Alle inzendingen over waterzacht

In jouw stad braakt hout waterzacht het einde toe klinken klanken hol maar gaat men door ; iedere gracht ligt vol met dromen…

Ik raak aan haar buik Nee, zegt ze Voorvoel mij dan Waterzacht, dat is het vast Verwachtings(over-)vol, gretig is ze Het tintelt me Het tintelt me, vraag ik Zwijgend staart ze, doordringt ze me, verdrinkt ze me. Nee, zegt ze Vul mij dan maar in, zeg ik verstild ben ik, toch tintel ik, nog onvervuld…

een man mijn zoon een vriend die ritueel verlangde naar zoutwaterzoenen terug gingen wij naar zuiver koestering met goede smaak Ach aankijken deed ik je niet wij zagen met andere ogen wij waren deel, zonken samen als geheel, dieper nog dan glans van irissen reikten wij naar bodem bron, verloren waren wij in initiatiedans van samen zee waterzacht…