13059 resultaten.
Nachtvenster
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 Ik ontwaak.
Ik luister en voel,
hoe mijn wereld zich ontvouwt.
Iedereen is gekomen.
Alles is aanwezig.
Hier is overal.
Nu is altijd.
Deze openbaring maakt gelukkig.
De slaap overmant me weer.
Het venster wordt gesloten.…
Luchtballon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 116 het vuur is in mij aangewakkerd
wakker ben ik, laten we stijgen nu
en mensen mieren maken
en de bomen kneden tot gras
samen met jou ga ik de wereld ontwaken
samen met jou ga ik vergeten wie ik was…
Hallo herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 En hopelijk, ja wie weet
Als de lente aanspraak op de wereld maakt
Zal ook ik ontwaken.
Laten we het hopen.
Samen, jij en ik.…
ontwaak doornroosje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 282 ontwaak - doornroosje - ontwaak
wrijf de slaap uit je dorstige ogen
sper ze wijd- wijd open
en zuig naar leven met volle teugen
er is geen prins die je zacht wakker kust
je hoeft geen honderd jaar te slapen
als je de moed hebt kun je nu ontwaken
leg hem maar af die dichte doornen droom
verjaag de moeheid uit je bange handen
geef je over…
Mooi
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.828 dromerige blikken doen vermoeden
dat verlangens nog niet gedoofd zijn
de hunkering in haar ogen
verraadt het geheim van haar hart
zijn betoverende lach laat haar ontwaken
uit een verre droom waarin ze even
was vergeten hoe mooi de wereld eigenlijk is…
Ontheemd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 beelden ontglippen, glijden langzaam door de vingers
gedachten gestolen, gevangen gezet door hen die zijn wereld
niet voor vol aanzien, ontwaken ze als vijand die uren grijs verven
gestaag geeft hij zich over aan de dagelijks sleur…
Gevangen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 392 Je doolt rond in een wereld
tussen licht en schemer
ontwaken niet te vinden
uiterlijk stil en onbewogen
geen herkenning is in
jouw ogen meer te lezen
man, vader en zoon
in de bloei van het leven
gevangen in je lichaam.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
ontwaken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.040 Ontwaken
uit toevallige
omarming die verlangen deed
naar steeds weer opnieuw
die glimp van jou
je warme zachte flanken
verdronken
in bloedstollend mooie ogen
verloren
dit ongeboren kind en
jij
die jeugdig onverschillig
in mij dit craquele
veroorzaakte…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 794 Liefde, rood, harteklop van de wereld.…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 314 in de schaduw
ben jij voor mij
geschapen
zie uit
naar jouw
vragend licht
dat ontwaakt mij
uit levend slapen
op herademen
gericht
het duurde maar even
de nacht brak aan
ik droomde verder
op de verduisterde maan…
Tortel.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 484 Mijn raam wijd open
naar de vroege stilte luisterend
bedenk ik dat jij nog wel zult slapen
Ik hoop dat ik in je droom zit
Het water in de vijver rinkelt zacht
een tortel trekt met klokkende geluiden
de aandacht van poes
Zijn onwetendheid zal hem beschermen
Dunne witte flarden in het blauw
en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…
Zo volgden mijn voetstappen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 geopende venster
de dauw lag nog druppelsgewijs
op de zachte bloemblaadjes
wijl overal verspreid
roze bloesem aangedragen door de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid
na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…
In alle vroegte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 In alle vroegte doen je dromen
je ontwaken door met goud
te strooien over het uitzicht
vogels vliegen al kraaiend over
want de stad is nog in slaap
zacht kust de zon het aangezicht
stilletjes golft het vochtige gras
aangeraakt door de ochtendwind
gaan sprankelende parels op
in het grotere geheel…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Gevangen in een eenrichtings
gang van de kringloop aller
dingen, in de herfst van mijn
bestaan; verstand langzaam
de overhand krijgt over de -
primitieve emotie, die zonder
natuurlijk onderhoud verstek
laat gaan; ik m’n herfstig lijf
besla om winterhard ‘n levens
winter te doorstaan; -
besef ik dat de werkvloermens
onderweg…
Herstmorgen.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 218 Ontwaken in weer een nieuwe dag
kijkend door mijn raam waar ik
zoals in een spiegel mezelf zie staan.
