woorden nodig,
om te bekeren en de leegte
te omarmen, de hemel taant in
kracht als ze veroudert, vingers
wijzen naar de voortekens dat
werelds macht verkeken is voor
leken, wanneer je goed z’n
bleekheid leest, vloeien tranen
in het tanend schemerlicht als
vrijgeleide, naar een eindpunt
waar de stilte wacht, het leven
zwerft langs wegbewijzeringen…
let wel
het is teenkrommend
de Halve Egmond
over duin en strand
als voorlaatste
met grote haast aankomen
groots in cadans
op kilometerpunt 17
bij bananenstal
ONZE HAP TEGEN HONGERKLAP
met een in alle rust
je banaan pellende mevrouw
die lacht
zet door
blijf er voor gaan
bent er bijna
dat is pas echt krom
om niet te zeggen
bij…
zeker ergens komen we elkaar wel tegen, een
kringloop niet van herhaald gevaar ontbloot, het
torst het kruid van marmeren zerken, deemoed vermorst
de levenstekens waar een wegbewijzering voor staan.…
411
Bezig met laden