlies
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.252 Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
Maar zelfs wanneer het niet zo is
en alles straks vergeefs blijkt en vergeten
dan nog:
samen nergens overal,
samen nulpunt uit.…
Wij van elkaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 841 Als wat herinnerd wordt,
overblijft, zullen wij
elkaars foto zijn.
En zelfs wanneer
het niet zo is,
alles straks vergeefs
blijkt en vergeten,
dan nog:
samen ergens
overal
samenkomen,
nulpunt…
rode maan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 420 dit uur herbergt een rode maan
die kleur geeft aan mijn dag
het is mijn tijd zegt de maan
en ze dompelt mij onder
in haar vurige water
schrobt de chaos uit mijn buik
brandt het vuil van mijn ziel
tot daar in het allerdiepste
enkel waarheid overblijft
nu is de tijd zegt de maan
ga en vermenigvuldig
waarheen vraag ik en wat
overal en…
Loslaten en verbonden zijn...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 297 De verbinding via de radar is wat overblijft.
Ik wens je een behouden vaart en een welkom voor als je weer terug komt en aanlegt in de veilige haven.…
Roemloos afgaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 Wat blijft er van je over,
wanneer je verloren hebt,
en er niemand overblijft,
die naar je luisteren wil?
Weinig meer,
geloven de verliezers.
Gelukkig alles nog,
beseffen ware kiezers.
Winnaars en verliezers.
kiezen samen spelen.
Wie altijd moeten winnen,
spelen het spel niet meer.
Worden vanzelf verliezers.
Zijn roemloos afgegaan.…
gevouwen handen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 711 in de kiezeltuin
bleven verkreukeld op de grond
davidssterren liggen
de dromenman verborg ze nooit
's avonds voor het slapengaan
noemde hij al hun namen
bracht de punten
naar zijn mond
maar altijd kwam
in elke nacht
prikkeldraad terug
rond zijn hart
de man vlocht naaldgras
door hun haren
herdacht het lichaam
dat geen meisje werd…
Postmodern
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 119 Het overkoepelende maatschappijbeeld
vergast in de 2de wereldbrand
en ontschorst in Vietnam en andere haarden ...
rest ons versplinterde hersenspinsels :
het glashelder denken
aan
d n e e
i g l n
tijdens de Kristalnacht
en postmodern opnieuw
aanmekaargelijmd…
Gekist
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 167 Ik ben de kleine frontsoldaat
en wou de bres op voor mijn volk.
Van winstbejag werd ik de tolk.
Nu prijzen ze mijn heldendaad.
Ik ben de kleine frontsoldaat
en dood m'n broer aan d'overkant,
verloor vol nijd gezond verstand,
ten strijd voor een gelogen staat.
Ik ben de kleine frontsoldaat,
beween m'n dood in zelfbeklag.
M'n graf versmaadt…