Alle inzendingen over weduwe OR zeeman OR vergaan

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Brokstukken en puin Een weduwe van schuim De geverfde papegaai Korzelig en niet schoon Krijst tiranniek achter een icoon…

Weduwe twintig jaar wachtend tussen de drom van de minnaars weef en ontrafel ik mij: wade of zeil van mijn man.…

He, Zeeman! Jij hebt te lang gevaren. Daarom vergat ik jou en je schip. Nu hou ik van de zee-duivel - Hem heb ik liever lief!…

Nu blinkt de straat van zilver en van goud, Waar 't zwartgelakt plaveisel hel beschijnen De winkellichten. Ver alree verkwijnen De speelse knapenkreten. Star en koud Nu staan de huizen. Achter de gordijnen, Spreken de mensen, warm en welvertrouwd, Hun liefdewoorden - Sterloos donker rouwt De regenhemel boven huizenlijnen. Zo vol die huizen…

In 't zwartomfloersd vertrek, in zilvren nacht, Op 't kleed van rouw het losgebonden haar, Alleen met hem, voor hem, met schoon gebaar, De weduw zong haar edele dodeklacht. Kon zang hem wekken met zijn tovermacht?…

De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,  Alsof haar stralend dáar te beiden stond, Wijd open de armen, rijzig, jong en blond, Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf. En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond De naam van hem, wien dood nam van haar af. Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf. Zij strooit haar bloemen op…

soms kucht ie nog en ruik ik weer van nelle de weduwe diepgaand spraken we nooit nu spreekt hij onverstaanbaar…

Er zei eens een zeeman uit Kootwijk: Wanneer ik op zee van mijn boot kijk Dan dank ik de Heer Dat ik voor één keer Als mens toch heel eventjes groot lijk…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Tussen wal en schip hoort een zeeman niet thuis. Want een zeeman heeft zee- benen, die voelen zich alleen op het eigen schip thuis. En ook de beste stuurlui staan niet aan de wal. Zij draaien liever aan het stuurrad van hun schip; door het ruime sop, niet op weg voor niemendal.…

dat het jou zo moest vergaan je onderdoor zou gaan jij die alles in woorden verpakte woorden en waarheid verhakte je hield van de klank van je eigen stem het krassen van je zwarte pen nu je niet meer uit je woorden komt gevangen zit in de diepte van je mond dat het zo ver zou komen met jou...…

, kan niet vergaan .... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…

Dag witte tuin waar zwarte letters groeien Vorm gevend aan het menselijk bestaan Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan Charon niet langer heen en weer zal roeien Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien Straks is het met mij- gardenier gedaan Ik zal je nogmaals innig gadeslaan Je tot die tijd met printerinkt besproeien Totdat ik met je opga…

Het is zo jammer dat alles vergaat, dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat. De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree, maar dan in de winter neemt tijd alles mee. En ook al weet ik dat het nergens op slaat, doet het me toch pijn dat alles weer gaat. Ook voor de mensen had tijd een idee, hij liet ze kort leven en stemt ze…

Geschiedenis heeft geen waarde als niemand er van leren zal: hun doden hebben geen naam, noch een toekomst en zijn doelloos gestorven en tot as vergaan. Dus laat ze gaan. Elke dode sterft meermaals waar hun naam te boek gesteld tot vragen rond het heden leidt.…

'k Ben zeeman; - van echt Hollands bloed, Heb ik mijn lust in 't varen; Vindt gij aan wal het leven zoet, Ik zwalp liefst op de baren, En, ben ik jong, vaak is de orkaan Me toch al over 't hoofd gegaan: Hoezee!…

Hout wordt gestapeld de vonk wordt gelegd het knisperen gaat over naar knetteren vonken vliegen hoog geur wordt verspreid angst voor vuur het verbranden van wat eens leefde...…

Daar was hij dan: de bontjas, het warme cadeau van Mister Hotshot, the Hunter himself, hij schoot al zoveel beren dood De vrouw blijft achter, weduwe in het dorp van duizend weduwen, vrouwen van nooit meer hetzelfde. Van kinderen zonder vader.…

Donder nu maar op ik voel teveel pijn Hoe lief ik ook ben jouw hart is te klein Wees maar heel stil je woorden stinken Slim en doordacht kwetsen verminken Voel wat ik nu voel of lieg je hart vrij Ontken je hardheid je speelde met mij Laat me nu met rust ver van mij vandaan Liefde eens zo mooi voorgoed vergaan....…

de eindeloze melancholie van een maand die sterven gaat, verloren in de vage glorie van wat losgelaten blad een dorre bloem buigt mee met oostenwind ze wiegt haar tranen naar de zee ze wiegt de dagen naar de overgang van meer dan schelpen strooien op een oeverpad met gras en lege ogen waar de winter duizend vlokken weeft besef ik, dat…

de kleur vervaagt dankzij tegenlicht dat hem tegemoet treedt een gedrongen gestalte dringt zich op aan geest der tijd volgezogen met levenselixer vervolgt het figuur zijn weg hem berooid achterlatend reikend naar het schijnsel dat zich laat overschaduwen door duisternis waaraan hij zich gewillig overgeeft kust Moeder Aarde hem liefdevol…

Gevochten in een arena van emoties Verbannen uit een landschap van verlangen Verdwaald in een laan van tranen Vergaan in een graf van verdriet…

Ze bleef te lang werd als behang of die kast tegen de muur Na al die jaren kwam de liefde tot bedaren zoet werd zuur Vreugde verdween samen werd alleen slechts ik en geen wij Praten werd zwijgen een zucht en geen hijgen nooit keek hij blij Als ze terug dacht aan toen hoe was de zoen hoe raakte hij haar aan Dan was het altijd…

Eerst gaan ze je gedeeltelijk verzagen, Dan worden aders ergens weggeplukt. Is dat dan naar tevredenheid gelukt, Dan denk ik dat de rest ook wel zal slagen. Op deze plek staat nu met regelmaat Hoe of (het) Willem Overweg vergaat.…

hij zag hoe de tijd verstreek en langzaam stierf langs het binnensijpelend licht hij wist dat de tijd van alle tijden was en ongewis hij kende de vergeefsheid van het leven hij wist dat de westenwind sluw noch uitgekookt was hij kende hem als een razende bruut zo nu en dan ze waren niet in zijn wezen ingebouwd de argeloze woorden…

Wie was die zeeman? ridder van de kouseband commandant b.d.? of ex-textielbaron opkoper van nylonspul sokkenspecialist c.q. een Italiaanse averijveroordeelde cruiseschipkapitein hoe dan ook goedkoop is het wel aanbieding na aanbieding broek, rok, sok (per stel)…

Ze verleidde me met al haar charmes Ik ging op haar avances in We beleefde een nacht vol passie Dacht dit is een heftig begin Maar toen ik tegen haar aan wilde kruipen En zei "ik ben voor altijd de uwe" Begon ze me met huid en haar te verslinden En zei "ik ben de zwarte weduwe"....…