Liefdevol streelt ze haar moederbuik
en vraagt haar kleine wezentje
van Ziel naar Ziel
het haar te vergeven.
Ze kan dit ongeboren kind
geen leven geven.
Ze plaatst het in een warme gloed,
omringd met sprankelend wit licht,
nog voor het wegvloeit uit haar schoot
waar vruchtwater het veilig warm omsloot.…
Hoe jij als opmerkelijk beweeglijk en gestroomlijnd
wezentje fladdert en gekoesterd wordt in de warme armen
van het vlinderlicht waar jouw vleugels dartelen en dwalen van zoet
naar zalig van behulpzaam vrijgevig passiebloem in haar nog vrij pril bestaan.…
Als 'n klein hulpeloos wezentje
lagen ze eenmaal in jouw armen,
jouw liefde hadden ze nodig
om zich aan te warmen.
Wanneer ze nu naar papa vragen
is er niemand die een antwoord heeft,
want niemand kan 't gemis vergoeden
de speciale liefde die een papa geeft.…