Als een stille schaduw met vragende ogen
ademloos kijkend naar het ochtendgloren
bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…
Van tijdelijke aard
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 Als iemand ontwaken zal,
eeuwen na nu, ergens anders,
is dat zo’n zelfde ik als ik nu ben?
Of was ik nooit meer geweest
en is niets meer zoals het was?…
Droombeeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Ben nog even
langs m'n levenstuin gelopen
meewarig licht ontdaan
het hoofd geschud
en voel me minder treurig
als toen ik er nog woonde
was dat de droom
of verschoon ik nu
een dubbel leven
waak over mij
ga met me slapen
totdat er bossen blijheid fleuren
en je wintertuin
groeizaam wakkert
zonder deze droom te storen.…
Op weg naar eindeloos
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 300 ik verpoos nimmer meer
in een diepe gedachte
dat gaat allengs aan mij voorbij
een vierend touw slingert thans
met eeuwige bewegende beelden
of draagt een haast uitgerekte veer
mij nu doorheen het verleden,
de mij toegevallen wonden en weelde,
doorzakkend naar een verlengde diepte
en traag terug langs gestapelde ramen
van verlangens en tranen…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Ik strijk de zorgen uit de morgen
laaf me aan wat hemelse thee
snij dikke plakken zonlicht
in mijn haar neem ik wolkenbrood mee
Ik verf de noen secuur zacht groen
klop daarna mijn dromen uit
hang verlangen aan de waslijn
schrijf verzen in 't fluitenkruid…
baaldag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 386 de ochtend kwam te vroeg
ik droomde juist
een geile droom
die voortijdig
afbrak
op onvervulde verwachting:
de nachtmerrie bleef onbereden
onbevredigd
en met tegenzin
begin ik
mijn dag…
Narpetus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 298 nu schuilt de storm
in rouwjurken, eindelijk
na lange dagen van
verborgen woorden
met de daver op het lijf,
gespleten haren in de nek
over wankele treeplanken
langs gedrogeerde lijnen
niettemin, meeuwen op wacht
boven vuilnis op het plein
in bekommering over
ingedaalde hersenschimmen
of mijn morgenlicht, nakende als
wezen van…
Dan wordt het weer stil
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.223 hij streelt en hij speelt haar
heel zacht onder lakens
hij daalt en hij klimt
en hij kneedt haar en smeedt
hij opent zijn ogen
hij kijkt en bereikt haar
hij wandelt zijn vingers
langs bergen en dalen
naar mossige diepten
en vochtige dwalen
zij kreunt en ze steunt
en ze kronkelt en draait
en ze rekt en ze strekt
en ze spint in zijn…
Deze morgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?
Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.
Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren
opnieuw toe.
Deze morgen
(terwijl zij nog steeds slaapt)
maak ik mijn eigen huis.…
tranen in de morgen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 909 de nacht verdwijnt
in werelds ontwaken
tranende ogen
begroeten de dag
waar duister verdwijnt
in nevelflarden
het gezang van de merel
even verblijdt
verdwijnt haar hoop
op vleugels gedragen
het lied in de morgen
vervaagt
in het niets…
een pijnlijk ontwaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 muziek uit vele kanalen mengen
zich tot een band die vol
overtuiging mij in banale
dromen vind
geshockeerd door wonderen
verlaat de slaap mijn verfijnd
geweten dat door alle mazen
van een normaal bestaan mij
als een enkeling plaatst
in het kader van een vreemd individu
vaak prijs ik me dat ik geen
standaard belofte van mijn ouders…
geschilderd verleden
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.877 in geschilderd verleden
koester ik kleur
speelse tinten
bewaard in dit hart
een pallet vol dromen
herinneren wat was
waar glans verdwenen
alles vervaagt
tot ik ontwaak
in het fraaiste pastel
jouw adem zacht
mijn wereld kleurt…